کربلا یعنی حسین(ع) ام الکتاب

کربلا یعنی که احساس جنون
کربلا یعنی سراپا رنگ خون

کربلا یعنی که یک صحرا عطش
کودک از تشنه کامی کرده غش

کربلا یعنی سری خاکستری
بر سر نیزه کند پیغمبری

کربلا یعنی که یک دنیا عزا
عالم هستی همه ماتمسرا

کربلا یعنی که یک دنیا خزان
برگ ریزان از کران تا بی کران

کربلا یعنی نبرد کفر و دین
دخت حیدر(ع) خطبه های آتشین

کربلا یعنی که زنحیر ستم
از زمین تا آسمان اندوه و غم

کربلا یعنی به زیر آفتاب
جسم مجروح حسین(ع)، ام الکتاب

کربلا یعنی سرِ امّ الکتاب
بر سر نیزه ولی از خون خضاب

دل پر از غم، سینه ی افروخته
کربلا یعنی خیام سوخته

کربلا یعنی درون خیمه ها
مانده زین العابدین(ع) روح دعا

کربلا یعنی که ایمان و یقین
جان فدا کردن برای حفظ دین

کربلا یعنی سر از تن جدا
کربلا یعنی اطاعت از خدا

کربلا تفسیر و شرح جاهدواست
بوسه های ناب بر زیر گلوست

کربلا شرحی است بر آیات نور
نیمه شب، نور خدا، کنج تنور

کربلا یعنی کویر تشنگی
یک بیابان درد و رنج و خستگی

کربلا یعنی موّدت، مهر، عشق
پای بر خار مغیلان تا دمشق

کربلا یعنی دو چشم خون فشان
روی صورت ها ز سیلی ها نشان

کربلا یعنی که جسم چاک چاک
نعش خونین حسین(ع) بر روی خاک

کربلا یعنی بلای بی شمار
آل پیغمبر(ص) به دام غم دچار

کربلا یعنی دو چشم اشکبار
کربلا یعنی حدیث نور و نار

کربلا یعنی یتیم بی پناه
روی نیزه جلوه ی خورشید و ماه

کربلا یعنی مصیبتهای شام
تا قیامت اشک و ماتم، والسّلام

به خود اگر چه مسلمان خطاب می کردند

به جز طریق سقیفه رهی نمی رفتند
و راه و رسم سعادت حساب می کردند

به روی آل پیمبر(ص) که آب را بستند
جفا به رود فرات و به آب می کردند

علیِّ اصغر(ع) شش ماهه را که می کشتند
روانه سیل ز چشم رباب می کردند

هدف بریدن سر بود از تن اسلام
جدا سر از پسر بوتراب می کردند

هزار ضربه به جسم امام دین زده اند
از این عمل همه قصد ثواب می کردند

کتاب وحی خدا را ورق ورق کردند
به نیزه هم، سر ام الکتاب می کردند

اگر که آل علی(ع) را خرابه می بردند
ره سعادت خود را خراب می کردند

ز آتشی که خیام حسین(ع) را سوزاند
قلوب اهل جهان را کباب می کردند

قلوبشان پُر تاریکی و جهالت بود
جدال با قمر و آفتاب می کردند

امام و رهبرشان دو بت قریشی بود
نزاع بر سر اسلام ناب می کردند

اگر چه دل به جهان بسته داشتند امّا
برای آتش دوزخ شتاب می کردند

با حزن و درد و سوز و نوا فابک للحسین(ع)

خون گریه کن که ماه محرم رسیده است
با یاد جمله ی شهدا فابک للحسین(ع)

شمر دَغا بریده سر از پیکر حسین(ع)
اما بگو چرا ز قفا؟ فابک للحسین(ع)

در شط خون خویش شنا می کند حسین(ع)
بنما به اشک دیده شنا فابک للحسین(ع)

آل عبا(ع) همه به شهادت رسیده اند
با یاد داغ آل عبا فابک للحسین(ع)

خواهی که مستجاب بگردد دعای تو
وقت دعا و حمد و ثنا فابک للحسین(ع)

در دل توراست آرزوی کربلا اگر
در آرزوی کرب و بلا فابک للحسین(ع)

جاری شود به گونه اگر اشک چشم تو 
باغ بهشت مزد شما فابک للحسین(ع)

