نوشیده ام ز بس که من از جام یا علی (ع)
لبریز شد وجود من از نام یا علی (ع)

آن دانه ای که روز ازل دل ز من ربود
آن دانه بود در وسط دام یا علی (ع)

یک گام بین دوزخ و جنت تفاوت است
خواهی اگر بهشت بزن گام یا علی (ع)

بر بام مسجد است چرا جای ماذنه
چون ماذنه است مرکز پیغام یا علی (ع)

ما فاتحان قله کوه سعادتیم
در پله نخست سوی بام یا علی (ع)

ما از نخست شیعه ی آل علی (ع) شدیم
تا روز حشر و صبح سرانجام یا علی (ع)

دانم که علم اول و آخر خلاصه شد
در یک کلام ساده ز احکام یا علی (ع)

یک یاعلی(ع) بگو و مدد از علی (ع) بگیر
پیمان عشق بند به احرام یا علی (ع)

دلهای ما همیشه پر است از امید و عشق
یعنی که با صفاست جهان من و شما

دُر می چکد به وقت سخن از لبان ما
انگار معجزه است بیان من و شما

صدها گره گشوده به یک یاعلی(ع) شود
مشکل گشاست او به زمان من و شما

آرام بخش روح و روان است ذکر او
آرام بخش روح و روان من و شما

رزاق گر چه حضرت دادار و داور است
او باعث حلالی نان من و شما  

با عشق حیدر(ع) است که ما زنده مانده ایم
 مدیون اوست هستی و جان من و شما

تسبیح صبح و ظهر و شب ما علی (ع) علی(ع) است
خوشبو ز نام اوست دهان من و شما

ذکر تسبیح من علی(ع) علی(ع) است
از ازل تا به صبح روز حساب

معنی آیه های قران است
غیر نام علی(ع) مجو به کتاب

شمس با عشق او طلوع کند
و به شب دل به او دهد مهتاب

یاعلی(ع)، حرف اول صبحم
آخرین جمله نیز قبل از خواب

حزب ما حزب حیدریون است
تاج سرهای جمله ی احزاب

ما غلامیم و اوست مولامان
ما همه عبد و او به ما ارباب

شرط بگذشتن از صراط است او
همچنین شرط ایمنی ز عذاب

یا علی (ع) روشنی بخش جان من هستی
جان قنبر ز من تو روی متاب

چشمها را شسته و زیباتر از زیبا ببینیم
تا که مجذوب رخ آن گلعذار خویش باشیم

دیگران را سالها کردیم یاری وقت آن شد
چند روزی دست هم گیریم و یار خویش باشیم

بر مزار دیگران بس شمعها کردیم روشن
وقت آن آمد که خود فکر مزار خویش باشیم

با خدای خویش از روز ازل بستیم عهدی 
به که ما این روزها فکر قرار خویش باشیم

عمر طی شد در کنار این و آن سودی نبردیم
بی ضرر باشد اگر ما در کنار خویش باشیم

گریه ها کردیم بهر دیگران حالا بیا تا
مدتی هم اشک غم ریزیم و زار خویش باشیم

اختیار ما به دست دیگران بودی همه عمر
می شود آیا که صاحب اختیار خویش باشیم

اعتبار ما همه از اعتبار دیگران بود
وقت آن شد تا که ما خود اعتبار خویش باشیم

مایه فخر من و تو دیگران بودند عمری
سعی و کوشش کن که دیگر افتخار خویش باشیم

گلعذاران گر چه بسیارند، بسیارند، بسیار
گل نه شاید می شود اما که خار خویش باشیم

در تمام عمر از نام علی (ع) امداد گیریم
در زمستان هم علی(ع) گویان بهار خویش باشیم

ز بس زیباست نام نازنینش
به صبح و ظهر و  شب ورد زبان است

یدالله و ولی الله و حیدر(ع)
همه در فاتح خیبر عیان است

علی مرتضی (ع) محبوب دلهاست
علی (ع) ذکر لب و آرام جان است  

علی(ع) استاد دانشگاه عشق است
همان عشقی که پیر از او جوان است

ز قبل از آدم و حوا علی (ع) بود
و تا روز ابد هم جاودان است

چنین فرمود پیغمبر(ص) به امت
فقط حیدر(ع) امیر موءمنان است

غدیر خم شد و عید ولایت
چراغانی همه هفت آسمان است

