شور و شادی در دل ما تا قیامت میهمان است

روز میلاد علی ابن الجواد(ع) و معدن احسان و جود است
او به ما اهل زمین لطف خداوند وَدود است

او چراغ روشنی بخش زمین و آسمان است
شرح و تفسیر کتاب وحی و معنای اذان است

هم امام هادی(ع) و هم قبله ی اهل یقین اوست
وارث پیغمبر(ص) و مولا امیر المؤمنین اوست

مادرش زهراست، فرزند علی مرتضی(ع) اوست
مثل زهرا(س) مثل حیدر(ع) واسط فیض خدا اوست

بی گمان شان نزول و معنی آیات ناب است
شرح قرآن مجید و معنی علم الکتاب است

او دلیل و رهنما و رهبر اسلامیان است
با خبر از رازهای خلقت هفت آسمان است

او علی ابن الجواد(ع) و باب فضل است و کرامت
آیت حق است و باشد کوی او کوی سعادت

جنس او از جنس نور و روشنی بخش جهان است
بر سر خوبان عالم تاج فخر و سایبان است

دستگیر مستمندان است و یار بی پناهان
حجت الله است و ارزانی شده بر هر مسلمان

مظهر پاکی و تقوا و کمال و علم و ایمان
آسمان معرفت را اوست خورشیدی درخشان

مثل زهرا(س) و علی(ع) شرح صراط المستقیم است
ناجی ما روز رستاخیز از نار و جحیم است

او یکی از چارده نور است و یک انسان کامل
بر تمام مشکلات ماست او حل المسایل

«جامعه» با آن که دریای نکات اعتقادی است
قطره ای بسیار کوچک از فضیلتهای هادی(ع) است

لیله المعراج شرح ساده ای از اعتدالش
می رسد تا آسمان هفتمین اوج کمالش

پیشوای مسلمین و معنی خیر کثیر است
اوست تکرار علی(ع)، یعنی محمد(ص) را وزیر است

اوست سبط مصطفی(ص) و پور زهرای بتول(س) است
شرط دین داری است او اسلام را اصل الاصول است

پاک تر از آیه ی تطهیر قرآن مجید است
نام ایشان زینت عرش خداوند حمید است

ناخدای کشتی اسلام و ما را رهبر است او
هادی اسلامیان و  وارث پیغمبر(ص) است او

آسمانی ها به یمن مقدم او شادمانند
انبیاء در محضرش آماده ی تقدیم جانند

آسمانی ها چراغان کرده اند هفت آسمان را
وصف او حیرت زده کرده تمام قدسیان را

جمله موجودات عالم سر به امرش می سپارند
مثل جان خویشتن او را همیشه دوست دارند

باغ فردوس برین آذین به آیات خدا شد
مدح گوی حضرت هادی(ع)، علی مرتضی(ع) شد

شکر یارب کرده ای بر ما تو هادی (ع) را عنایت
با هدایت های هادی (ع) راه ما راه سعادت

من با غم و درد و مصیبت آشنایم

در کودکی رنج اسیری دیده ام من
یک عمر با آن غصه ها رنجیده ام من

از کربلا سوغات غم آورده ام من
بر دوش خود رنج و ستم آورده ام من

از کربلا من خاطراتی تلخ دارم
از کودکی تاریک بوده روزگارم

سوز عطش را بارها احساس کردم
مثل علی اصغر(ع) پر از اندوه و دردم

چیزی حریف قدرت گرما نمی شد
سوز عطش را چاره ای پیدا نمی شد

من خیمه ها را شعله ور دیدم در آنجا
دیدم کتک می خورد زینب(س) مثل زهرا(س)

