|
رباعی عاشورایی
|
|
|
لب بر رگ بریده ی او تا گذاشتم
در سینه داغ دوری او را نگاشتم
تا کاروان روانه سوی شهر شام شد
او سر نداشت من سر رفتن نداشتم
--
تو روی نیزه من پی نیزه نظاره گر
در زیر بار غصه و غم، خم شده کمر
آتش به جان عالمیان زد عزای تو
شرح غمت به شیوه ی ایجاز، مختصر
--
ماندی به روی خاک و جهان رنگ غم گرفت
حتی بهشت و باغ جنان رنگ غم گرفت
از ظهر حادثه همه جا شد سیاه پوش
در ماذنه همیشه اذان رنگ غم گرفت
--
دل بعد تو نه دل که عزا خانه ی تو شد
خواهر کنار نعش تو پروانه ی تو شد
ای خوش به حال آن که دلش در غم تو سوخت
نامت شنید و عاشق و دیوانه ی تو شد
|
|
پنج شنبه 94 آبان 14 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
