محـــــرم است و دوباره مه عزای حسین (ع)
|
|
محـــــرم است و دوباره مه عزای حسین (ع)
دلم روانه شـــده سوی نیــــنوای حسین (ع)
اگرکه ســـــیل بــــــــبارد ز ابر دیــده کم است
برآن مصـــــیبت عظـــما ی کربلای حسین (ع)
مصــیبتی است خــدایا که دســت رذلی پست
جدا کـــــند سردین ، آنـــهم از قفای حسین(ع)
چقــــــدر محـــفل قـــــــران با شــــــکوهی بود
دمی که کرد تـــــــلاوت سرجـــــدای حسین(ع)
به غــنچه ی لــب او نی زدند و گــشت بلـــــند
صـدای ناله ی جانسوز بـــــچه های حسین(ع)
فلک به سوگ نشــسته ، ملک به غصه و ماتم
جهان به مرثیه خوانی است در رثای حسین(ع)
دلا بســــــوز که در این مصیــــــبت عظـــــــمی
بسوخت شعله ی بیداد، خیمه های حسین (ع)
شعر:علی اسماعیلی
|
سه شنبه 86 دی 18 |
نظر بدهید
|
|
|
|