گر بر حسین(ع) گریه کنی جاودان شوی
گریه است راه و رسم بقا فابک للحسین(ع)

داری اگر که قصد گذر از پل صراط
هنگام حشر و روز جزا فابک للحسین(ع)

زنگاری است خانه ی قلبت گر از گناه
خواهی دهی به قلب جلا فابک للحسین(ع)

ای دردمند، درد تو گر هست لاعلاج
خواهی اگر دوا و شفا فابک للحسین(ع)

شرط رضای حضرت حق در رضای اوست
خواهی اگر رضای خدا فابک للحسین(ع)

از اشک دیده جنت رضوان صفا گرفت
اشک است شرط شور و صفا فابک للحسین(ع)

دست عزا به زانوی غم جمله قدسیان
خاک عزاست بر سر ما فابک للحسین(ع)

ما زنده ایم تا که بگرییم بر حسین(ع)
چشم است چشمه سار بُکا فابک للحسین(ع)

باید که لحظه لحظه بریزیم اشک غم
تنها نه صبح و ظهر و مسا فابک للحسین(ع)

با خون سر نشد که فدائی او شویم
با خون دل شویم فدا فابک للحسین(ع)

عمری دو چشم ما ز غمش خون گریسته
اشکی که حق نموده عطا فابک للحسین(ع)

سلام من به محرّم، مَه عزای حسینی(ع)

سلام من به محرّم، به فاطمه(س) به پیمبر(ص)
سلام من به محرّم، به سوز و ندبه ی حیدر(ع)

سلام من به محرّم، به ماه دلبر زینب(س)
سلام من به محرّم، به دیده ی تر زینب(س)

سلام من به محرّم، به راس قاری قرآن
سلام من به محرّم، به اوج قله ی ایمان

سلام من به محرّم، به باوفایی عبّاس(ع)
سلام من به محرّم، به عطر و بوی گل یاس

سلام من به محرّم، به اشک و آه سکینه
سلام من چراغ و سلام من به سفینه

سلام من به محرّم، به ناله های رقیه(س)
سلام من به محرّم، به نینوای رقیه(س)

سلام من به محرّم، به تشنه ی لب دریا
سلام من به محرّم، به داغ زاده ی زهرا(س)

سلام من به محرّم، به خشکی لب اصغر(ع)
سلام من به محرّم، به دیده های ز خون، تر

سلام من به محرّم، به خون پاک شهیدان
سلام من به محرّم، به اشک چشم یتیمان

سلام من به محرّم، به جلوه های نمازش
سلام من به حسین(ع) و به اوج راز و نیازش

سلام من به محرّم، به نوجوان شهیدش
سلام من به محرّم، به قهرمان رشیدش

سلام من به محرّم، به شور و شوق خدائی
سلام من به محرّم، به لحظه های جدائی

سلام من به محرّم، به آه و ناله ی طفلان
سلام من به محرّم، به جسم بی سر عریان

سلام من به محرّم، به تاول کف پاها
به آن شهید که در خون خویش کرده شناها

سلام من به محرّم، به دستهای بریده 
سلام من به محرّم، به اشک های چکیده

سلام من به محرّم، به دشت و دامن و گلشن
سلام من به دو چشمی که تیر خورده ز دشمن

سلام من به محرّم، به لحظه های شهادت
سلام من به محرّم، به شور و شوق و شهامت

سلام من به محرّم، به خیمه های غریبش
سلام من به محرّم، به بانوان نجیبش

سلام من به محرّم، به سروهای خمیده
سلام من به محرّم، به ذوالجناح رمیده

سلام من به محرّم، به لحظه های اسارت
سلام من به حسین(ع) و به آیه ها به تلاوت

سلام من به محرّم، به هر دو چشم علمدار
سلام من به محرّم، به شیعیان عزادار

سلام من به محرّم، به ماه نوحه سرائی
سلام من به محرّم، به ماه اشک و گدائی

محرّم آمد و کارم عزا و آه و فغان شد
سلام گفتم و اشکم به روی گونه روان شد

تا شود این عالم هستی فدای اهل بیت(ع)

رحمهً للعالمین هستند آل مصطفی(ص)
جمله موجودات این عالم گدای اهل بیت(ع)

می شود سرتاسر دنیا فنا روزی ولی
تا ابد باقیست هر کس شد فنای اهل بیت(ع)

