گاهی اوقات توبه کردن ها
توبه ای اشتباه می باشد
توبه کردن از آنچه «معروف» است
در حقیقت گناه می باشد
مثلا توبه کرده از اشکی
که برای حسین(ع) جاری شد
یا اگر در عزای آل رسول(ص)
کار او اشک و آه و زاری شد
توبه کرده چرا حرم رفته
زائر مرقد رضا(ع) شده است
یا پیاده، برهنه پا، غمگین
زائر کوی کربلا شده است
توبه کرده چرا دعا خوانده
متوسل به مرتضی(ع) شده است
توبه کرده چرا مدد جو از
احمد(ص) و آل مصطفی(ص) شده است
توبه کرده از آن که روزی او
سجده کرده به مُهر وقت نماز
سجده بر فرش می کند الان
تا که باشد عبادتش ممتاز
توبه کرده ز اعتقاداتش
منکر فضل پنج تن(ع) شده است
علتش آن که شوربختانه
با «ابالیس» هم سخن شده است
توبه کرده از آن که روزی او
یاعلی(ع) بوده است ورد لبش
یا که با عشق خاندان رسول(ص)
طی شده لحظه های روز و شبش
هر که این گونه توبه بنماید
در حقیقت به قهقرا رفته
رفته در قعر چاه گمراهی
یا به جنگ خود « خدا » رفته
در چنین توبه شک ندارم من
نقش ابلیس سخت پر رنگ است
هر کسی که چنین کند توبه
شک ندارم کُمیت او لنگ است
هر کسی کرده اینچنین توبه
توبه باید کند ز توبه ی خود
چون زده ضربه ها به پیکر دین
با چنین توبه ای به نوبه ی خود
منکران فضائل حیدر(ع)
همه مرتدّ و خارج از دینند
دم زنند از خدا اگر شب و روز
فاقد دین و کیش و آیینند
بود شیطان ز جنس جنّ اما
در میان فرشتگان می زیست
همنشین فرشتگان چون شد
نام او هم نوشته شد در لیست
امر شد بر فرشتگان ز خدا
که به آدم کنند سجده عُموم
سر به سجده نبرد چون ابلیس
گشت از رحمت خدا محروم
گر به ظاهر شبیه ما هستند
اولیاء(ع) جنسشان ز نور خداست
شجری واحدند مصطفی(ص) و علی(ع)
میوه اش خانواده ی زهراست
آفریده شدند اولیاء(ع) از نور
ما ولی از گِل آفریده شدیم
قلب ما شد ز نورشان روشن
شکر یارب که برگزیده شدیم
چون خدا و رسول(ص) و آل رسول(ص)
سرپرستان مؤمنان هستند
شیعیان جمله سر به فرمان و
سر بلند از هر امتحان هستند
