با مدد از حی سبحان و غفور
شرح خواهم گفت بر آیات «نور»

آیه های «نور» یعنی مصطفی( ص)
انتخابی ناب بی چون و چرا

«نور» یعنی هادی اهل زمین
معنی مولا امیر المومنین(ع)

«نور» یعنی هادی اهل سما
حیدر کرار(ع) آن روح دعا

«نور» یعنی فاطمه(س) دخت رسول(ص)
حضرت زهرای مرضیه بتول(س)

ترجمان «نور» یعنی یا حسن(ع)
پیشوا و رهنما و ممتحن

زینت عرش برین یعنی حسین(ع)
«نور» را کرده خدا معنی حسین(ع)

پنج خورشیدند زیر یک عبا
دیده بگشا و ببین نور خدا

معنی «مشکات» زهرای بتول(س)
همسر شیر خدا(ع)، دخت رسول(ص)

معنی «مصباح» هم یعنی حسن(ع)
ما همه جسمیم و او چون جان به تن

هست «المصباح» معنای حسین(ع)
آن حسین ابن علی(ع) نور دو عین

«الزجاجه» ترجمان کوثر است
فاطمه(س) زیبا گل پیغمبر است

معنی «نور علی نور» اهل بیت(ع)
هر کجا «نور» است منظور اهل بیت(ع)

شد هدایت هر که با نور خدا
هرچه نیکی هست شد بر او عطا

هرکس از نور «ولا» بی بهره شد
یعنی از نور خدا بی بهره شد

«نور» یعنی هدیه ی علم نبی(ص)
بر وصی و جانشین خود علی(ع)

معنی «مشکات» قلب احمد(ص) است
قلب او لبریز علم سرمد است

وحی با ختم رسل(ص) پایان گرفت
دین ولی با آل حیدر(ع) جان گرفت

نور الله الصمد نور هداست
چارده نوری که بر ما رهنماست

هر که محبوب خداوند جلی است
شک ندارم شیعه ی مولا علی(ع) است

سروده های من ار چه تمامشان علنی است
یکی دو بیت ولی محرمانه می گویم

چو مومنان همگی زیرکند و با هوشند
به عشق یار، سخن زیرکانه می گویم

بهانه داده به دستم اگر چه صدها بار
به عشق او غزلی بی بهانه می گویم

تمام روز و شبان فکر و ذکر من یار است
اگر چه من غزلم را شبانه می گویم

عبادت است چو ذکر علی (ع) ,ولی خدا
به مدح آل علی (ع) جاودانه می گویم

اگر که دم زدن از حیدر(ع) است جرم و گناه
علی(ع) علی(ع) همه جا مجرمانه می گویم

تمام عمر به لطف خدا، علی(ع) گفتم
و تا ابد همه دم، زان یگانه می گویم

تمام هستی من در علی(ع) خلاصه شده
علی(ع) علی(ع) به خدا عاشقانه می گویم

همه شهد بود و شکر، غزلی که می سرودم
به لبم ترانه ی عشق، قلمم ز نیشکر بود

غزلم که شرح حال من و دلربای من بود
سخنی سلیس و ساده، به بیان مختصر بود

دل بی قرار من شد به هوای او به پرواز
و از آن زمان همیشه دل و دیده در سفر بود

به کسی نمی دهم دل که خودش نشسته در گل
دل من ربوده زلفی، که بهای صد قمر بود

دل و دلربا علی(ع) بود، همه هست ما علی(ع) بود
و علی(ع) علی(ع) کلام لب شیعه تا سحر بود

به درون سینه ی او همه رمز و راز هستی  
به خدا قسم ز حال دل و دیده با خبر بود

رخ او به مثل ماه و دل او به مثل دریا
چو که می گشود لب را سخنان او گهر بود

به خدا که شیعه بودن هنر است و غیر از این نیست
و خوشا به حال آن که علوی و باهنر بود

چو به وصف آل احمد(ص) بسرودم این غزل را
ز گل جمال احمد(ص)، غزلی معطّر است این

همه بیت های شعرم به مدیح اهل بیت(ع) است
چه زلال و پاک و روشن، چقدر مطهّر است این

همه فکر و ذکر و هوشم به بهشت عدن معطوف
چه تعجبی اگر که همه مشک و عنبر است این

ز علی(ع) مدد گرفتم و سرودم این غزل را
به خدای او قسم که همه کار حیدر(ع) است این

دمی از علی(ع) زدم دم، دو جهان کجا و این دم
که چو دم زدم ز حیدر(ع)، به خدا که بهتر است این

شوم ار اسیر طوفان، به هراس از غم جان
ز علی(ع) زنم دم آن دم ، که همیشه یاور است این

کلمات شعرم امروز، همه رنگ عشق دارد
جملات عاشقانه، غزلی مصوّر است این

به دلم هوای دلبر، به لبم ترانه ی عشق
تو غزل مگو به این شعر، به خدا که زیور است این