ای که می خواهی شود مس وجود تو طلا
می شود مس ها طلا با کیمیای اهل بیت(ع)

سود چندانی ندارد عشق های دنیوی
سود سرشار است سهم مبتلای اهل بیت(ع)

در فضیلت جمله ی آنان کریم ابن الکریم 
شهره آفاق گردیده سخای اهل بیت(ع)

شرح و تفسیرند بر آیات قرآن کریم
آشنا با وحی باشد آشنای اهل بیت(ع)

بر تمام رنج ها و درد ها و مشکلات
راه حلی نیست بهتر از دوای اهل بیت(ع)

شرط آن که راضی از ما حضرت داور شود
دوستی با اهل بیت(ع) است و رضای اهل بیت(ع)

قدر آنها را نمی داند کسی غیر از خدا
نیست بالاتر از آنها جز خدای اهل بیت(ع)

هر که دارد در دل خود حبّ آل الله(ع) را
در حقیقت دارد او گنج طلای اهل بیت(ع)

از عطر ناب باغ ولایت معطریم

شادیم از ولادت مولای شیعیان
تهلیل گو و  ذاکرِ الله اکبریم 

با عشق اهل بیت(ع) تعالی گرفته ایم
با ساکنان عالم بالا برابریم

غیر از مدیح آل محمّد(ص) نگفته ایم
جز مدحشان سخن به زبان ها نمی بریم

ما زائران قبر شریفش به کاظمین
دلدادگان کوی وصی پیمبریم

در ما مجوی هیچ نشانی ز خستگی
ما ذاکران آل محمد(ص) مکرریم

تاج شرف به روی سر ما گرفته جا
ما بر سر تمام خلایق چو افسریم

ما دشمنان دشمن آل محمّدیم
با دوستان آل محمد(ص) برادریم

ما زیر بار ظلم و جنایت نمی رویم
پیوسته در تقابل ظلم و ستمگریم

ما مست جام باده ی قالوا بلی شدیم
ما تشنگان جرعه ای از حوض کوثریم

ما با علی(ع) و فاطمه(س) هم عهد گشته ایم
تا زنده ایم در صف یاران حیدریم

از شیر مادر است که ما شیعه گشته ایم
مدیون پاک دامنی و شیر مادریم

ما را چه غم ز وحشت صحرای محشر است
ما سالهاست منتظر روز محشریم

یک ذره نیست در دل ما شک و شبهه ای
سر تا به پا عقیده و ایمان و باوریم

خوشحال از ولادت موسی ابن جعفریم
با لطف حق همیشه به او یار و یاوریم

ما را برای شیعه گری آفریده اند
ما از تمام خلق بدین ویژگی سریم

چون راه ماست راه سعادت قسم به عشق
با یاری خدای توانا مظفریم

یک عمر دیده و دل ما هر دو با علی(ع) است

نامی که هست زینت عرش خدا علی(ع) است

ورد لب ملائکه صبح و مسا علی(ع) است

شد انتخاب چون که به حقّ، مرتضی علی(ع)

روح الامین به صوت جلی گفت یا علی(ع)

