مثل حیدر(ع) تو نیز تاج سری
سرور مسلمین تویی آقا

برده ای دل ز عاشقان جهان
دلبر مؤمنین تویی آقا

روز و شب با خدا تو همسخنی
سیدالساجدین تویی آقا

این جهان با تو پر بهاتر شد
به جهان چون نگین تویی آقا

زینت عرش کبریا هستی
فخر اهل زمین تویی آقا

خوبتر از تمام خوبانی
بهتر از بهترین تویی آقا

معنی آیه های قرآنی
شرح نور مبین تویی آقا

تو چراغ هدایت مایی
رهبر راستین تویی آقا

یکی از سابقون تویی اما
یار اهل یمین تویی آقا

تو علی(ع) مکرری مولا 
چون علی(ع) بی قرین تویی آقا

همه هستی فدای مقدم تو
شافع یوم دین تویی آقا

آمد بکند یاری از دین خدا عباس(ع)

حق را که قسم دادم بر حق دو دست او

در بین دو دستش بود آمین دعا عباس(ع)

گر چه سر او بر نی رفته ز بغل اما

باشد به روی نیزه سرو شهدا عباس(ع)

لب تشنه اگر بیرون از شط فرات آمد

اما به عوض نوشید از جام بقا عباس(ع)

با یک تن پر تیر و بی دست ز زین افتاد

رفته است به معراج و نزد سعدا عباس(ع)

در مقدم او عالم گردیده چراغانی

ورد لب هر شیعه هر صبح و مسا عباس(ع)

جن و ملک و انسان شادند از این میلاد

تسبیح سمک باشد با مرغ هوا عباس(س)

از شوق لقای دوست، بی دست و سر و دیده

در خون خودش آن روز بنموده شنا عباس(ع)

تا زنده ام ای یاران، دم می زنم از ایشان

تا شافع من باشد در روز جزا عباس(ع)

