سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 

اشک شفق

 
 

دل نوشته ها و سروده های علی اسماعیلی وردنچانی

 
 
علی اسماعیلی وردنجانی
علی اسماعیلی وردنجانی

دلنوشته ها و سروده های علی اسماعیلی وردنجانی در مدح و منقبت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام
ali.esmaeeli11@chmail.ir

 

 

پیوند ها

پایگاه جامع عاشورا

ابزار و قالب وبلاگ

دانلود ابتهال،تلاوت، مداحی، دعا

 

مطالب اخیر

مردم خواب آلود

نو روز

من کی ام؟

زیارت امام زمان عج

دانلود و به روز رسانی کتاب دیوان عشق

 

آرشیو مطالب

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) (92)

حضرت امیر الموءمنین علی (علیه السلام) (173)

حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) (107)

حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام ) (34)

حضرت امام حسین (علیه السلام ) (168)

حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) (11)

حضرت امام محمدباقر(علیه السلام) (17)

حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) (28)

حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام) (15)

حضرت امام رضا(علیه السلام ) (49)

حضرت امام محمد تقی(علیه السلام) (21)

حضرت امام علی النقی(علیه السلام) (13)

حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) (23)

حضرت ولی عصر(عج الله تعالی فرجه) (222)

اصحاب و یاران حضرت امام حسین (علیه السلام) (141)

سروده های دیگر (151)

کتاب های الکترونیک (4)

 
 
 

خبرنامه

   
 
 

امکانات جانبی

پیام‌رسان
نقشه سایت
اوقات شرعی
RSS 2.0

 

 

دانشنامه مهدویت

لوگو دوستان

 

آمار وبلاگ

کل بازدید : 788343
بازدید امروز :27
بازدید دیروز : 21
تعداد کل پست ها : 1274

 

شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام

تا که جان دارم به تن هستم گدایت یا حسن(ع)

ریزه خوارم بر سر خوان عطایت یا حسن(ع)

تو کریم اهل بیتی، من گدای کوی تو
جرعه نوش چشمه ی جود و سخایت یا حسن(ع)

دردمندیم و دوای تو به درد ما دواست
دردها آرام گیرد با دوایت یا حسن(ع)

صورت زهرا(س) که شد از ضرب سیلی نیلگون
شِکوِه بُردی از عدو نزد خدایت یا حسن(ع)

زهر نوشیدی و کام اهل عالم تلخ شد
شعله ور شد آتش دل ها برایت یا حسن(ع)

بیت الاحزان شد زمین و آسمان با رفتنت
خانه ی دل های ما ماتم سرایت یا حسن(ع)

خون دل ها خورده بودی و همه در تشت ریخت
مُرد از غم خواهرت پایین پایت یا حسن(ع)

یا حسن(ع) تابوت مرگت چون نشان تیر شد
سوخت از غصه غریب و آشنایت یا حسن(ع)

با حسین(ع) گفتی که «لا یوم کیومک» یا حسین(ع)
آمد امّا از عدو صدها بلایت یا حسن(ع)

آتش داغ تو باشد شعله ور تا روز حشر
تا ابد شیعه بسوزد در عزایت یا حسن(ع)



سه شنبه 102 شهریور 21 | نظر بدهید

 

شعر ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

میلاد گل سر سبد گلشن زهراست

این نو گل زهرا(س) چه پری چهره و زیباست

از مقدم او شور و شعف در همه دل هاست
این درّ گران حاصل پیوند دو دریاست

از مقدم او چشم محمّد شده روشن
بگرفته صفا از قدمش روضه و گلشن

ماه رمضان، ماه خدا، ماه ضیافت
ماه علی(ع) و ماه ولیّ، ماه ولایت
ماه حسن(ع) و ماه سخا ماه کرامت
ماهی که هویداست در آن راه سعادت

آمد به جهان تا پسر حیدر(ع) کرار
یک باره دل عالمیان گشت گرفتار 

ما شیعه ی اوئیم و به سر تاج ولایش
ما ملتمس قطره ای از بحر دعایش
او هست کریم و همه هستیم گدایش
وقتی که رضا اوست، رضا هست خدایش

این گل که صفا داده به گلزار پیمبر(ص)
باشد حسن(ع) و روشنی دیده ی حیدر(ع)