ورد زبان مردم هر دو سرا علی(ع) است

فریاد جنّ و انس و همه ماسوا علی(ع) است

تسبیح و ذکر ماهی و مرغ هوا علی(ع) است

آیات وحی و شرح اذان و دعا علی(ع) است

حق الیقین و معنی ایمان و باور است

هر کس که زیر پرچم او نیست کافر است

جشن ولای آل محمّد(ص) مبارک است

اکمال دین خالق سرمد مبارک است

جشن و سرور امّت احمد مبارک است

مولا علی(ع)نشسته به مسند، مبارک است

عید غدیر افضل اعیاد امّت است

اکمال دین و موقع اتمام نعمت است

عید غدیر، عید علی(ع) عید حیدر(ع) است

جشن ولایت است و دو عالم منوّر است

حیدر(ع) امیر شیعه، وصیّ پیمبر(ص) است

ذکر لب ملائکه، الله اکبر است

تبریک و تهنیت که علی(ع) مقتدای ماست

 مولای ما و تاج سر جمله انبیاست

روح الامین به مدح علی(ع) شد ترانه خوان

روح القدس به ماذنه سر می دهد اذان

تسبیح کردگار شده کار قدسیان

هستند ماه و انجم و خورشید شادمان

تهلیل ذکر دم به دم جبرئیل شد

تکبیر ذکر نوح و کلیم و خلیل شد

امّ الکتاب و معنی علم الکتاب اوست

مولای ما و هم سخن آفتاب اوست

گلزار عشق و معدن عطر و گلاب اوست

ای شیعه مژده شافع روز حساب اوست

با خطبه ی غدیر علی(ع) را شناختیم

گفتیم یا علی(ع) و به عشقش گداختیم

او حیدر(ع) است و احمد(ص) مرسل برادرش

او مرتضی(ع) و دخت رسول(ص) است همسرش

تا اوج کبریاست بلندای باورش 

سیراب مؤمنان همه از حوض کوثرش

او هست حقّ و حقّ همه در اوست منجلی

شکر خدا که ذکر لب ماست یا علی(ع)

مردی که بود یاور پیر فقیر اوست

مردی که بود مونس طفل صغیر اوست

در راه حفظ دین بَطَلِ بی نظیر اوست

با امر حقّ به عالم هستی امیر اوست

مولای مؤمنان و وصیّ محمّد است

او نیز انتخاب خداوند سرمد است

حلال مشکلات بشر کیست جز علی(ع)؟

دست گره گشای دگر کیست جز علی(ع)؟

یار رسول(ص) وقت خطر کیست جز علی(ع)؟

شب زنده دار تا به سحر کیست جز علی(ع)؟

کم گفته ایم هر چه بگوئیم یا علی(ع)

کم بوده ایم هر چه که باشیم با علی(ع)

ای مؤمنان وصی رسول خدا(ص) علی(ع) است

شان نزول و ترجمه ی هل اتی علی(ع) است

تسبیح و حمد و ذکر و نماز و دعا علی(ع) است

یارب سپاس رهبر و مولای ما علی(ع) است

در آزمون سخت الهی قبول شد

شایسته ی خلافت بعد از رسول(ص) شد

عید غدیر عید همه آفرینش است

عید نجاح و موسم فتح و گشایش است

عید سپاس و حمد و ثنا و ستایش است

عید کمال و حکمت و ایمان و رویش است

شادند مؤمنان همه از پیر تا صغیر

نوشند جرعه از مِیِ ناب خُم غدیر

بعد از رسول(ص) افضل آل عبا علی(ع) است

بر درد و رنج و محنت شیعه دوا علی(ع) است

آن کس که هست زینت عرش خدا، علی(ع) است

بر ساکنان عرش خدا، مقتدا علی(ع) است

هر صبح و شام ذکر لب ما علی(ع) علی(ع) است

شکر خدا که او به همه مؤمنان ولی است

 هارون احمد(ص) است و وزیر پیمبر(ص) است

کفو بتول و معنی و مصداق کوثر است

وقت نبرد او اسدالله و صفدر(ع) است

میزان حقّ به صحنه ی فردای محشر است

دین را نماز فرع و علی(ع) هست از اصول 

تنها نماز شیعیان علی(ع) می شود قبول

بعد از غدیر مردم عالم وظیفه چیست؟

آن ظالمی که غصب ولایت نموده کیست؟

عاقل که پیرو ره و رسم سقیفه نیست

ای خوش به حال آن که فقط شیعه ی علی(ع) است

لعنت به دشمنان علی(ع) روز و شب مدام

تنها علی(ع) وزیر رسول(ص) است والسّلام

من امام هادی ام، من قبله ی اهل یقینم
کیستم؟ من زاده ی حیدر(ع) امیر المؤمنینم
من گلی خوشبو، درختی پر ثمر از باغ دینم 

من علی ابن الجواد(ع) و معدن جود و سخایم
مادرم زهراست، فرزند علی(ع) مرتضایم
شرح و تفسیر اذانم، حمد و تسبیح و ثنایم
باعث ایجاد خلقت، واسط فیض خدایم

کیستم؟ یس و طه، معنی ام الکتابم
حجت الله و یدالله و دلیل آفتابم
گلشن و باغ ولایت را صفا بخش و گلابم
یاور درماندگان و شافع روز حسابم

من امام هادی ام، من رهنمای مؤمنانم
زینت عرش الهی، تاج فخر قدسیانم
آگه از اسرار غیب و رازهای آسمانم
مادرم زهراست من پیروز در هر امتحانم

