خیس است برگ دفترم از بس که گفتم شعر تر
آخر هوای چشم من، از شوق بارانی شده

می خواستم در شعر خود توصیفی از نور آورم
با نور ختم المرسلین، شعرم چه نورانی شده

یا رحمه للعالمین، ای رهنمای مو منین
نام قشنگت زینت،قران رحمانی شده

ماه جهان آرا تویی، خورشید بی همتا تویی
ای منشعب از نور حق، انسان ربانی شده

نورالهدی، نورالمبین، چشم و چراغ متقین  
تا پا نهادی در جهان ، عالم چراغانی شده

ای برگزیده مصطفی، ای رهرو راه خدا
ره پوی راهت هر که شد ، او شخص روحانی شده

گر نیست در شان شما، ابیات شعرم یا رسول (ص)
شاعر ز خود بیخود شده ، چون در شما فانی شده