هفتاد دو گل پیش چشمم گشت پرپر
گل های پر پر گشته ی در خون شناور

در قتلگه چون جد خود را کشته دیدم
یک باره من از زندگانی دل بریدم

وقتی که شد هنگام تشییع جنازه
دیدم که دشمن زد به اسبان نعل تازه

دیدم که زینب(س) از غم مرگ حسینش
می ریخت جای اشک، خون از هر دو عینش

من خاطراتی از غلّ و زنجیر دارم
فصل خزان بوده است یاران نو بهارم

از ناقه افتادم به روی خاک صحرا
من هم کتک ها خورده ام مانند زهرا(س)

بند ستم، شنهای داغ و هُرم سوزان
پای برهنه، خسته جان، خار بیابان

بر روی خاک افتاده هفتاد و دو پیکر
سرهایشان بالای نی خورشید انور

سرهای سرداران به روی نیزه ها بود
اجسادشان بر خاک گرم کربلا بود

ما را به بزم میگساران بُرد دشمن
شد کار ما یک بار دیگر آه و شیون

هستیم چون ما وارث مُلک فدک ها
در بند غم خوردیم از دشمن کتک ها

بر آل پیغمبر(ص) بسی جور و جفا شد
ویرانه ای در شام غم ماتم سرا شد

دیدم رقیه(س) موی بابا شانه می زد
دل های ما را آتش آن دُردانه می زد

من حامل این خاطرات تلخ هستم
در عمر خود از رنج و غم هرگز نرستم

من تشنه ی یک جرعه از آب فراتم
جان داده ام من پا به پای خاطراتم

بازیچه ی من مرگ بوده در اسیری
دیدم به چشمم مرگ خود را در صغیری

امروز اگر چه کشته با دست هشامم
من کشته ی رنج و مصیبت های شامم

دست غم دارند بر سر در عزایت قدسیان

ناله ی واویلتا پیچیده در عرش خدا
چون شده روح الامین از این مصیبت روضه خوان

تشنه لب بودی ولی آبی ندادت هیچ کس
وای بر ما، با لب تشنه تو رفتی از جهان

مردم دنیا که ریزه خوار خوانت بوده اند
داده اند از کف ز داغ تو همه تاب و توان

قلب هر آزاده ای می سوزد از داغ غمت
شعله ور گشته ولی از غصه قلب شیعیان

خون دل جاری است از چشم تمام انبیاء
اولیا سر داده اند از غم نوای الامان

فاطمه(س) آن بانوی پهلو شکسته در غمت
می کشد از سوز دل با رنج و غم آه و فغان

قلب آل الله(ع) لبریز است از رنج و عزا
شهر اندوه و غم و درد است از داغت جِنان

می گذشت از کوی تو راه سعادت یا جواد(ع)
رفتی و گم شد طریق نیکبختی را نشان

ای تو معنای اذان و شارح آیات وحی
بعد تو در ماذنه آهنگ غم دارد اذان

زد منادی وقت قد قامت رسید اما دریغ
در غمت هنگام قد قامت شده قدها کمان

هر زمان، هرجا گذر کردم ندیدم غیر غم
تا قیامت داغدار توست هر پیر و جوان

تو به نص آیه ی قرآن همیشه زنده ای
بر سر ما شیعیان هستی همیشه سایبان

تو جوادی و تو هستی معدن جود و سخا
ما گدای خانه ی تو ای امام مهربان

دشمنت پنداشت کشت و زیر خاکت دفن کرد