وجه رب العالمین یعنی علی ابن الجوادم
من به حاجات و نیاز مؤمنین باب المرادم 
من سراپا شور و ایمان و یقین و اعتقادم
من شفیع المذنبین در موسم سخت معادم 

من سراپا نور هستم روشنی بخش جهانم
یاور درماندگان در هر زمان و هر مکانم
من به آیات الهی معنی و شرح و بیانم
بر سر هر مؤمنی من تاج فخر و سایبانم

راه من راه خدا و مقصدم کوی سعادت
مظهر پاکی و تقوا اختر برج ولایت
مرد ایمان و عمل، اسطوره ی صبر و شجاعت
من پرم از باور و تقوا و ایمان و صداقت

هادی اسلامیانم من صراط المستقیمم
بر مسلمانان عالم مقتدا هستم، زعیمم
ناجی خلق جهان از نار سوزان جحیمم
من سراپا بخشش و احسان و جودم، من کریمم

 کیستم من؟ آفرینش را منم انسان کامل
بر تمام مشکلات مسلمین حل المسائل
می رسانم کشتی اسلام را سالم به ساحل
هست بزم قدسیان را نام من نقل محافل 

جامعه یک قطره از بحر کمال اهل بیت(ع) است 
گلشن رضوان نمائی از جمال اهل بیت(ع) است
لیله ی معراج شرح اعتدال اهل بیت(ع) است
آرزوی هر مسلمانی وصال اهل بیت(ع) است

کوتر قران منم، من میوه ی قلب بتولم
شرط دین داری منم، اسلام را اصل الاصولم
من یکی از جانشینان و وصایای رسولم
در تمام آزمون های خداوندی قبولم

من به جنّ و انس و موجودات این عالم امامم
تا به نزدیک خدای مهربان ارج و مقامم
راست گوئی و درستی و صداقت در کلامم
بر شما ای مؤمنان تقدیم تکریم و سلامم

هر روزم عاشورا و هرجا کربلا بود

سوغات من از کربلا اندوه و غم بود
هر خاطره یادآور ظلم و ستم بود

من رنگ غم دارد تمام خاطراتم
رنگ عزا، رنگ مصیبت، رنگ ماتم

احساس کردم درد و رنج و تشنگی را
حزن و غم عباس(ع) و آن شرمندگی را

با اصغر(ع)  شش ماهه همبازی شدم من
مانند او سرباز ممتازی شدم من

بهر عطش پیدا نمی شد هیچ چاره
دیدم که شد حلقوم اصغر(ع) پاره پاره

دیدم خیام از آتش کین شعله ور بود
خون دل زینب(س) که جاری از بصر بود

دیدم میان قتلگه افتاده بی سر 
جسم حسین ابن علی(ع) سبط پیمبر(ص)

دیدم که چون صحرای محشر کربلا شد
دیدم سر جدّم حسین(ع) از تن جدا شد

دیدم که دشمن جای تشییع جنازه
می زد به دست و پای اسبان نعل تازه 

دیدم که زینب(س) خاک غم می ریخت بر سر
خون گریه می کرد از غم داغ برادر

با کودکان بودم اسیر بند اعداء
خوردم کتک از دشمنان مانند زهرا(س)

می شد فرو در پای من خار مغیلان
پای برهنه می دویدم در بیابان

دیدم سری خاکستری بالای نیزه
دیدم زنی می سوخت از غم پای نیزه

دیدم خودم، از ناقه افتادند اطفال
دیدم که روی خاک طفلی بود بی حال

دیدم به روی نی سر سردارها را
دیدم کف پای یتیمان خارها را

ویرانه ی شام بلا شد خانه ی ما
پر بود از رنج و محن کاشانه ی ما

از کربلا تا شام بودم در اسارت
دیدم ز دشمن بارها جور و جسارت

بزم شرابم برده اند همراه زینب(س)
می سوختم با ناله ی جانکاه زینب(س)

مانند زینب(س) خورده ام من تازیانه
در دل مرا زخمی است، زخمی جاودانه

از پشت بام خانه ها شد سنگباران
هم کاروان غصه، هم راس شهیدان

دیدم رقیه(س) راس  بابا را بغل کرد
در شام غم محشر به پا با این عمل کرد

هرگز کسی مانند من ماتم ندیده
من باقرم با قامتی از غم خمیده

هرچند حالا کشته از زهر هشامم
من کشته ی رنج و مصیبت های شامم