باران رحمت بشــــــــوید غم را ز دلـــــــــهای غمگـــین
گشـــــــــته فراری غم از دل ، زنجـــــــــــیر او پاره پاره

تخــــــــــم محبّــت بکشــــــــتم ، کردم درو مــــهربانی
هر فصــــــــــــــل روید محبت ، نبود فقـــــــط او بــهاره

هر دل که در آن محبــــت مســــــکن گزیده یقیــــــــناً
غم را به جز ترک آن دل ، پیــــــــــــــــدا نشــد را چاره

آمد محمد (ص)به دنیا ، زین روی من شـــاد و مسـتم
می خورده ام از لـــــــــــب او ، مستانه بی استــخاره

او رحمةً للعالمین است ، تاج سر ما مسلمــین است
آن باعث ایـــــــــــجاد هســتی ، دل برده با یک اشاره