توحید پذیری است به حق شرط نبوٌت
تبلیغ رسالت همه ابلاغ امامت
اینها همگی معنی ایمان و دیانت
خوشبختم و دارم به سرم تاج ولایت

تا دخت نبی محو تماشای حسن(ع) شد
هر شیعه مسلمان تولای حسن(ع) شد

فرزند امیر عرب و حجت دادار
او آمد و شد مثل علی(ع) زینت گلزار
ما جمله خط و اوست به حق نقطه ی پرگار
او آب حیات است و منم تشنه ی دیدار

نامش حسن(ع) است و پسر ارشد زهراست
آیات خدا را پسر فاطمه(س) معناست

جمعند ملائک همه اطراف سرایش
جبریل بخواند همه دم مدح و ثنایش
کردند ملائک همگی سجده به پایش
ما نیز نمائیم همه جان به فدایش

خورشید هدی، جلوه ی حق، رهبر امّت
آمد حسن(ع) آن تاج سر و سرور امّت

نامش حسن(ع) و واسطه ی فیض خدا اوست
تفسیر اذان، معنی دین، روح دعا اوست 
آلام بشر را همه درمان و شفا اوست
کان کرم و معرفت و جود و سخا اوست

باشد یکی از اعظم اسماء الهی
از او طلبم گوشه ی چشمی و نگاهی

او ترجمه ی بینه و کوثر و تین است
تفسیر زلال علق و نور مبین است
او قبله ی حاجات همه اهل یقین است
 گهواره ی او بال و پر روح الامین است 

در مقدم او عرش خدا گشته چراغان 
تبریک به اسلام و به ایمان و به انسان



دوشنبه 102 فروردین 14 | نظر بدهید

 

شعر شهادت امام حسن مجتبی ع

چون خاک بقیع جنت رضوان زمین است

مرغ دلم عمریست که ویرانه نشین است

از داغ حسن(ع) خانه ی دل خانه ی غمهاست
خون گریه کند زینب(س) و مغموم و حزین است

ای کاش حسن(ع) مثل پدر خانه نشین بود
در کوچه اگر بیم و خطرها به کمین است

خورده است کتک مادر او پیش نگاهش
هر شیعه از این حادثه عمریست غمین است

تصمیم سقیفه است کتک خوردن زهرا(س)
بر مِحبس پیغمبر(ص) اگر او چو نگین است

چون اهل سقیفه همه هستند منافق
شورا هدفش ضربه به قرآن مبین است

تابوت حسن(ع) شد هدف تیر مُخاصم
زین واقعه صد ولوله در عرش برین است

نیکی به همه آل نبی(ص) نص کتاب است
قرآن که فراموش شد اوضاع چنین است

از داغ حسن(ع) عرش خدا گشته سیه پوش
مرثیه سرا حضرت جبریل امین است

در جنت رضوان علی(ع) و فاطمه(س) غمگین
رخت غم او بر تن اصحاب یمین است

هر شیعه به پیشانی خود دست عزا زد
عمریست نشان غم او روی جبین است

شد خاک بقیعش همه را سرمه ی دیده
قبرش ز شرف قبله گه اهل یقین است

دانی که چرا کشته شد آن مظهر ایمان؟
چون باعث عز? و شرف کشور دین است

خرسند شده هر که ز قتل گل زهرا(س)
شایسته ی نفرین خدا هست و لعین است



چهارشنبه 101 شهریور 30 | نظر بدهید

 

میلاد کریم اهل بیت علیهم السلام

مولود ماه روزه و طاعت خوش آمدی

خورشید ماه ذکر و عبادت خوش آمدی

ای راه تو طریق هدایت خوش آمدی
آقای فضل و جود و کرامت خوش آمدی

مولای ما و آینه ی حق نما توئی
معنای وحی هستی و روح دعا توئی

هستند خاندان تو آقا همه کریم
اما شدی کریم کریمان تو از قدیم
در سایه ی کرامت تو عالمی نعیم
ما ریزه خوار سفره ی تو مثل یک یتیم

از تو نزاده مادر گیتی کریم تر
قلب تو از تمامی عالم سلیم تر

ما زنده از نسیم تو هستیم یا حسن(ع)
مرغان یاکریم تو هستیم یا حسن(ع)
پیوسته در حریم تو هستیم یا حسن(ع)
ما یاور و ندیم تو هستیم یا حسن(ع)

