|
شوق دیدار
|
|
|
رو به در مانده چشم منتظرش
تا که آید کنار او پدرش
پدر از بس که شوق او را داشت
آمد اما فقط به پای سرش
--
مرغ بی بال و پری یک اربعین بی دانه بود
با تمام دلخوشی های جهان بیگانه بود
بود از خار مغیلان پای او پر آبله
گرد یک شمع سراپا سوخته پروانه بود
--
اربعینی کاروانی بود و یک دنیا عزا
دختر شیرین زبانی بود و یک دنیا عزا
پای خونین، صورتی نیلی، دلی لبریز غم
چشم های خون فشانی بود و یک دنیا عزا
--
دختری خود را روی زانوی بابا می نشاند
ظهر عاشورا شد و بابا دگر پیشش نماند
دید بابا را که زیر نیزه ها مدفون شده
دخترک زانو کشان خود را به بابایش رساند
|
|
دوشنبه 94 آبان 25 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
