آن یکی بوســـه زند بر گـــونه وان دیگــــــــر به لب
گشته اســــــــــتبداد فـــانی ، نــوبت آزادی اسـت

بسکه می ریزد شــــــکر از غنــچه ی لبــــهایشان
لحظه ای پنداشــــــــــتم لبهایـــشـان قـنادی است

در دل ایرانـــــــــیان در یایی از مـــــــهر و وفـــاست
این محــــــبّت در دل مـــا ذرّه ی بنــــــــیادی است

رخت نو پوشـــــــیده در هر رهـــگذر زیـــــــبا وَشی
دام و قلاب و ســــــــلاح و طعمه ی صــیادی است

روز مــــــیلاد محمّــــــــد (ص) هسـت در آغاز سال
بی گمان گمکرده ره را این محمّد(ص) هادی است

گـــــــر در این ســـــال نکـو توفــــــــیق یار مــا شود
سال نعــــمت ، سال رحمت ،موســم آبادی است

بسکه شیرین است اشعارم هرآنکس خواند گفت :
دفتر شـــعر تو دیوان نیـــــــست ! یک قنادی است

نوش جانت باد این اشــــــــــعار شـــــــیرین تر زقند
موسم رقص و طرب ، کی فرصــــــت نقّادی است

شعر: علی اسماعیلی