علی(علیه السلام)در نزد حق حسن الثواب است
علی(علیه السلام)معیار و میزان و حساب است

اطاعت از علی(علیه السلام)شرط عبادت
ره کوی علی(علیه السلام)راه سعادت

علی (علیه السلام) مصداق حبل الله باشد
به ره گم کردگان چون ماه باشد

خدا را حجت و برهان علی(علیه السلام)بود
از این رو برخدای خود ولی بود

نبودی جز خدا معبود او را
فقط بودی خدا مقصود او را

چو باشد اوج استعداد شیعه
به حیدر(علیه السلام)دست بیعت داد شیعه

به روز حشر حسرت در دلم نیست
که جز حب علی(علیه السلام)در این حرم نیست

ولای حیدر کرار(علیه السلام)حق است
ولایت پیشه ایم و شاد و سرمست

علی(علیه السلام)یعنی یقین یعنی حقیقت
تمام تار و پود او فضیلت

علی(علیه السلام)خاشع به هنگام نماز است
علی(علیه السلام)معنای هر راز و نیاز است

عدوی دشمنان دین علی(علیه السلام)بود
بلی چون شیر و چون شاهین علی(علیه السلام)بود

امین حضرت باری تعالی است
امین حیدر(علیه السلام)، امانت نیز زهراست

علی(علیه السلام)معنای ایمان و یقین است
میان خوب ها، او بهترین است

اجابت کرد امر مصطفی(صلی الله علیه و آله) را
اطاعت کرد فرمان خدا را

علی (علیه السلام) را رحمت الله خواند قران
جهان با نام حیدر(علیه السلام) شد گلستان

هراسان گر که از روز حسابی
بنوش از جام وصل او شرابی

علی(علیه السلام)  اعراف را بنموده معنا
از او بنمای جنت را تمنا

به ذی القربی علی (علیه السلام)  مفهوم و معناست
جهان پاینده با اصل تولاست

تمام عمر از حیدر (علیه السلام)  زنم دم
از این رو باغ جانم هست خرّم*

*ابیات مستند به روایات حضرات معصومین علیهم السلام است

علی (ع) یعنی بهشت آرزوها
به دستش سرنوشت آرزوها

علی (ع) اول امام متقین است
و تنها او امیر المومنین است

علی (ع) معنای قران کریم است
بشر را او صراط المستقیم است

علی (ع) معنای عدل است و عدالت
علی (ع) اوج عدالت در قضاوت

علی (ع) معنای ایمان و یقین است
ستون خیمه گاه ملک دین است

علی (ع) حبل الله و حبل المتین است
امام و مقتدای مومنین است

علی (ع) سر تا به پا جود است و احسان
ز عطرش رنگ و بو دارد گلستان

علی (ع) یعنی که اسلام مجسم
علی (ع) یعنی که ایمانی مصمّم

علوم دین همه در سینه ی اوست
به هر دردی کلامش همچو داروست

اولوالامر است و باید شد مطیعش
اگر فرمان دهد، سر زیر تیغش

به جان ما بسی اولی تر از ماست
که ما عبدیم و او مولا و آقاست

علی (ع) شرط مسلمانی و تقواست
از او ملک خدا ترسی شکوفاست

علی(ع) یعنی بروج آسمان ها
علی فرمانروای کهکشان ها

علی(ع) معنای نور و روشنایی است
صفات او صفتهای خدائی است

علی(ع) یعنی سراپا چشم بینا
وصی مصطفی و کفو زهرا(س)

علی(ع) یعنی بهشت جاودانی
زمینی بودن اما آسمانی

علی(ع) یعنی که اکمال رسالت
بشر را نقطه ی اوج سعادت

به شیعه تا که حیدر(ع) مقتدا شد
همه عالم پر از نور و صفا شد*

*ابیات مستند به روایات حضرات معصومین علیهم السلام است

در عرش جبریل امین حمد خدا دارد به لب
از شوق از چشمان او صد درّ و گوهر می چکد

از فرش تا عرش خدا امشب چراغانی شده
از ابر چشم شیعیان از شوق زیور می چکد

دست علی(ع) و فاطمه(س) حالا شده در دست هم
از بین انگشتانشان صد حوض کوثر می چکد

یک سو ملائک کف زنان، اهل زمین هم شادمان
از شوق از چشم نبی(ص)، اشکی معطر می چکد

خرم سراپای جهان، شور و نشاطش جاودان
از بند بند هر اذان،الله اکبر می چکد

زهرا(س) به قران کوثر است، همتا و کفو حیدر(ع) است
دریا به دریا می رسد، شادی مکرر می چکد

