عید وحی و نبوت است این عید
صبح روز سعادت است این عید

عید مبعث بهانه ی عشق است
مطلع جاودانه ی عشق است

عید مبعث که عید پاکیهاست
صبح آغاز سر بلندی هاست

خاتم المرسلین چو احمد(ص) شد
بر بشر تاج سر محمد(ص) شد

عید مبعث که عید توحید است
عید شور و نشاط و امید است

چون که هستی تو بر گزیده ی ما
یا محمد(ص) بخوان به نام خدا

آسمان و زمین سراس نور
قدسیان ، خاکیان، همه مسرور

جبرئیل آمده به غار حرا
تا کند بر تن رسول(ص) ردا

هر که با احمد(ص) است هم پیمان
حافظش باد صاحب قران  

یا خاتم انبیا محمد(ص)
تاج سر اولیا محمد (ص)

ای فخر بشر رسول خاتم
ای جام خدا نما محمد(ص)

ای رحمت حق بر اهل عالم
بر شیعه تو مقتدا محمد(ص)

روزی که تو آمدی به دنیا
خالق به تو زد ندا محمد(ص)

لولاک لما خلقت الافلاک
ای احمد و مصطفی محمد(ص)

در تو متجلی است الله  
ای آینه ی خدا محمد(ص)

جانها به فدای مقدم تو
ای رهبر و رهنما محمد(ص)

ای هست همه ز هستی تو
باقی تو و ما فنا محمد(ص)

گیریم چو دست بر دعا ما
سر مطلع هر دعا محمد(ص)

خاک قدمت به چشم ما ریز
ای خاک تو توتیا محمد(ص)

دل، بسته به تار زلف مویت
دل کاه و تو کهربا محمد(ص)

عالم همگی به کام ما شد
گشتی چو به ما عطا محمد(ص)

ابرار اسیر نام نیکت
ای یاور اتقیا محمد(ص)

ما مست صفای باطن تو
پیغمبر با صفا محمد(ص)

ما جمله گدای خانه ی تو
بر ما تو کرم نما محمد(ص)

چرا ذرات عالم غصه دارند
چرا هر مومنی ماتم نشین است

حسن(ع) زار و حسین(ع) محزون ونالان
چرا لرزان همه ارکان دین است

پریشان حال و گریان است زینب(س)
چرا هر دیده ای با غم عجین است

چرا جبریل را شهپر شکسته
چرا خاک عزا فرش زمین است

چرا ماهی به دریا داغدار است
نوای مرغ حق از چه حزین است

زمین و آسمان لبریز غصه است
مگر هنگام روز واپسین است

به هر جا بنگرم گشته سیه پوش
نمی دانم چرا دنیا چنین است

تمام انبیا در سوگ و اندوه
وغمگین حضرت روح الامین است

یقین دارم که غم پایان ندارد
غم جانسوز ختم المرسلین(ص) است

عزای باعث ایجاد هستی است
عزای رحمه للعالمین(ص) است

ای جان و ای جانان ما ، تقوای ما ایمان ما
نورالمبین ، نورالهدی،  شمس هدایت یا رسول (ص)

محبوب ذات سرمدی، محمود و حمد و احمدی
ای مومنین را مقتدا، شمس هدایت یا رسول (ص)

یا رحمه للعالمین، وی با ملائک همنشین
ای برگزیده،مصطفی، شمس هدایت یا رسول(ص)

ای معنی صبر و رضا، مشکات و مصباح الهدی
وی قبله گاه انبیا ، شمس هدایت یا رسول (ص)

ما زنده با نام توایم ، سرمست از جام توایم
جان گیرد از نامت صفا، شمس هدایت یا رسول(ص)

بر درد ما درمان تویی، برهجر ما پایان تویی
 ای دردمندان را دوا، شمس هدایت یا رسول(ص)