تمام قدسیان خوشحال و خرم
علی (ع) ذکر لب افلاکیان است

علی (ع) ذکر و علی(ع) ورد و علی(ع) دم
علی (ع) زیباترین رنگین کمان است

علی(ع) روشنگر راه هدایت
علی(ع) راه نجات گمرهان است

چگونه وصف او را شرح گویم
زبان از وصف حیدر(ع) ناتوان است

مدح غیر تو نگفتم به همه عمر دمی
همه در مدح تو باشد سخنانم همه عمر

تو سراپا همه خوبی، تو سراپا همه نور
گر شدم پیر ولی با تو جوانم همه عمر

چشم بینای خداوند بصیری،مولا
تویی آگاه ز اسرار نهانم همه عمر

ولی الله تو هستی و یدالله تویی
پس به به وصفت بنویسم و بخوانم همه عمر

این جهان سفره فضل و کرم و جود شماست
و به این سفره من از ریزه خورانم همه عمر

 گرقرار است که از ذکر تو غافل باشم
بهتر آن باد، شود لال زبانم همه عمر

ابر رحمت دوباره می بارد، و کویر زمین شود سیراب
آسمان غرق می شود یکسر، در هوای نعیم عید غدیر

دشت در دشت عشق می روید، باغ ها سبز سبز می گردند
همه عالم پر از نشاط و سرور، ملک امکان حریم عید غدیر

باز در آسمان پرنده ی دل، می گشاید دو بال پروازش
می رود تا به مکه و زان پس، تا ابد او مقیم عید غدیر

عشق بود و امید بود و صفا، و در آنجا امیر عشق و وفا
  دل خود داده بود دست خدا، خوش به حال ندیم عید غدیر

هلهله ، اشک شوق، راز و نیاز، بیعتی با امیر وقت نماز
بیعتی تا به وسعت تاریخ، پابه پای زعیم عید غدیر

هرچه پژمردگی است میمیرد، عشق جانی دوباره می گیرد
نور در نور وصل می جوشد، با کلام کلیم عید غدیر

از سر دشمنی و بوالهوسی ، گرچه بگسسته اند عهد بسی
تا ابد ما به عهد خود هستیم، یاد عهد قدیم عید غدیر

دست خدای سر زند از آستین او
وانگه به دست ختم رسل(ص) آشنا شود

گر بو تراب اوست ولی تا سما رود
فخر تمام جن و ملک ، مرتضی(ع) شود

چون اوست جلوه گاه تمام صفات حق
در او تمام عالم و آدم فنا شود

وقتی که در غدیر وصی رسول(ص) شد
شیطان به خشم آمده و در عزا شود

عمری عبادت همه جن و آدمی
کمتر زفضل ضربتی از لافتی شود

هم صاحب کلید بهشت است روز حشر
هم شافع است و شافع روز جزا شود

چون کوی اوست کوی وفا خوش بر آن دلی
کز خود بریده، ساکن کوی وفا شود

ای دل هر آنچه می طلبی ازعلی(ع) طلب
شاهنشه است هر که به حیدر (ع) گدا شود

یک عمر ذکر صبح و شب من علی(ع) علی (ع) است
آیا شود که حضرتش از من رضا شود

 ذکرش عبادت است به فرموده ی رسول(ص)
ای خوش به حال آن که به او مبتلا شود

به تو نازد خدای عالمیان
مایه ی افتخار یا حیدر(ع)

حضرت جبرئیل و اسرافیل
به تو خدمتگزار یا حیدر(ع)

آسمان و زمین و شمس و قمر
بهر تو برقرار یا حیدر(ع)

مثل تو تا ابد نخواهد زاد
مادر روزگار یا حیدر(ع)

انبیا و رسل همه شاگرد
و تو آموزگار یا حیدر(ع)

اسداللهی و یداللهی
یا که کوه وقار یا حیدر(ع)

همه ی آبروی شیعه تویی
شیعه را اعتبار یا حیدر(ع)

حجت اللهیت برای همه
روشن و آشکار یا حیدر(ع)

صاحب جنتی تو یا مولا
قاسم نور و نار یا حیدر(ع)

شیعیان را امیر و مولایی
شاه مرحب شکار یا حیدر(ع)

همه جانها فدای نام تو باد
ما تو را جان نثار یا حیدر(ع)

ای خوشا آن که در طریق تو شد
رهرو و رهگذار یا حیدر(ع)

شکر یارب که حیدری هستیم
یک نه بل صد هزار یا حیدر(ع)

هم به دنیا و هم به روز حساب
باش بر ما تو یار یا حیدر(ع)