کسی را می شناسم
|
|
کسی را می شناسم وحی می بوسد دهانش را و باید جست از کعبه فقط نام و نشانش را
در خیبر کند از جای با دستی یداللهی ببین مردی خدایی را، و زور بازوانش را
گرفته از خدای خود همیشه نمره ی ممتاز و در هر امتحانی خوب داده امتحانش را
یدالله و ولی الله و حبل اله صفات اوست کشیده بر سر شیعه دو دست مهربانش را
خدا داده به او هدیه تمام کهکشان ها را و حتی داده بر او اختیار آسمانش را
به زیر سایه ی عدلش جهان را چون گلستان کرد چه خوشبختم که دارم گوشه ای از سایبانش را
گهر می ریزد از کنج لبانش چون سخن گوید و باید گفت صدها آفرین فن بیانش را
یکی از شافعان در روز رستاخیز بی شک اوست خوشا آنکس که بگرفته از او خط امانش را
اگر خواهی بهشت جاودان را شیعه ی او باش که یاری می کند در راه جنت شیعیانش را
|
پنج شنبه 94 تیر 25 |
نظر بدهید
|
|
|
|