ابر رحــــــمت دوبــــاره بارانی است
هـــــمه جای جهان چراغانی است
از ســـــما بر زمــــــین بــــــتابد نور
که زمین همـــچو ماه نورانی است
وه چـــــــــه نوری کــــــــه در برابر آن
گوئــــــیا مــــــهر و ماه زندانی است
و به یـــــــمن طلـــــــــــوع این مه نو
عـــرش با فرش در غزل خوانی است
هــــمه کــــروبیـــان به شوق و سرور
کارشان رقص و دست افشانی است
جمله افلاکــــــــــیان به سجده شکر
ذکرشـــــان آیه هـــــای قـرانی است
هــــــــادی مـــا بــشد عــــــلی نقی(ع)
زین سبب شاد هر مسلمانی است
شعر : علی اسماعیلی
|