زایر کوی دوست
|
|
من تشنه لب بحر کرامات رضایم ایوان طــــــــلا مروه ، ضــــریح است صفایم
در عالم هستی همه کس فانی فانی است تنـــــهاست رضا(ع) عشـق من و رمز بقایم
او کعبه ی عشـــق اسـت و منم زایر کویش طوف حـــــرمش گردم و صـــــد شـکر نمایم
در دام گـــــــنه بودم اســـیر ار چه همیـشه الطــــــاف رضـــا(ع) کـــرده از این دام رهایم
پا تا ســـــر من درد و غـــم و رنج و محن بود با لطــــف خـــداوند ، رضـــــا(ع) داد شفایم
من می روم امّــــــــا به امـــــیدی که دوباره توفـــــــیق زیــــــارت کــــــند الله عطــــــایم
|
چهارشنبه 87 فروردین 14 |
نظر بدهید
|
|
|
|