تو سرو گلستان سرسبز ولا هستی
بگرفته صفا عالم، از شور و صفای تو

ای اسوه ایمان و الگوی فداکاری
تاج سر هرشیعه ، نازم به وفای تو  

بگذاشته ام بر سر من تاج شهنشاهی
زیرا که شدم آقا یک عمر گدای تو

یک عمر صدا کردم یا ماه بنی هاشم (ع)
تا زنده ام آقا جان، دل هست سرای تو

تا چشم گشودم من، چشمم به دو دستت بود
بر ما نظری فرما، قربان عطای تو

ای سرو خرامان بستان خداوندی
عالم همه در ظل آن قد رسای تو

صدها گره بسته، بگشوده شود مولا
با یک نظر ساده، با دست جدای تو

ای جان مرا جانان، ای درد مرا درمان
درد است سراپایم، محتاج دوای تو

من از تو مدد جویم، تا راه تو را پویم
شاید برسم روزی چون تو به خدای تو