داغت زده برادر آتش به جان خواهر
خاکم به سر برادر ای وای در عزایت

بعد از تو هتک حرمت از خیمه ها شد ای وای
 بر خاندان عصمت گشته بسی اهانت

برخیز کز فراغت بشکسته قامت من
بنگر که خواهر تو شد راهی اسارت

آزرده گشته پای اطفال روی شن ها
برخیز تا نمایی از کودکان حمایت

صبر و قرارم از کف بیرون شد ای برادر
بنگر مرا پریشان اما مکن ملامت

چشمان من ز داغت گردیده چشمه ی خون
کرده به تن دو عالم رخت عزا ز داغت

هم طاق طاقت من هم قامتم خمیده
تا روز حشر گریم من از غم فراقت

با آن که کوه صبرم، صبرم به سر رسیده
در جسم ناتوانم دیگر نمانده طاقت

جسم تو پاره پاره افتاده بر روی خاک
ای کاش روی نیزه باشد سرت سلامت