خندید گل که بارش باران شروع شد

تا باقر العلوم(ع) قدم زد به روی خاک
شور و نشاط و شادی یاران شروع شد

قد قامت الصلوه که وقت نماز شد
سیر و سلوک رهرو یزدان شروع شد

استاد علم و معرفت آمد به این جهان
تبریک درس و مشق دبستان شروع شد.

با یک نگاه برد دل از اهل آسمان
سیر سروش سوی گلستان شروع شد

در مقدمش اهالی دنیا شدند شاد
لبخند شادمانه ی انسان شروع شد

یک گل رسید و گلشن ایمان بهار شد
الفاتحه، که ختم زمستان شروع شد

جشن ولادتش شده بر پا در آسمان
رقص ستاره های درخشان شروع شد

باغ بهشت گشته چراغان ز مقدمش
جشن و سرور حوری و غلمان شروع شد

سر تا به پای او همه علم است و معرفت
درس خداشناسی و ایمان شروع شد