تاج سر یکایک ما شیعیان توئی
آقا قسم به عشق که جان جهان توئی

ما را گدای کوی شما آفریده اند
مست از می سبوی شما آفریده اند
در آرزوی روی شما آفریده اند
عطشان آب جوی شما آفریده اند

تا زنده ایم نام تو ورد لبان ماست
در روز حشر نام تو خط امان ماست

ما تشنه ایم و آب حیاتی تو یاحسن(ع)
حج و جهاد و صوم و صلاتی تو یا حسن(ع)
از پای تا به سر حسناتی تو یاحسن(ع)
ذکر ملائکی، صلواتی تو یاحسن(ع)

اصل الاصول دینی و مولای عاشقان
باشد فدای مقدم تو جان شیعیان

ماه مبارک رمضان را تو زینتی
سر تا به پا کرامت و علم و فضیلتی
شرح یقین و حکمت و دین و شریعتی
عالم همه مجاز ولی تو حقیقتی

وحی خدا و معنی آیات کوثری
مولای مؤمنانی و سبط پیمبری

ما جز به خالق تو توّکل نمی کنیم
ما جز به اهل بیت(ع) توّسل نمی کنیم
هرگز  به عشقِ جز تو تغزّل نمی کنیم
در اوج با توئیم، تنزّل نمی کنیم

هرکس که شیعه ی تو شود آسمانی است
عزّت برای شیعه ی تو جاودانی است

ای نور چشم حضرت زهرا(س) خوش آمدی
ای وحی را کلام تو معنا خوش آمد
ای شیعه را تو دیده ی بینا خوش آمدی
خورشید راه مردم دنیا خوش آمدی

بسیار بت شکن تری از حضرت خلیل
دارد به سر هوای تو در عرش جبرئیل



جمعه 101 فروردین 26 | نظر بدهید

 

تنهاترین سردار

مگر که حجت خدا، امام مجتبی(ع) نبود؟
مگر امام مجتبی(ع) امیر قلب ها نبود؟

مگر که در همه جهان کریمتر از او کسی است؟
مگر که الگوی کرم و اسوه ی سخا نبود؟

نمی گذشت از او مگر ره سعادت بشر؟
مگر امام مجتبی(ع)، رهبر و رهنما نبود؟

مگر امام مجتبی(ع) نبود امام مسلمین؟
شرط قبولی نماز، اجابت دعا نبود؟

پناه هر پناه جو، امید نا امیدها
مگر امام مجتبی(ع) به دردها شفا نبود؟

مثل امیر مؤمنان(ع) نداشت یاوری چرا؟
مگر ز یاوران او خدای او رضا نبود؟

چرا به عمر خویشتن وفا ندید از کسی؟
مگر امام مجتبی(ع) نمونه ی وفا نبود؟

مگر امام مجتبی(ع) نبود سبط مصطفی(ص)؟
مگر یکی ز پنج نور ساکن عبا نبود؟

مگر اطاعت از حسن(ع) فرض به مسلمین نبود؟
مگر ولایت حسن(ع) ولایت خدا نبود؟

نبوده است او مگر ولی امر مسلمین؟
مگر که او دسته گلی ز گلشن ولا نبود؟

مگر امام مجتبی(ع) نبود زاده ی بتول(س)؟
مگر برادر حسین(ع) شهید نینوا نبود؟

مگر  که جبریل امین، شیفته ی حسن(ع) نبود؟
مگر که مبتلای او به عرش کبریا نبود؟

او که پر از فضائل و مناقب و محاسن است
جفا و ظلم بی حساب به حق او روا نبود

او که به همسر خودش به جز وفا نکرده بود
حق امام مجتبی(ع) ز همسرش جفا نبود

زهر جفا چنان اثر نموده بود در تنش
که جز شهادتش دگر در این جهان دوا نبود

جنازه ی حسن(ع) چرا نشان تیر و سنگ شد؟
مگر عزیز فاطمه(س) امام و مقتدا نبود؟

زینب(ع) دلشکسته و غصه ی بی برادری
نوحه گرش به غیر از شهید کربلا نبود 



یکشنبه 100 مهر 11 | نظر

 