تا قیامت هستی اما مستدام و جاودان

به گل روی رضا(ع) دیده ی ما روشن شد

آمد و خاک رهش سرمه ی چشم ما شد
آمد و تا به ابد بر سر ما مولا شد

خاک کویش به همه درد بشر درمان شد
به تن مرده ی انسان نَفَس او جان شد

آمد و روضه ی رضوان بشر شد کویش
ماه و خورشید و مَلَک محو رخِ نیکویش

او چراغ ره خوشبختی انسان ها شد
دین اسلام به سعی و عملش احیا شد

پرچم سبز رضا(ع) امنیت ملک خداست
هر کجا اوست رضا حضرت حق نیز رضاست

سایه سار سر اهل دو سرا باشد او
حجت الله و غریب الغربا باشد او

زائرش هر که شود قدر و بها می گیرد
زائر کوی رضا(ع) بوی خدا می گیرد

زائرانش همه از رأفت او مسرورند
همه از لطف خداوند به خود، مشکورند

در حریمش دل هر شیعه صفا می گیرد
دل زنگاری ما برق و جلا می گیرد

زائر او به یقین زائر بیت الله است
شهریار است اگر سائل این درگاه است

حشمت حیدر(ع) و زهرا(س) و پیمبر(ص) دارد
آنچه خوبان همه دارند، مکرر دارد

دردمندان بشتابید که دارو آمد
مظهر لطف خدا، ضامن آهو آمد

آسمان جلوه ای از سفره ی احسان رضا(ع)
همه ی عالمیان ریزه خور خوان رضا(ع)

قدسیان گِرد حریمش همه در پروازند
خاکیان نیز به تاج سر خود می نازند

شده در مقدم او عرش خدا گل باران
سجده ی شکر خدا پیشه ی شب بیداران

نار از مِهر رضا(ع) جلوه ای از نور شود
شرّ شیطان ز سر زائر او دور شود

در لطف و کرم او به روی ما باز است
بین خوبان جهان منتخب و ممتاز است

مرغ دل مثل کبوتر روی بامش بنشست
روی بامش نه، به زنجیره ی دامش بنشست

زائر کوی رضا(ع) حضرت اسرافیل است
پرده دار حرمش حضرت جبرائیل است

آمد او واسطه ی فیض الهی باشد
ناجی مردم دنیا ز تباهی باشد

آمد او تا بشود قبله ی اصحاب یقین
بشود ترجمه ی ساده ی قرآن مبین

دل شود کعبه اگر دل به رضا(ع) بسپاریم
شکر یارب که در این خانه رضا(ع) را داریم

شیعه نوشیده ز پیمانه ی او آب حیات
به قد و قامت آن نو گل زهرا(س) صلوات

یک جهان جان است و جانان است و یک شاه چراغ

حُسن یوسف می بَرد دل از زنان مصر اگر
دلربای اهل ایمان است و یک شاه چراغ

عرشیان گِرد حریمش روز و شب پر می زنند
قدسیان و عرش رحمان است و یک شاه چراغ

نور باران از وجود اوست این ایران ما 
ماه و خورشید فروزان است و یک شاه چراغ 

دردمندان را به لطف حق شفا می بخشد او
چون طبیب دردمندان است و یک شاه چراغ

فکر و ذِکرش شرح آیات کتاب وحی بود
عامل آیات قران است و یک شاه چراغ
.
در میان جمله انسان هاست او شاه چراغ
یک جهان و هر چه انسان است و یک شاه چراغ

