|
لباس غم
|
|
|
بر تن بپوش جامه ی ماه محرمش
وانگه بریز خون دل از دیده در غمش
دریا بسوز درغم جانسوز آن امام
ای آسمان خراب شو اینک ز ماتمش
ای گل بپوش بر تن خود جامه ی سیاه
هستی تو بی خبر مگر از اشک شبنمش
وقتش رسیده تا که بگرییم روز و شب
یک دیده خون بریزد و یک چشم زمزمش
پوشیده شد به قامت عالم لباس غم
ای وای من به دیده ی پر خون و مردمش
وقتی که انبیاء همه در سوز و آتشند
چون است حال حضرت حوا و آدمش
خون داد تا که زنده بماند همیشه دین
بالاست تا همیشه ی تاریخ پرچمش
|
|
دوشنبه 96 مهر 3 |
نظر
|
|
|
| |
