شب مرگ فضـــیلت باشد امشب ای مسلمانان
زمین و آســـمان یکسر شـــده ماتم سرا امشب

امام ششمین مســـــموم شد از کینه ی منصور
دلش لبریز خون از صدمه ی زهر جـــــــفا امشب

چه زهری بود که آتــــش زد به جان جعفر صادق
نمود آن شاه دین را از عزیزانــــــش جدا امشب

یتـــیم و بی پدر گشــــــتند جمـــــله شیعیان او
بسوزد قلب هر شیعه از این ماجـــــــــرا امشب

نهد ســـــر بر ســـر زانوی غم صدیقه اطهر(س)
بنالد در عـــــزایش از جگر شــــــیر خدا امشب

خـــــدا می داند و قلـــــب امام هفتــــــمین ما
که چون شد قامت سروش از این ماتم دو تا امشب

خزان ظلم آمد بر گلســــــتان نبی (ص) امشب
که بلبل های زهرا گشـــــته در آه و نوا امشب