تو رئوفی تو کریمی تو همه فضل و کمالی
تو طبیبی تو حکیمی، تو به هر درد دوایی

حرمت قطعه ای از باغ بهشت است رضا جان
زائر کوی توام ای که تو حج فقرایی

سائل درگه تو هر که شود شاه جهان است
آمدم بر در دربار تو  عمری به گدایی

قبله ی اهل دلی، حجت دادار تو هستی
منبع فیض تویی، واسطه ی فیض خدایی

استجابت اگرم گشت دعا باعث آنی
آخر ای ضامن آهو، به یقین روح دعایی

پیروانت همگی راهنمون سوی سعادت
جان عالم به فدایت که گل باغ هدایی

معنی صوم و صلاتی، تو سراپا حسناتی
ذکر تو عین عبادت، که تو معنای ثنایی

درمندیم و شفا خانه ی دلها حرم توست
نیست مانند حریم تو دگر دار شفایی

دل صفا گیرد اگر وارد صحن تو شوم من
نیست در روی زمین هیچ چنین نور و صفایی

دم به دم نام تو جویم و همه مدح تو گویم
که تو هم معدن فیضی و تو چون کوه طلایی

در رضای تو رضامندی الله هویدا
ای خوشا آن که ز کردار وی آقا تو رضایی

در همه عمر نگفتیم به جز مدح تو آقا
به امیدی که بگیریم ز دست تو عطایی