همه عالم شود لبریز از تکبیر و از تهلیل
و جبریل امین از شوق سر گرم غزل خوانی

خدا از شاهکار آفرینش پرده بردارد
گلستان سازد عالم را به یک میلاد روحانی

به یمن مقدمش عالم شود لبریز سر سبزی
بهاران می شود عالم پس از فصلی زمستانی

کسی می آید از جنس خدای قادر اعلی
و دستان شفا بخشش دوای هر پریشانی

تمام چشمه های نور از او سر چشمه می گیرد
به پایان می رسد از مقدمش شبهای ظلمانی

ز یک لبخند او باغ جهان سر سبز خواهد شد
و از نور جمال او همه عالم چراغانی

به لبها خنده می روید، به دل ها شادمانی ها
که شد فصل وفور نعمت و فصل فراوانی

سعادت گر که می جویی، به راه او قدم بگذار
که او از جنس نور و راه او هم هست نورانی