چون که خود را عده ای تسلیم شیطان می کنند
جنگ حتی با خدای حیّ سبحان می کنند
کشتی دینی که ما را سوی ساحل می برد
منحرف کرده اسیر موج طوفان می کنند
با جفا و ظلم بر آل محمد(ص) روز و شب
جاری از چشمان شیعه سیل باران می کنند
فصل سر سبز بهار گلشن اسلام را
مثل پائیز و زمان برگ ریزان می کنند
آنقدر در ظلمت شب خویش را گم می کنند
تا که انکار مَه و خورشید تابان می کنند
غرق در دریای بی دینی و کفر و ظلمتند
دعوی فرمانبری از امر رحمان می کنند
خنجر آنان سر از اسلام و قرآن می بُرد
تا قیامت ننگ را تقدیم انسان می کنند
چون سپاه ابرهه بر کعبه یورش می برند
مرقد آل علی(ع) را نیز ویران می کنند
کشتی دین را اسیر فتنه و شر می کنند
ظلم بر کشتی سوار اهل ایمان می کنند
سلب آرامش کنند از جای جای این جهان
آتش کینه به پا در باغ و بستان می کنند
گر به ظاهر با خدا پیمان یاری بسته اند
در عمل اما همیشه نقض پیمان می کنند
ریزه خوار سفره دینند در هر روز و شب
نعمت حق را ولی پیوسته کفران می کنند
گر چه هر گز عامل آیات قرآن نیستند
عمر خود را صرف صدها ختم قرآن می کنند
هست سر تا پایشان لبریز کفر و ارتداد
با وقاحت از چه تکفیر مسلمان می کنند
ای خدا بشکن تو دست دشمنان اهل بیت(ع)
دست آنهایی که تخریب گلستان می کنند
