|
دلنوشته عاشورایی
|
|
|
گر چه آواره ای به صحرا بود
هر دو چشمش رقیب دریا بود
چون خدا را گواه خود می دید
هر چه او دیده بود زیبا بود
--
ظهر بود و عطش فراوان بود
روز اوج جفا و عصیان بود
پیکری زیر نیزه ها پنهان
سر او روی رحل قران بود
--
کودکی پا برهنه و محزون
چشمهایش رقیب صد جیحون
لب او تشنه و رخش نیلی
شده آواره، با دلی پر خون
--
موسم جنگ و فصل پیکار است
یک طرف نور و یک طرف نار است
یک جوان رشید مه سیما
لشکر نور را علمدار است
--
گفتم ام الکتاب کیست؟ گفت حسین(ع)
معنی آفتاب کیست؟ گفت حسین(ع)
خواند قران سری روی نیزه !!
گفتمش آن جناب کیست؟ گفت حسین(ع)
|
|
شنبه 94 آبان 9 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
