گویی که ابــــــــــر دیده ام ابر بــــهاری است

شور و شعف زخانه ی دل رخت بســـت و رفت

در خــــــــانه ی دلــــم غم و اندوه و زاری است

تـــــنها به خـــانه ی دلــم اندوه و غـــصه نیست

این غصه، قصه ای است که در هر دیاری است

شد شـــــــام تــــیره، روز همه شـــیعیان زغم

بی شمع روی دوست، عجب شام تاری است

« ســـرهای قدسیان همه بر زانوی غم است »

جبریل پر شکــــسته و در غمگـــــــساری است

هر کس که پـــیرو علی (ع) و خانــــدان اوست

امشب به حال ماتـــم و در بـی قـــــراری است

پوشــــیده شد کـــــفن به تن باقــــرالعــلوم (ع)

در هـر دلی زداغ غمــــش سوگـــــواری است

شعر : علی اسماعیلی وردنجانی