-----

یا علی(ع) ای تو امیرمومنان
سایه ی تو بر سر ما سایبان
پهلوانی شد عجین با نام تو
ای که هستی اسوه ی هر پهلوان

-----

یا علی(ع) ای مقتدای مومنان
ما همه جسمیم و تو مانند جان
پهلوانی با تو معنا دار شد
اقتدا کرده به تو هر پهلوان

-----

تا سایه و سایبانمان شد حیدر(ع)
تاج سر و افتخارمان شد حیدر(ع)
معنای فتوت و جوانمردی اوست
آری یل و پهلوانمان شد حیدر(ع)

------

پهلوانم مقتدای من علی(ع) است
رهبر و فرمانروای من علی(ع) است
قلب من با نام حیدر(ع) می تپد
ورد لب ، ذکر دعای من علی (ع) است

می خواست ورد لب بشود نام نیکشان
با نام اهل بیت(ع) اذان آفریده شد

عهد شباب،دوره عشق است و عاشقی
با عشق اهل بیت(ع) جوان آفریده شد

شد ذکرشان عبادت و اندر دهان ما
با یاد اهل بیت(ع) زبان آفریده شد

اول بهار بود تمام فصول سال
بعد از سقیفه فصل خزان آفریده شد

جان گر به راه آل محمد(ص) دهی خوش است
ما سرخوشیم چون سر و جان آفریده شد

جز وصف اهل بیت(ع) نگویم دمی سخن
با این عقیده فن بیان آفریده شد

در روز حشر دیده ی ما بر دو دستشان
یا رب سپاس خط امان آفریده شد

چون که اشعارم همه توصیف آل احمد(ص) است
جای واژه از لبم قند و عسل جاری شده

هست شعرم چون فقط، دعوت به راه مستقیم
از لبم حی علی خیر العمل جاری شده

گاه مشهد گاه در کرببلا، گاهی بقیع
مصرعی شیرین که در چندین محل جاری شده

از زمانی که شدم من شاعر آل علی(ع)
بیت های ناب، چون ضرب المثل جاری شده

شیر مادر در دل من حب حیدر(ع) را نهاد
گر چه عشقش در دل از روز ازل جاری شده

چون که من با دشمنان آل حیدر(ع) دشمنم
لحظه لحظه در دلم جنگ جمل جاری شده

تار و پود من همه لبریز عشق حیدر(ع) است
ننگ بر آن کس که در عشقش خلل جاری شده

در خیبر کند از جای با دستی یداللهی
ببین مردی خدایی را، و زور بازوانش را

گرفته از خدای خود همیشه نمره ی ممتاز
و در هر امتحانی خوب داده امتحانش را

یدالله و ولی الله و حبل اله صفات اوست
کشیده بر سر شیعه دو دست مهربانش را

خدا داده به او هدیه تمام کهکشان ها را
و حتی داده بر او اختیار آسمانش را

به زیر سایه ی عدلش جهان را چون گلستان کرد
چه خوشبختم که دارم گوشه ای از سایبانش را

