منــم آن باغـبان که او لاله هــــایش گشته پرپر
کـــــــنار لاله هــــای گشـــــته پرپر،کار من غم

تمام هســــــــتی ام را دادم و غـــــم را خریدم
همـــــه سرمایه ی من ، درهم و دینار من غم

عزیزانم یکایک بار خود را بســــــــته ، رفتــــــند
میان کوهی از غم مانده ام ، گفـــــــتار من غم

زبعد قاســـم و عـــــــبدالّه و عبـــــاس و اکــــبر
شده کار دل و چشــــــمان آتشـــــــبار من غم

شـــب تاریک من هرگز ســـــحر گاهــــی ندارد
سحرگاهــــم غم و روزم غـــــم و افطار من غم

نخواهـــم دید دیگر من ، از این پس رنگ شادی
تمام روز و شـــب ، رفــــتار من ، کردار من غم

نمی بیـــــنم به جز زیـــــبایی از الـــــــطاف داور
اگر چه هــــمدم من ، مونس و غمخوار من غم