و دلیل عاشقی را ز پدر سئوال کردم
پدرم به من بفرمود همه کار مادر است این

همه عمر دم زدم من، ز ولای آل حیدر(ع)
و علی(ع) کلام اول و کلام آخر است این

علی(ع) توصیف ذات کردگار است
صفات الله در او آشکار است

علی(ع) آئینه ی حق و حقیقت
سراپای وجود او فضیلت

علی(ع) میزان و معیار عدالت
یگانه حافظ امر رسالت

امیر پادشاهان جهان اوست
دلیل خلقت هفت آسمان اوست 

علی(ع) ذکر مناجات رسول است
عبادت با ولای او قبول است

علی(ع) مصداق آیات اله است
گدای در گه او پادشاه است 

چراغ رهنمای مومنان اوست
به جسم شیعیان مانند جان اوست 

حرم بر گرد او در استلام است
به لب نام علی (ع) خیرالکلام است 

 علی(ع) داده بها بر درّ و گوهر
علی (ع) مانند زهرا(س) هست کوثر 

علی(ع) نور دو چشم شیعیان است
علی(ع) فرمانروای مومنان است  

علی(ع) غمخوار ایتام و فقیران
 دوای درد دلهای پریشان

تمام تار و پود ما تولاست
همه هستی ما مدیون مولاست  

ولایت شرط اصلی در نماز است
تولّی را تبرّی هم نیاز  است

روز میلاد علی(ع) مرتضاست
یا علی(ع) ذکر تمام انبیاست

چون علی(ع)‌با حق و حق هم با علی(ع) است
ذکر تسبیح ملائک یا علی(ع) است

یا علی(ع) یعنی صرلط المستقیم
باء بسم الله الرحمن الرحیم

یا علی(ع) یعنی که با عجز و نیاز
استعانت از خدا در هر نماز

یا علی(ع) یعنی امیر المومنین
قبله گاه مومنین ومتقین

معنی دین پیروی از حیدر(ع) است
هر که با حیدر(ع) نباشد کافر است

یا علی(ع) یعنی وصی مصطفی(ص)
یا علی(ع) یعنی اطاعت از خدا

یا علی(ع) یعنی خدا را یافتن
سر ز امر غیر او بر تافتن

یا علی(ع) یعنی امیر المومنین
یا علی(ع) یعنی شفیع المذنبین

یا علی(ع) یعنی بهشت جاودان
از عذاب قعر دوزخ در امان

ذکر یا حیدر(ع) قرین با ذکر هوست
طاعت از امر الهی مو به موست

یا علی(ع) یعنی توکل بر خدا
یا علی (ع) یعنی که تسلیم و رضا

یاعلی(ع) یعنی اطاعت از رسول(ص)
یاعلی(ع) یعنی که زهرای بتول(س)

یاعلی(ع) یعنی که بیعت با غدیر
تا به پای جان حمایت از امیر

یا علی(ع) یعنی دلی لبریز نور
یا علی(ع) یعنی همه عشق و سرور

ترجمان وحی یعنی یا علی(ع)
بیعتی از جنس ایمان با علی(ع)

معنی و مفهوم ایمان یا علی(ع) است
چون علی (ع) با حق و حق هم با علی(ع) است

معنی ام الکتابی یا علی(ع)
شافع روز حسابی یا علی(ع)

ای مسیحا دم امام المتقین
معنی و مفهموم ایمان و یقین

ای تو محبوب خدای بی نیاز
داده ای انگشترت را در نماز

ای تو مولای تمام کائنات
با تو ممکن جمله ی نا ممکنات

رحمه للعالمین را یاوری
بر تمام ما سوالله یاوری

یا علی(ع) یعنی ولای حیدری
بودن از هر جبت و طاغوتی بری

حیدری هستیم و بر لب تا ابد
سوره ی توحید، الله الصمد

اهدا نموده نام خودش را خدا به او
نام علی(ع) که زینت بر عرش کبریاست

نازل شده به شان علی(ع) آیه های وحی
آری علی(ع) نشانه و مقصود هل اتی ست

جنّت به عشق حضرت او آفریده شد
از این سبب بهشت، بهشت است و با صفاست

حلال مشکلات بشر ذکر یا علی(ع) است
هر درد را ترنم نام علی(ع) دواست

وقتی رضای حضرت حق در رضای اوست
ای خوش به حال ما که علی(ع) مقتدای ماست

راه علی(ع) به سوی سعادت بَرَد تو را
گر راه دیگری بروی راه تو خطاست

او پادشاه عالم هستی است بی گمان
شاه است هر که بر در دربار او گداست

از صبح تا به شب به جز از یا علی(ع) مگو
یک یا علی(ع) معادل کوه اُحُد طلاست

رمز بقای ما و شما پیروی از اوست
هر راه دیگری بروی رو سوی فناست 

هر کس از شیر حلال مادر خود خورده بود
در سپاه حیدر کرار(ع) یک سرباز شد

شیعگی یعنی پریدن تا به عرش کبریا
یا علی(ع) گفتیم و جان آماده ی پرواز شد

ماه میلاد علی(ع) را ماه رحمت خوانده اند
چون به یمن مقدمش درهای رحمت باز شد

پرده اسرار خلقت را خدا وقتی گشود
«عین» و«لام» و«یا» رموز  اصلی این راز شد

شیعه چون دارد به دل مهر علی مرتضی(ع)
آری آری در میان بندگان ممتاز شد

یاعلی(ع) و یاعلی(ع) و یاعلی(ع) و یاعلی(ع)
ای خوشا آنکس به لب، این نغمه اش آواز شد

در تمام عمر گفتم یاعلی(ع) یا مرتضی(ع)
ای خدا شکرت که عشقم اینچنین ابراز شد

در دم و در بازدم نام علی(ع) ورد لب است
این غزل اما فقط در شیوه ی ایجاز شد