قامتم در زیر بار عشق تو خم شد چو دال
ای الف قامت، تو قد همچو دالم را مگیر

آهوی چشم تو را تیر نگاهم کرد صید
جان عشق و عاشقی از من غزالم را مگیر

با غم عشق تو دلشادم، تو غمگینم مکن
جان ز من بستان ولی جانا ملالم را مگیر

سائلم اما گدای درگه پر مهر تو
نیست جایز راندن سائل، سئوالم را مگیر

فرصتی پیش آمده تا بوسه بارانت کنم
ناز کمتر، عشوه کمترکن، مجالم را مگیر

روزه ام افطار من قند لب شیرین توست
شیعه هستم، شیعه، پس رزق حلالم را مگیر

در کنار قامت سرو تو هستم معتدل
در کنارم باش ساقی اعتدالم را مگیر

من مدال عاشقی بگرفتم از دست علی (ع)
هر چه می خواهی بگیر، اما مدالم را مگیر...