فضل و احسان از صفات نیکِ مردان خداست
معدن اکرام و احسان است و یک شاه چراغ

در طریق نیکبختی او چراغ راه ماست
راه میلیون ها مسلمان است و یک شاه چراغ

کم نباشد در جهان افراد خوب و نیک نام
نیکی و خیر فراوان است و یک شاه چراغ

شرح خوبی های او افزون شود از صد کتاب
کار من تالیف دیوان است و یک شاه چراغ

شفیعه ی روز جزا حضرت معصومه سلام

ای همه ی وجود تو پر از محبت رضا(ع)
زینب کبرای رضا(ع) حضرت معصومه سلام

سلاله ی کوثری و فاطمه ی مکرری
سوره کوثر خدا حضرت معصومه سلام

مایه ی فخر هفتمین امام شیعیان تویی
مایه ی فخر اولیاء حضرت معصومه سلام

گرد ضریح حرم تو انبیاء به استلام
قبله ی جمله انبیاء حضرت معصومه سلام

ای که به دربار تواند مریم و ساره خادمه
مایه ی عزّت نساء حضرت معصومه سلام

آمدی و ز مقدمت همه جهان صفا گرفت
ای گل گلشن هُدا حضرت معصومه سلام

عرش خدا ز مقدمت محفل جشن و شادی است
فرشته ی فرشته ها، حضرت معصومه سلام

ای که تمام مؤمنین زائر چشمان تواند
وی تو به شیعه مقتدا حضرت معصومه سلام

ای که تویی نمونه ی عفاف و پاکدامنی
الگو و اسوی حیا حضرت معصومه سلام

ای که توسّلِ به تو دوای دردهای ماست
به دردهای ما دوا حضرت معصومه سلام

نام تو آمّین هر دعای مستجاب ماست
علت پاسخ دعا حضرت معصومه سلام

ملک زمین ز مقدمت مهبط قدسیان شده
زینت عرش کبریا حضرت معصومه سلام

خوش آمدی خوش آمدی مقدم تو مبارک است
بر لب ماست این نوا حضرت معصومه سلام

به روی لب ز مقدمت غنچه ی گل شکغته است
نغمه ی شیعه یک صدا، حضرت معصومه سلام

شرح و تفسیر وحی هستی تو، معنی آیه های قرآنی

ترجمان حدیث لولاکی، هست مدیون تو همه افلاک
خرٌمی بخش باغ و بستان و زینت افزای هر گلستانی

معدن جمله ی کراماتی، از بدی ها ولی به دوری تو
پاک و طاهر چو آیه ی تطهیر، تو به هر کار نیک بنیانی

تو سراپا فضیلتی آقا، تو چراغ هدایتی آقا
بی تو گم می شد ای چراغ هدی، در جهان شیوه ی مسلمانی

دستهای تو بسته اند چرا؟ می کِشندت چرا توی کوچه؟
از چه بی احترامیت کردند؟ چون که هستی تو حیدر(ع) ثانی

بر روی خاک کوچه افتاده از چه عمامه  و عبای تو؟
دشمنان خدا و قرآن و طرح این نقشه های شیطانی

دشمنت می دهد تو را آزار، ناسزا گویدت عدو بسیار
جرم تو بی گناهیت باشد، تو بَری از همه گناهانی

کوه ایمان و معدن صبری، معنی آیه ی اولوالامری 
طاعت از تو اطاعت حق است، تو ولیّ خدای سبحانی

مثل زهرا(س) تو هم کتک خوردی، مثل مادر شکست پهلویت
مثل حیدر(ع) به نیمه ی شب ها، با خدا گفتگوی پنهانی

احترامی ندیده ای اما، هتک حرمت شدی هزاران بار
هتک حرمت نشد در این عالم، هیچ کس با چنین فراوانی

دست های تو را که می بستند، یاد غم های زینب(س) افتادی
یاد بند اسارت و ره شام، یاد بزم شراب و مهمانی

پاره می شد تو را چو پیراهن، یاد آن کهنه پیرهن بودی
یاد راس حسین(ع) بر سر نی، زلف خونین و مو پریشانی

روضه ی کوچه را که می خواندی چشم تو چشمه سار خون می شد
روضه ی کوچه می شود تکرار، در همین لحظه های پایانی