خیس است برگ دفترم از بس که گفتم شعر تر
آخر هوای چشم من، از شوق بارانی شده

می خواستم در شعر خود توصیفی از نور آورم
با نور ختم المرسلین، شعرم چه نورانی شده

یا رحمه للعالمین، ای رهنمای مو منین
نام قشنگت زینت،قران رحمانی شده

ماه جهان آرا تویی، خورشید بی همتا تویی
ای منشعب از نور حق، انسان ربانی شده

نورالهدی، نورالمبین، چشم و چراغ متقین  
تا پا نهادی در جهان ، عالم چراغانی شده

ای برگزیده مصطفی، ای رهرو راه خدا
ره پوی راهت هر که شد ، او شخص روحانی شده

گر نیست در شان شما، ابیات شعرم یا رسول (ص)
شاعر ز خود بیخود شده ، چون در شما فانی شده

بیعت شکسته شد به وصیت عمل نشد
ظلمی بزرگ شد به امام(ع) و به متقین

پهلو شکسته دخت نبی(س)، روی نیلگون
آتش گرفت خانه اش از ظلم ظالمین

در عرش عرشیان همه محزون و داغدار
در خاک فرشیان همه با غصه ها عجین

رخت سیاه بر تن لوح و قلم شده است
خاک عزا کنند به سر خیل مسلمین

هر دیده رود خون شده هر سینه بحر غم
شال عزا به گردن و بشکسته هر جبین

صاحب عزای اصلی این غصه حیدر(ع) است
بر سر زند ز غصه شهنشاه مومنین

هر چند رفت سوی جنان سید الامم(ص)
او رحمت است بر اهل سماوات و بر زمین

او زنده است وَ تا زنده هست او
اسلام زنده است همان دین راستین
***
دریای غم به سینه ی ما موج می زند
سبط رسول(ص) کشته ی جور منافقین

تابوت هر شهید به گل آذین شود ولی
بارید بر جنازه ی او تیر مشرکین

فرمانده جمل که دلی پر ز کینه داشت
رسوا نمود بار دگر خویش را چنین

روزی به جنگ حیدر کرار می رود
یا می زند جنازه ی حسنش(ع) را به تیر کین  

هر فتنه ای به پاست در عالم به دست اوست
ای دور باد رحمت از آن ام مفسدین

یک ذره ظلم هر که به آل رسول(ص) کرد
در هر لباس و منصب و پُستی است او لعین  

رحمه للعالمین یک قطره از اوصاف توست
برتر از اندیشه و توصیف ما گردیده ای

مثل خورشیدی درخشان می درخشی تا ابد
روشنی بخش ره ما تا خدا گردیده ای

ای که بر ذرات این عالم امیری می کنی
نعمت اللهی و بر انسان عطا گردیده ای

شام ظلمت شد سحر وقتی تو پیغمبر شدی
خوش به حال ما که ما را رهنما گردیده ای

حق شناسان را بگو حق و حقیقت نزد توست
مثل یک آئینه ی ایزد نما گردیده ای

ره نپوید شیعه ات غیر از صراط المستقیم
زان که بر هر شیعه ای تو مقتدا گردیده ای

می زنم بر دامنت دست توسل روز و شب
چون امین اللهی و روح دعا گردیده ای

 یا محمد(ص) تو برگزیده شدی
تا شوی رهنمای هر انسان

خلقت عالم از برای تو بود
همه عالم چو جسم ، تو چون جان

خلق را رهنما و هادی باش
که به تو داده ایم ما قران

در ره اعتلای نوع بشر
 با تو ما بسته از ازل پیمان

می تواند بشر رسد به خدا
این سخن را به آدمی برسان

راه تو راه تا خدا رفتن
راه تقوا و پاکی دامان

یا محمد(ص) تو تاج سرهایی
دین اسلام برترین ادیان

روشنی بخش راه حق هستی
می درخشی چو نیّر تابان

چون شدی تو رسول مهر و وفا
ذکر هر مومنی است یا منّان

سیزده نور با تو همراهند
سیزده نور روشن و رخشان

هر که با خاندان تو شد یار
شده قلبش لبالب از ایمان

مزد آن کس که با علی(ع) یار است
بودن در بهشت جاویدان  

وانکه آزرد خاندان تو را
قعر دورخ برای او زندان