با مژگان فـــــرش تو جــــــارو زنم

تا که شــــــوم لایــــــــق دیــدار تو

چرخ فلک گِرد تو در گــردش است

مرکز آن نقــــــــــــطه پرگــــار تو

شمس جهانتــــــاب و مه شب فروز

ذرّه ای از معــــــــدن انــــــوار تو

ای که غریـــــب الغـــربایی رضا(ع)

دســــت خـــــــدا یار و مددکار تو

تاج ســــــرو فخر هــــــمه عـالمی

جمـــــع ملائک هـــــــمه انــصارتو

گــــرچه گــــــــنه کارم و آلوده ام

عفــــــو و خطا بخـــــــشیِِِِِِ من کارتو

روز جزا چشــــم امیـــــــدم به توست

گرچـــــــــه به دنــــیا نَبُــــــدَم یارتو