گهر می ریزد از کنج لبانش چون سخن گوید
و باید گفت صدها آفرین فن بیانش را

یکی از شافعان در روز رستاخیز بی شک اوست
خوشا آنکس که بگرفته از او خط امانش را

اگر خواهی بهشت جاودان را شیعه ی او باش
که یاری می کند در راه جنت شیعیانش را 

معنی «مشکات» یعنی فاطمه (س) دخت رسول
او که شد انگشتر ختم رسالت را نگین

 معنی «مصباح» باشد مجتبی باشد حسن(ع)
او که مانند علی(ع) شد قبله ی اهل یقین

هست «المصباح» معنای حسین ابن علی(ع)
نور چشم و میوه ی قلب ختام المرسلین

«الزجاجه» معنی زهرای اطهر فاطمه(س) است
آن که کوثر خوانده شد با نص قران مبین

«کوکب دریّ» که معنای امام غایب است
حضرت صاحب زمان(عج) است و امام آخرین

چارده خورشید تابان، چارده رنگین کمان
رهنما و روشنی بخش مسیر مسلمین

غیر از این انوار در عالم نشاید جست نور
روشنی بخش جهانند و امام راستین

چون خدا می خواست تا خود را نشان ما دهد  
آفرید این چارده نور و به خود گفت آفرین

هر یکی «نور علی نورند» این انوار پاک
روشنی بخش طریق جمله ی اهل یقین

هر کسی شد شیعه ی آل محمد(ص) بی گمان
در میان کل مخلوقات شد از بهترین

جز طریق آل احمد(ص) راه جنّت را مجوی
روز رستاخیز، شور و شوق اصحاب یمین

با مدد از حی سبحان و غفور
شرح خواهم گفت بر آیات «نور»

آیه های «نور» یعنی مصطفی( ص)
انتخابی ناب بی چون و چرا

«نور» یعنی هادی اهل زمین
معنی مولا امیر المومنین(ع)

«نور» یعنی هادی اهل سما
حیدر کرار(ع) آن روح دعا

«نور» یعنی فاطمه(س) دخت رسول(ص)
حضرت زهرای مرضیه بتول(س)

ترجمان «نور» یعنی یا حسن(ع)
پیشوا و رهنما و ممتحن

زینت عرش برین یعنی حسین(ع)
«نور» را کرده خدا معنی حسین(ع)

پنج خورشیدند زیر یک عبا
دیده بگشا و ببین نور خدا

معنی «مشکات» زهرای بتول(س)
همسر شیر خدا(ع)، دخت رسول(ص)

معنی «مصباح» هم یعنی حسن(ع)
ما همه جسمیم و او چون جان به تن

هست «المصباح» معنای حسین(ع)
آن حسین ابن علی(ع) نور دو عین

«الزجاجه» ترجمان کوثر است
فاطمه(س) زیبا گل پیغمبر است

معنی «نور علی نور» اهل بیت(ع)
هر کجا «نور» است منظور اهل بیت(ع)

شد هدایت هر که با نور خدا
هرچه نیکی هست شد بر او عطا

هرکس از نور «ولا» بی بهره شد
یعنی از نور خدا بی بهره شد

«نور» یعنی هدیه ی علم نبی(ص)
بر وصی و جانشین خود علی(ع)

معنی «مشکات» قلب احمد(ص) است
قلب او لبریز علم سرمد است

وحی با ختم رسل(ص) پایان گرفت
دین ولی با آل حیدر(ع) جان گرفت

نور الله الصمد نور هداست
چارده نوری که بر ما رهنماست

هر که محبوب خداوند جلی است
شک ندارم شیعه ی مولا علی(ع) است

سروده های من ار چه تمامشان علنی است
یکی دو بیت ولی محرمانه می گویم

چو مومنان همگی زیرکند و با هوشند
به عشق یار، سخن زیرکانه می گویم

بهانه داده به دستم اگر چه صدها بار
به عشق او غزلی بی بهانه می گویم

تمام روز و شبان فکر و ذکر من یار است
اگر چه من غزلم را شبانه می گویم

عبادت است چو ذکر علی (ع) ,ولی خدا
به مدح آل علی (ع) جاودانه می گویم

اگر که دم زدن از حیدر(ع) است جرم و گناه
علی(ع) علی(ع) همه جا مجرمانه می گویم

تمام عمر به لطف خدا، علی(ع) گفتم
و تا ابد همه دم، زان یگانه می گویم

تمام هستی من در علی(ع) خلاصه شده
علی(ع) علی(ع) به خدا عاشقانه می گویم