بی سر و سامان حسینیم ما
دست به دامان حسینیم ما
شد دل ما بسته به زلف حسین(ع)
عاشق و ویران حسینیم ما
تربت او برده دل و جان ما
شمع شبستان حسینیم ما
هستی ما باد فدای حسین(ع)
بر سر پیمان حسینیم ما
آمده تیری به مصاف تنش
محو دو چشمان حسینیم ما
مانده تن او روی شن های داغ
زار و پریشان حسینیم ما
در دم آخر کسی آبش نداد
تشنه و عطشان حسینیم ما
قاری قرآن شده بالای نی
شیعه ی قرآن حسینیم ما
ورد لب ماست فقط یاحسین(ع)
بلبل بستان حسینیم ما
نوحه گر و سینه زنان از غم
پیکر عریان حسینیم ما
در ره دین داده همه هست خویش
واله و حیران حسینیم ما
تا به صف حشر بریزیم اشک
یکسره گریان حسینیم ما
