صدای العطش از نای کودکان برخاست
فرات و دجله بخشکید و نهروان یخ زد

   علی اصغر شش ماهه روی دست پدر
و قلب سنگ تر از سنگ دشمنان یخ زد

به زیر سم ستوران تن امام شهید
و قلب خواهر زاری که ناگهان یخ زد

به گوش می رسد آوای قاری قران
ولی چه سود که گوش یزیدیان یخ زد

سری به نیزه و زلفی که باد می لرزاند
و خاطرات که در ذهن کودکان یخ زد

یتیم ناقه سوار و اسیر بند عدو
ز ناقه نقش زمین گشت و ساربان یخ زد

رقیه را مزنیدش مگر فدک دارد
میان بغض گلو گیر او فغان یخ زد

ز بس که طعنه شنیدند از اهالی شام
زغصه قلب همه کاروانیان یخ زد

زمینیان همه غمگین و داغدار و ملول
و عرش رنگ عزا – بغض عرشیان یخ زد

به غنچه ی لب قاری عدو چو می زد چوب
ز شرم با غم و اندوه خیزران یخ زد

رقیه بود و خرابه – سر بریده ی باب
و نیمه های شبی را که کاروان یخ زد

ز چشم آل رسول است سیل خون جاری
تعجب است چرا چشم آسمان یخ زد

ز بس که سوخت دل و دیده اشک غم بارید
ردیف و قافیه هایم در این میان یخ زد