میلاد حسین(ع) است دل از غصه رها شد
نامش همه دم ورد لب اهل ولا شد

یک بار دگر باغ ولا گشته شکوفا
در عرش خدا جشن ولادت شده بر پا

آن واسطه ی فیض خدای بشریت
آمد که شود راهنمای بشریت

آمد که دهد درس به ما مردم دنیا
درس شرف و عزت و آزادی و تقوا

هر بار که روید به لب او گل لبخند 
از خنده ی او در دل ما آب شود قند 

آمد به جهان تا بشود حجت دادار
امد که شود صاحب اندیشه ی بیدار

نوری است که تابیده به جان بشریت
روشن شده زان روح و روان بشریت

آمد که شود تاج سر اهل ولایت
آمد که دهد بر همگان درس شهادت

آمد که شود مجری احکام الهی
آمد که شود حافظ پیغام الهی

او آمد شد قاری قرآن خداوند
او آمد شد شمس فروزان خداوند

آمد که برد دل ز همه اهل سماوات
بر اهل زمین هم بشود قبله ی حاجات

آمد که شود ترجمه ی ساده ی قرآن
آمد که به جسم بشریت بدهد جان

آو آمد و شد ترجمه ی آیه ی تطهیر
بر تک تک آیات خدا او شده تفسیر

او آمد و شد مکتب او مکتب توحید
درسش همه آزادگی است و همه امید 

او که نفر پنجم اصحاب کِسا(ع) شد
در روز جزا شافع هر اهل ولا شد

بدون تو همه عالم پر از مصیبت و درد است
به دردها تو دوایی، بخوان به نام خدایت

غبار غصه نشسته به قلب مردم دنیا
به قلبها تو جلایی، بخوان به نام خدایت

بخوان که بی تو ضعیفان بدون یاور و یارند
تو یاور ضعفایی، بخوان به نام خدایت

بدون تو همه عالم نداشت ارج و بهایی
تویی که شمش طلایی، بخوان به نام خدایت

محمدی و امینی و صادقی و شریفی
تو عزتی، توحیایی، بخوان به نام خدایت

برای آن که نشسته است نا امید به کنجی
تو آرزو و رجایی، بخوان به نام خدایت

صفای ملک وجود است از خلوص و صفایت
 صفای هر دو سرایی، بخوان به نام خدایت

تو معدن حسنات و فضائلی و کرامات
تو بحر جود و سخایی، بخوان به نام خدایت

الا که شرط قبول نماز و راز و نیازی 
تویی که روح دعایی، بخوان به نام خدایت

بدون تو همه عالم فناپذیر و تباه است
تویی که شرط بقایی، بخوان به نام خدایت

تویی که واسط فیض خدا به عالمیانی
دلیل فیض و عطایی، بخوان به نام خدایت

به روز حشر تویی شافع اهالی دنیا
شفیع روز جزایی، بخوان به نام خدایت

دست و پاهایم همیشه در غل و زنجیر بود 
من به یاد عمه ام زینب(س) پریشان بوده ام

لحظه ای غافل نبودم از غم جدّم حسین(ع)
در غم او روز و شب محزون و نالان بوده ام

من به جرم بی گناهی بوده ام در بند ظلم
چون که تنها حافظ اسلام و قرآن بوده ام

سوختم تا روشنی بخش ره مردم شوم
آری آری مثل یک شمع فروزان بوده ام

گر چه بودم در همه عمرم اسیر بندها
من به بند ظلمها ناجی انسان بوده ام

حجت اللهم من و هستم علی(ع) را جانشین
واسط فیض خدای حیّ رحمان بوده ام

ورد لبهایم همیشه بوده تسبیح خدا
کنج زندان شاکر خلاق سبحان بوده ام

لحظه ای غافل نبودم من ز الطاف خدا
چون که سرشار از شعور و دین و ایمان بوده ام

این جهان ارزانی دنیا پرستان تا ابد
من در این دنیای فانی همچو مهمان بوده ام

محصولت اگر با ثمن بخس گران است؛ نرخش دو قران است
آن را بفروشی تو به صدها و هزاران، از حیله ی شیطان

فرصت طلب و در طلب پست و مقامی؛ جوینده ی نامی
هستی تو فقط در طلب شهرت و عنوان؛ از حیله ی شیطان

یک عمر چپاول کنی و غارت مردم؛ با زور و تحکّم 
لعنت بکنی بعد به ابلیس و به شیطان، از حیله شیطان

باشد هدف از خلقت تو بندگی حق؛ جویندگی حق
کردی تو ولی در همه دم شورش و طغیان؛ از حیله ی شیطان

یک عمر خطا کردی و تقصیر و جنایت، در اوج جسارت
غافل شدی از عاقبت شوم و بد آن؛ از حیله ی شیطان

آهودل و ترسو و جَبان بودی گفتی؛ با فخر و درشتی
من شیر دلم مثل خود رستم دستان؛ از حیله ی شیطان

فرمان خدا را تو اطاعت ننمودی؛ عبادت ننمودی
یک عمر ز تو سرزده سرپیچی و عصیان؛ از حیله ی شیطان

از هر صفت نیک شدی پاک و مُبرّا؛ بی حُرمت و رسوا
بی زینت و پیرایه ولی ساده و آسان؛ از حیله ی شیطان

فردوس که شایسته ی تو بود از اول؛ گردیده محوّل
رفت از کفت ای غافل و ای بی خبر ارزان؛ از حیله ی شیطان

دنیای تو آباد شد و چند صباحی؛ بردی تو رِباحی
عقبای تو اما شده مخروبه و ویران؛ از حیله ی شیطان

تسبیح الهی به لبت نقش نبسته؛ ای بند گسسته
خالی است مگر قلب تو از باور و ایمان؛ از حیله ی شیطان

خواندی تو به هر روز رُمان های فراوان؛ تا نقطه ی پایان
یک آیه نخواندی تو همه عمر ز قرآن؛ از حیله ی شیطان

از مجلس روضه هدفت خوردن چایی است؛ این شیوه گدایی است
داری طمع  روضه ای از جنت رضوان؛ از حیله ی شیطان

پنداشتی از توست جهان تا به قیامت؛ کردی تو حماقت
خود را تو نپنداشته ای مدعو و مهمان؛ از حیله ی شیطان

عمرت به سر آمد همه در کفر و ضلالت؛ از روی حماقت
نادم نشدی هیچ و نگشتی تو پشیمان؛ از حیله ی شیطان

هر جا که بَدی بود دویدی سوی آنجا؛ بی وحشت و پروا
از نیکی و تقوا تو فراری و گریزان؛ از حیله ی شیطان

گفتم به تو صد پند ولی غافلم از خویش؛ منِ مفلس و درویش
از مصرع یک تا به همین مصرع پایان، از حیله ی شیطان

آن که عمری سوخت از داغ حسین ابن علی(ع)
آن که تفسیر است و تشریح محرّم زینب(س) است

یار و غمخوار برادر بوده او در طول عمر 
با غم و درد برادر یار و همدم زینب(س) است

مثل زهرا(س) خورده از نامحرمان او هم کتک
آن که با رنج و مصیبت هست محرم زینب(س) است