کریم اهل بیت علیهم السلام

ای همه هست من به قربانت
کافرم کرده کفر چشمانت

ای که هستی به مؤمنان مولا
زندگی با تو می شود معنا

معنی آیه های قرآنی
شیعیان را بهشت رضوانی

گل گلزار مصطفی(ص) هستی
حاصل عمر مرتضی(ع) هستی

رمضان را تو زینتی مولا
پای تا سر فضیلتی مولا

گل فصل بهار قرآنی
دردها را شفا و درمانی

حسن خلق محمّدی داری
صادق القول و راست گفتاری

پسر ارشد علی(ع) هستی
حجت اللهی و ولیّ هستی

یل صفّین و تکسوار عرب
کوه ایمان و صبر و حلم و ادب

ای قرار دل علی(ع) وبتول(س) 
تویی آمین به هر دعای قبول

ای که هستی کریم آل علی(ع)
پسر پاک و بی مثال علی(ع)

حجت الله و ماه انجمنی
ماه حسن خدایی و حسنی

حسن و سبط مصطفائی تو
گل گلزار مرتضائی تو

عطر گلهای احمدی هستی
پای تا سر محمدی هستی

معدن جود و فضلی و احسان
سر خوان تو انبیاء مهمان

تاج سرهای اهل ایمانی
به شب قدر شیعه قرآنی

نیمه ی ماه عشق را عشقی
یک تنه راه عشق را عشقی

ورد لبهای شیعیانی تو 
به سر شیعه سایبانی تو

تو کریم کریم ها هستی
دستگیر یتیم ها هستی

آمدی تا امام ما باشی
واجب الاحترام ما باشی

زینت هفت آسمانی تو 
ذکر تسبیح مؤمنانی تو

گل زهرائی امیر عرب
مرد بی مثل و بی نظیر عرب

باغبان ولایت حیدر(ع)
شیعیان را تو سیّد و سرور

آمدی مقدمت مبارک باد
شیعه از یمن مقدمت دلشاد



سه شنبه 100 اردیبهشت 7 | نظر

 

شعر ولادت کریم اهل بیت امام حسن علیه السلام

ربنای دستهای فاطمه(س) اهلا بکم
ذکر لب وقت دعای فاطمه(س) اهلا بکم

مولد ماه دعائی یا امام مجتبی(ع)
شور حال ربنای فاطمه(س) اهلا بکم

مجتبی هستی و آمین قنوت هر نماز
نغمه ی حمد و ثنای فاطمه(س) اهلا بکم

دستگیر و یاور مسکین و یتیم و اسیر
جود و احسان و عطای فاطمه(س)اهلا بکم

ای درخشان نور در بیت ولایت یا حسن(ع)
نور علی نور سرای فاطمه(س) اهلا بکم

وجه عامت هدیه ی حق بر تمام عالم است
وجه خاصت از برای فاطمه(س) اهلا بکم

درد ما را با مدد از حق تو درمان می کنی
دردمندان را دوای فاطمه(س) اهلا بکم

آیه ی تطهیر در شان شما نازل شده
همنشین زیر عبای فاطمه(س) اهلا بکم

بندگان را می دهد پاداش حی لا یزال
مزد و پاداش از خدای فاطمه(س) اهلا بکم



دوشنبه 100 اردیبهشت 6 | نظر

 

داغ امام مجتبی ع

سینه طوفانی شد از داغت امام مجتبی(ع)
دیده بارانی شد از داغت امام مجتبی(ع)

