هر کس از شیر حلال مادر خود خورده بود
در سپاه حیدر کرار(ع) یک سرباز شد

شیعگی یعنی پریدن تا به عرش کبریا
یا علی(ع) گفتیم و جان آماده ی پرواز شد

ماه میلاد علی(ع) را ماه رحمت خوانده اند
چون به یمن مقدمش درهای رحمت باز شد

پرده اسرار خلقت را خدا وقتی گشود
«عین» و«لام» و«یا» رموز  اصلی این راز شد

شیعه چون دارد به دل مهر علی مرتضی(ع)
آری آری در میان بندگان ممتاز شد

یاعلی(ع) و یاعلی(ع) و یاعلی(ع) و یاعلی(ع)
ای خوشا آنکس به لب، این نغمه اش آواز شد

در تمام عمر گفتم یاعلی(ع) یا مرتضی(ع)
ای خدا شکرت که عشقم اینچنین ابراز شد

در دم و در بازدم نام علی(ع) ورد لب است
این غزل اما فقط در شیوه ی ایجاز شد