دیشب به یاد رویش شب تا سحر نخفتم
ابیات ناب خود را شب تا سحر سرودم

تصویر روی ماهش افتاده بود در آب
دیدم جمال او را، وصف قمر سرودم

سرمایه ی دوگیتی توصیف روی یار است
شرح مفصلی از درّ و گهر سرودم

از نور حیّ داور شد آفریده یارم
توصیف او برای فهم بشر سرودم

من بی نیازم از خلق، چون یار و یاورم اوست
وقتی ز دوست گفتم، از سیم و زر سرودم

مرغ دلم همیشه پر می زند به سویش
ابیات این غزل را من در سفر سرودم

فرزند حیدر(ع) است و تفسیر کوثر است او
شرح پدر شنیدم، وصف پسر سرودم

توصیف او نمودن آسان نبود اما
 وصف جمال او را من مختصر سرودم