یابن زهرا(س) خورده ای شب تا سحر خون جگر 
چادر خاکی مادر دیده ای در رهگذر

دیده ای از دشمن و از دوست پیوسته ستم
قامتت در زیر بار غصه و غم گشته خم

خورد چون مادر زمین، لرزید آقاجان تنت
آسمان ویران شد از آوای مادر گفتنت

در جوانی مادرت وقتی که شد قامت کمان
شد بهار عمر تو از داغ مادر چون خزان 

بین کوچه خورد سیلی چون به روی مادرت
بود اشک چشم و آه و ناله تنها یاورت

گشته ای آزرده حال از طعنه و زخم زبان 
اشک چشمان تو چون سیلاب از چشمت روان

قلب تو مجروح تر گردید از جسم حسین(ع)
زینب(س) از داغ تو سیل خون بریزد از دو عین

ای جگر گوشه ی زهرا(س) جگرت سوخت ز زهر
کس جگر سوخته تر از تو ندیده است به دهر

زهر نوشیدی و جان و تنت آرام گرفت
از غمت ماه صفر ماه عزا نام گرفت

سالها غصه و غم در دلت اندوخته بود 
از غم مادر و بابا جگرت سوخته بود

برده ای ارث تو مظلومی خویش از پدرت
چون علی(ع) زیر ستم خم شده آقا کمرت

گرچه از ضربت شمشیر نشد زخم، تنت
سنگ باران شدی و پاره شد آقا کفنت

کینه توزان جمل ظلم فراوان کردند
چشم یاران تو را چشمه ی جوشان کردند 

همسرت سنگ صبور تو نبوده مولا
سوخت باید ز عزا و غم تو واویلا

 بین آن کوچه که سیلی به رخ مادر خورد
مجتبی(ع) نیز زمین خورد و همان جا هم مُرد

بود یک روضه ی مکشوفه زمین خوردن تو
مُرد باید ز غم مادر و آن مردن تو

علت قتل تو شد حادثه ی کوچه و در
قاتلت باعث هر غائله و فتنه و شر  

دم آخر نگه تو به برادر بوده است
اشک چشم تو روان در غم مادر بوده است

در غمت اشک عزا می چکد از دیده ی ما
ریزد از حنجره ی اهل سما مرثیه ها



سه شنبه 99 مهر 22 | نظر

 

قبر خاکی

من قبر خاکی تو را مرقد تصور می کنم 
مولا به روی قبر تو گنبد تصور می کنم

هر دم به پای دل شوم، من زائر کوی شما
من قبر ویران تو را مشهد تصور می کنم 

ده ها شبستان و رواق،صحن و سرا با صد اتاق
قبر تو را من کعبه ی ایزد تصور می کنم 

وقتی که وارد می شوم،از سمت باب الفاطمه(س)
مرّاث و مداح تو را احمد(ص) تصور می کنم

من می سپارم گوش جان بر نغمه ی مداح تو
خود را میان زائران اسعد تصور می کنم

هر دم شهادت می دهم تو حجت اللهی حسن(س)
در ذهن خود این جمله را اشهد تصور می کنم 

عمری نشستم درکمین،در یاری قران و دین
ویرانه ی قبر تو را، مرصد تصور می کنم 

تو حجت اللهی و من، در فکر دیدار توام
زیرا که دیدار تو را، مقصد تصور می کنم

تو جانی و جانان من، تو دینی و ایمان من
خود را فدایی تو صد درصد تصور می کنم 



سه شنبه 99 مهر 22 | نظر

 

یا حسن علیه السلام

مولود ماه ذکر و دعا می شود حسن(ع)
در حق کسی که گشته فنا می شود حسن(ع)
«مجموعه صفات خدا می شود حسن(ع)
اسماء ذات در همه جا می شود حسن(ع)»

وقتی خدا به درد بشر می دهد دوا
یا یک نفر به عالم هستی دهد صفا
«صد تا پسر به فاطمه روزی کند خدا
یا می شود حسین(ع) و یا می شود حسن(ع)»

دنیا به حال ما و شما غبطه می خورد
بر حال شیعه روز جزا غبطه می خورد
«جبریل هم به رتبه ی ما غبطه می خورد
وقتی که همنشین گدا می شود حسن(ع)»

راه حسن(ع) طریق کمال و سعادت است
راهی که روشن است و مسیر هدایت است
«وقتی که رنگ سبز مقام سیادت است
امروز سیدالشهدا می شود حسن(ع)»

لبریز گشته است ز نامش سبوی ما
خورده گره به نام حسن آبروی ما
«از برکت حسین(ع) حسین(ع) گلوی ما
یک روز می شود همه جا می شود حسن(ع)»

از تخته های در که همه سوخته شده
از آتشی که از سقیفه افروخته شده
«از تخته پاره های به هم دوخته شده
با زحمت حسین(ع) جدا می شود حسن(ع)»

پنداشتند زینب کبری(س) شکیب نیست
این داغ ها به زینب کبری(ع) قریب نیست
«از تیرها مقطعه کردن عجیب نیست
حا، سین، و نون هجا به هجا می شود حسن(ع)»



چهارشنبه 98 آبان 1 | نظر

 

مرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ
By Ashoora.ir & Blog Skin