در حقیقت شمر سر از زینب کبری(س) بُرید
چون حسین را معنی و شرح مجسم زینب(س) است

خطبه هایش لرزه بر جان عدو انداختند
آن که کاخ ظالمین را ریخت در هم زینب(س) است

داغ هفتاد و‌ دو تن را دید او در کربلا
آن که زیر بار غم شد قامتش خم زینب(س) است

زیر بار غصه ها بنموده او صبری جمیل
الگوی صبر از برای کل عالم زینب(س) است

چادر خاکی زینب(س) تاج فخر شیعه است
آن که باشد چادرش هم شأن پرچم زینب(س) است

زینب(س) است و تاج فخر بانوان عالم است
آن که دارد خادمی مانند مریم، زینب(س) است

دختر شیر خدا شد شیر زن در کربلا
هم پرستار است، هم امدادگر، هم زینب(س) است

زینب(س) است آن زن که پیغام آور کرب و بلاست
بعد زهرا(س) بی گمان بانوی اعظم زینب(س) است
   

کمر ظالم و ابلیس شکست از قَدَمَت
از عدالت کمر هر چه ستمگر تا شد

آمدی تا بکَنی تو در خیبر از جا
شهره آن در پس از این بین همه درها شد

دشمنانت همه باطل وَ تو بودی همه حق
هر کجا بین تو و دشمن تو دعوا شد

تویی آن بحر کرامات و فضائل آقا
که قرینه به تو در هر دو جهان زهرا(س) شد

ای که انگشتر خود را به گدا بخشیدی
هر که شد سائل درگاه شما دارا شد

شدی آمیخته، ای بحر تو با دخت رسول(س)
لوءلوء و گوهر خالص ثمر دریا شد 

 بی تو بی ترجمه می ماند کتاب قرآن
آری از آمدنت وحی خدا معنا شد

شیعه دارد شرف و آبرویش را از تو
هر کسی با تو در افتاد به حق رسوا شد

همه عالم ز قدوم تو چراغان گردید
جشن میلاد تو در هر دو جهان برپا شد

آمدی تا بشوی شافع ما روز جزا
خاطرم راحت راحت ز غم فردا شد

بهشتیان ز قدوم تواند خرّم و مسرور 
ولادت تو مبارک به حیدر(ع) است و به زهرا(س)

به خاک سجده نهاده جبین خویش محمد(ص)
نماز شکر بخوانند انبیا به مصلّی?

امام هشتم ما سر ز پای خود نشناسد
تو را گرفته روی دست و هست گرم تماشا

به روی شاخه غز ل خوان شده است قمری گلشن
به رقص آهو دشت است و شاد ماهی دریا

تو آمدی و شدی رهنمای مردم عالم 
به آیه های خداوند هم تو شرح و تو معنا

تو آمدی و شدی ترجمان جود و سخاوت
به سوی توست دمادم هزار دست تمنّا

پر از فضیلت و علمی، پر از کرامت و حلمی
تو آمدی و شدی تاج فخر اهل تولا

بیافرید تو را و صد آفرین به خودش گفت
بیافریده خدایت تو را چه خوب و چه زیبا

تو آمدی که دهی جان تازه اهل جهان را
که هست در نفس تو هزار روح مسیحا

شده است مدح تو ورد لب تمام ملائک
به مقدم تو چراغان شده است عرش معلی  

خدا به ناز تو آقا بیافریده جهان را 
به لطف او شده ای تو به شیعه رهبر و مولا

تو آمدی و صفا بخش باغ فاطمه(س) گشتی
ز شوق گلشن دین شد ز مقدم تو شکوفا 

هر آن که راه تو پیمود جُست کوی سعادت
کسی که راه دگر رفته، گشته گمره و رسوا

تمام عمر مرا بر سر است تاج ولایت
بری ز دشمن تان بر اساس اصل تبرّی

امام عسکری(ع) از داغ تو شده غمگین
ز حال خسته ی او رنج و غصه مُبین است

غم عزای تو آتش زده به جان ملائک
لباس غم به تن ساکنان عرش برین است

تو قبله گاه و تو الگوی جمله اهل یقینی
تو رفتی و غم و اندوه سهم اهل یقین است

بهشت گرچه نباشد مکان غصه و اندوه
شرر در این غم عظمی نصیب اهل یمین است

یکی ز داغ تو آقا نهاده سر روی زانو 
یکی دو دست عزایش هماره روی جبین است

امام هادی(ع) امت تو بودی و ز غم تو
تمام امت اسلام غصه دار و حزین است

قسم به حق تو یکی از اصول دین خدایی
تو رفتی و ز غمت خاک غصه بر سر دین است

خدا کند که به جنّت کنار تو بنشینم
که آرزوی من آقا قسم به عشق، همین است