میلاد علمدار وفادار حسین(ع) است
عباس(ع ) گل بی خس و بی خار حسین(ع) است
گردیده حسین(ع) از قدمش خرّم و مسرور
گلواژه ی لبخند به رخسار حسین(ع) است
بخشیده صفا گلشن دین را ز قدومش
زیبا گل زهرائی گلزار حسین(ع) است
آمد به جهان خنده کنان حضرت عباس(ع)
خوشحال که او همنفس و یار حسین(ع) است
تکرار شده بار دگر حیدر کرار(ع)
عباس(ع) همان حیدر کرار(ع) حسین(ع)است
افتاد نگاهش چو به رخسار برادر
فهمید که یک عمر گرفتار حسین(ع) است
سرباز حسین(ع) است و مددکار برادر
جان برکف و سرباز فداکار حسین(ع) است
مدیون سلحشوری او لشکر اسلام
فرمانده و سردسته و سردار حسین(ع) است
عباس(ع) و حسین(ع) معنی یک روح و دو جسمند
عباس(ع) به حق محرم اسرار حسین(ع) است
عباس حسین است و حسین است ابوالفضل
عباس(ع) برادر نه، که تکرار حسین(ع)
تقدیم برادر شده چشمان ابوالفضل(ع)
زیرا که فقط طالب دیدار حسین(ع) است
جانانه مدد کرد حسین ابن علی(ع) را
الگوی وفا، رهبر انصار حسین(ع) است
هر کس که شود زائر چشمان ابوالفضل(ع)
محبوبترین در صف زوّار حسین(ع) است