بی تو روز و شب من گشته به یک رنگ ای دوست
روز من تار و شـــــــبم نـــــــــیز ندارد مــــــــــــهتاب

چشــــــــــم در راه توام تا کــــــــه بـــیا یی ز سفر
به گشـــــــــــــایی به روی منـــــــتـظرت روزی باب

هر چه گفــــــــتم ز غمت ، طاقت من کمــــــتر شد
بنگر غمـــــــــزده ات را کــــــــــه بود در تـــب و تاب

من مریض غــــــــــــــــم هجران توام مــــــهدی جان
مدتی هســــــــــت زهجر تو ندارم خــــــور و خواب

خواســــــــتم تا که دهـــم شرح غـــــــم هجر تو را
غافل از آنکه نگــــــــنجد غـــم هــــــــجرت به کتاب

یوسف فاطــــــــــمه لطــــــفی کــــن و باز آی دگر
چشـــــم من مانده به در منـــــــــــــتظرت را دریاب