دامن حضرت او پر شده از خون سرش
شده ام گریه کنان دست به دامان علی(ع)

خفته در خون سر خویش امیر دو جهان
دیده ام خون شده از بهر یتیمان علی(ع)

نخل ها تشنه ی اشک بصرش گردیده
چاه ها منتظر ناله ی پنهان علی(ع)

قدسیان شیفته ی حال نماز شب او
خاکیان در طلب خواندن قران علی(ع)

غم مظلومی او سوخت سراپای مرا
سوختم ، سوخته چون سینه ی سوزان علی(ع)

همه دیوان من از ذکر علی(ع) سرشار است
مثل تسبیح خداوند به دیوان علی(ع)  

یارب ترا سپاس که در راه حفظ دین
سرباز کوچک علی شدم و خیبری شدم

بر بام دوست مرغ دلم بال و پر گشود
من شاکرم که یار چنین دلبری شدم

من از ازل به راه علی(ع) گام می زدم
هرگز نه آن وری برفتم و نه این وری شدم

صد شکر من غلام غلامان حیدرم
شاهم چو مفتخر به چنین نوکری شدم

ذکر علی است ورد لبم صبح و ظهر و شام
بوی بهشت می دهم و عنبری شدم

در بند زلف یار گرفتار آمدم
گشتم رها زغصه و کبک دری شدم

سر را به خاک سجده بسایم شبانه روز
کز دشمنان آل محمد بری شدم

گر می کشم نفس همه انگیزه ام تویی
روشن ز نور روی تو شد روزگار من

نام تو برگرفته شد از نام کردگار
ای حرف حرف نام تو آموزگار من

خورشید آسمان امامت تویی ، تویی
ای خانه زاد حضرت پروردگار من

مهرت به شیر مادر من بر دلم نشست
گلشن شود به مهر تو روزی مزار من

هستی من ز هست تو معنا گرفته است
سرمایه ام تویی و تویی اعتبار من

توصیف توست آیه آیه قران قسم به عشق
ذکر لبی و مونس شبهای تار من

حیدر تویی و صفدری و بوتراب هم
جانم تویی و دیده ی شب زنده دار من 

نام علی(ع) شنیدم و بی خود ز خود شدم
توصیف حضرتش دل من بی قرار کرد

حبل الله و یدالله و میزان و راه راست
توصیف حیدر است که پروردگار کرد

هر کس به راه حیدر صفدر قدم بزد
بر انتخاب روشن خود افتخار کرد

رسوای عالم ار که مدد جست از علی(ع)
کسب هزار آبرو و اعتبار کرد

ای خوش به حال آن که علی(ع) مقتدای اوست
صد آفرین به آن که رهش اختیار کرد

جان گر دهیم در ره او زنده تر شویم
شد زنده هر که در ره او جان نثار کرد

اسلام زنده است به شرطی که شیعیان
کاری کنند که آن لبه ی ذوالفقار کرد

ذکر تسبیح مردم این شهر
خواندن آیه های قران است

آنچه مشهور کرده مردم شهر
پای بندی به عهد و پیمان است

عهد خون بسته ایم با حیدر(ع)
جان به کف، سر مطیع فرمان است

پیرمردانمان در این عرصه
همه چالاک چون جوانان است

نقشه هایی که نقش بر آب است
بی گمان نقشه های شیطان است

شهر ما شهر جان فشانی هاست
شهر ما مدفن شهیدان است

شیعگی کردن و مسلمانی
اولین درس کودکستان است  

یا علی(ع) گفته ایم از اول
یا علی(ع) هم کلام پایان است

مزد ما با خود خداوند است
آن خدایی که حی سبحان است  

پیروان علی ولی الله(ع)
راهشان تا بهشت رضوان است

سینه هامان لبالب از عشق است
لبمان هم همیشه خندان است

عهد کردم از ازل با او بمانم تا ابد
اولین درسی که من آموختم درس وفاست

حیدری باشی اگر، دنیا و عقبا مال توست
بی علی(ع) اما همه دار و ندار تو فناست

راز ماندن را طلب کردم ز مردی متقی
گفت عین و لام و یاء رمز بقاست

این منم تسلیم بی چون و چرای امر او
چون علی(ع) با حق و حق با اوست عزت مال ماست

دست بیعت داده ام با او من از روز ازل
آخر او هم جانشین و هم وصی مصطفاست

آیه ی تطهیر در شان علی(ع) و آل اوست
آی مردم پاک بودن شیوه ی آل عباست

ذکر علی(ع) عبادت هر صبح و شام ماست
با هر که جست راه حقیقت قرین شدیم

بگذاشتیم تا که قدم در طریق دوست
شایسته ی امیری خلد برین شدیم

اندر سرای بندگی خاص کردگار
بردیم سر به سجده و از ساجدین شدیم

قران کتاب هادی مردان متقی است
دم از علی(ع) زدیم که از متقین شدیم

گفتند مومنین به ره دوست می روند
جستیم راه حیدر و از مومنین شدیم

لبریز عشق آل علی(ع) تار و پود ماست
با ساکنان کوی وفا همنشین شدیم

صد شکر شیعه ی علوی مذهبیم ما
با خاندان پاک محمد(ص) عجین شدیم  

ز غم رها کند مرا، نگار نازنین من
دست به سوی آسمان ، اگر مرا دعا کند

دعا کند اگر مرا،نگار ناز پرورم
سعادتی همیشگی، خدا به من عطا کند

عطا کند اگر خدا ، سعادتی همیشگی
عطای خویش را خدا، به عشق مرتضی کند

خدا کند خدای من، مرا به عشق مرتضی
چو مرغ مانده در قفس، اسیر و مبتلا کند

اسیر و مبتلا شدم، اگر به عشق مرتضی
به عشق مرتضی مرا، خدا ز غم رها کند

شفیع هر که شد علی (ع)،به روز حشر بی گمان
به شکر سر به سجده بر، تربت کربلا کند

علی(ع) وزیر مصطفی، علی(ع) خبیر و با خدا
علی(ع) هر آنچه می کند، به عشق مصطفی کند

خنده می بارد ز لبهای ملایک
در دل قدوسیان آوای شادی

مولد مولا علی (ع) گردیده کعبه
بر لب افلاکیان آوای شادی

تهنیت گویان به هم پیغمبرانند
ذکرشان ، تسبیحشان آوای شادی

مقتدای شیعیان چون گشت حیدر
  فکر و ذکر شیعیان آوای شادی

نام حیدر زینت دنیا و دین است
هر چه نغمه در جهان آوای شادی

غصه شد مدفون و شادی شد پدیدار
جاودان شد جاودان آوای شادی