نیمه ی ماه صیام است و بهار قران
فصل روییدن گلهای قشنگ ایمان
به سر خوان خداوند در این ماه عزیز
شده جن و ملک و آدم و حیوان مهمان
هدیه بر حضرت زهرا(س) پسری کرده خدا
تا لب شیر خدا را بنماید خندان
همه ی خلق جهان شاد از این میلادند
به غم و غصه فرو رفته جیوش شیطان
عرش با فرش به یکباره چراغانی شد
عرشیان پای بکوبند و زمین دست افشان
قدسیان بر لبشان سوره ی حمد است مدام
خاکیان نیز به لب شمس، ضحی، الرحمن
علی(ع) و فاطمه(س) هستند دو دریای روان
که خدا کرده عطا لوء لو ئشان با مرجان
معنی نور علی نور نمی دانی چیست؟
حیدر (ع) و کودک بنشسته به روی دامان
هر که از جام می آل علی(ع) شد سرمست
هست او عاقل و هشیار تر از هر انسان
دردمندیم خدایا تو به حق حسنت
درد هر شیعه ی اثنی عشری کن درمان
آرزوی همه ی ما فرج مهدی(ع) توست
روز میلاد حسن(ع)، صبح فرج را برسان