خانه ی دل جای تو بود از قدیم

ای حرمت قبله ی اهل یقین
شیعه ز داغت شده ماتم نشین

رفتی و در خانه ی دل های ما
بزم عزا گشته ز داغت به پا

بر سر ما از غم تو دست غم
سینه ی ما معدن رنج و الم

ری شده گر مدفن تو یاکریم
خانه ی دل مسکن تو یاکریم

حضرت جبریل گرفتار توست
عرش خدا نیز عزادار توست

حضرت جبریل شده نوحه خوان
در غم تو ناله کنان قدسیان

گشته سیه پوش ز داغت فلک
دست عزا بر سر جنّ و ملک

گریه کند از غم تو آسمان
داغ غم توست غمی بیکران

شال عزا بر سر خورشید و ماه
بر تن انجم شده رخت سیاه

آهوی صحراست فغان در غمت
مرغ هوا ناله کنان در غمت

ماهی دریاست به داغت عجین
خاک عزا بر سر اهل زمین

مدح تو زینت به سخن می دهد
مدفن تو بوی حسن(ع) می دهد

مثل حسن(ع) چون که تو هستی کریم
مثل حسن(ع) شأن تو باشد عظیم

ای که تویی شیعه ی آل عبا
هست دو چشمان تو مشکل گشا

ای که تویی عاشق پروردگار
در غم تو شیعه شده داغدار

ای حرمت کرب و بلای حسین(ع)
آل عبا(ع) را تو شدی نور عین

دور مزار تو ملائک غمین
در غم تو عالَم و آدم حزین

صحن و سرای تو دیار غم است
بر سر ما گَرد و غبار غم است

دلبر ما حضرت عبدالعظیم
زائر چشمان توایم از قدیم

هر که تو را داد سلام ای زعیم
ریزه خور خوان تو شد ای کریم

داغ تو آتش زده بر جان ما
در غم تو ناله کُنان انبیاء 

در غمت ای تاج سر شهر ری
می چکد اشک از بصر شهر ری

در غم تو هر که به غم مبتلاست
زائر دلخسته ی کرب و بلاست

جنگ حتی با خدای حیّ سبحان می کنند

کشتی دینی که ما را سوی ساحل می برد
منحرف کرده اسیر موج طوفان می کنند 

با جفا و ظلم بر آل محمد(ص) روز و شب
جاری از چشمان شیعه سیل باران می کنند

فصل سر سبز بهار گلشن اسلام را
مثل پائیز و زمان برگ ریزان می کنند

آنقدر در ظلمت شب خویش را گم می کنند
تا که انکار مَه و خورشید تابان می کنند

غرق در دریای بی دینی و کفر و ظلمتند
دعوی فرمانبری از امر رحمان می کنند

خنجر آنان سر از اسلام و قرآن می بُرد
تا قیامت ننگ را تقدیم انسان می کنند

چون سپاه ابرهه بر کعبه یورش می برند
مرقد آل علی(ع) را نیز ویران می کنند

کشتی دین را اسیر فتنه و شر می کنند 
ظلم بر کشتی سوار اهل ایمان می کنند

سلب آرامش کنند از جای جای این جهان
 آتش کینه به پا در باغ و بستان می کنند

گر به ظاهر با خدا پیمان یاری بسته اند
در عمل اما همیشه نقض پیمان می کنند

ریزه خوار سفره دینند در هر روز و شب
نعمت حق را ولی پیوسته کفران می کنند

گر چه هر گز عامل آیات قرآن نیستند
عمر خود را صرف صدها ختم قرآن می کنند

هست سر تا پایشان لبریز کفر و ارتداد
با وقاحت از چه تکفیر مسلمان می کنند

ای خدا بشکن تو دست دشمنان اهل بیت(ع) 
دست آنهایی که تخریب گلستان می کنند

ما میهمان سفره ی احسان داوریم

شکرانه ی ضیافت یک ماه ی خدا
محفل نشین محفل الله اکبریم
****
ماه مبارک رمضان رفت، حیف شد 
آن حال ناب وقت اذان رفت، حیف شد

عید سعید فطر رسیده  هزار شکر 
ماه خدای عالمیان رفت، حیف شد
****
عید شکر خدای سبحان است
عید ختم کتاب قرآن است

عید یک ماه بندگی خداست
وقت شادی اهل ایمان است
****
عید فطر است، مؤمنان تبریک
عید عشق است، عاشقان تبریک

عید پیروزی و سر افرازیست
سر بلندان امتحان تبریک
****
عید ماه ضیافت است این عید
عید خیر و سعادت است این عید

عید حمد خدای سبحان است
عید شکر عبادت است این عید