اللهم العن صنمی قریش

اللهم العن صنمی قریش

ترجمه منظوم ذکر قنوت حضرت امیرالمومنین علی(ع) در لعن دو بت و سرکرده قریش (جبت و طاغوت) بفرست ای اله و ای محمود به محمد(ص) و آل او تو درود همه عالم غریق رحمت تو بر دو بت از قریش لعنت تو جبت و طاغوت این دو بت هستند دو بتی که به مثل هم پستند این دو سر کرده ی ضلالت را لعن کن ای خدای بی همتا لعن کن دختران ایشان را زان که بشکسته اند پیمان را از تو امر و از این دو بت انکار تویی از این دو بت بسی بیزار وحی را هم قبول نا کردند به رسولت بسی جفا کردند دین حق واژگون شد از ایشان این ستم پیشگان و بد کیشان شد به دست منافقان کثیف آیه های تو یک به یک تحریف ظلمها کرده این دو بت به بشر حکم دین زین دو بت نداده ثمر این جماعت که از تو بگسستند همه با دشمنان به پیوستند شهرها یک به یک شده ویران خانه های فساد آبادان هر که در دام این دو بت افتاد شد اسیر تباهی و بیداد لعنت کردگار بی همتا بر همه پیروان این بتها خانه وحی گشته ویرانه بسته شد ، قفل شد در خانه خانه وحی سقف بشکسته دستهای وصی به هم بسته واژگون گشته سقف این خانه ظاهر و باطنش چو ویرانه اهل خانه ز بیخ برکندند کودکان را چو مرغ پر کندند شد تهی منبر نبی ز وصی ای خدا،بت نشسته جای نبی منکران امامتند این قوم گمره و در ظلالتند این قوم غرق در باتلاق گناه عظیم جایشان قعر دوزخ است و جحیم در جهنم درون چاه سقر جایشان ده بدون راه مفر ای خدا زان عذابشان بچشان که بود فوق درک هر انسان هرچه بنموده اند این دو بدی لعنشان کن تو لعنتی ابدی منکران حقیقتند این دو دشمنان شریعتند این دو ظالمانه به روی هر منبر خوانده خود را به مسلمین رهبر هر دوشان از نفاق سر شارند با وصی نبی به پیکارند با منافق جلیس و همکارند مومنین زان دو بت در آزارند راستگویان از آن دو آزرده کافران نفع زین میان برده هر امام به حق که شد مقهور کرد تغییر واجبی که به زور ناپسندی که شد پسندیده بس دلایل که گشت نادیده خون و خونابه ها که شد جاری حق شناسان اسیر بیگاری نیک ها زشت و زشت ها زیبا جلوه وارونه داده حکم خدا ارث ها را به زور می بردند مال مردم به زور می خوردند بس غنیمت که ملک خود کردند بس حرامی که این دو بت خوردند خمس ها صرف غیر اهلش شد حکم نا اصل عین اصلش شد هر ستم گشت گسترانیده هر نفاقی نهان شد از دیده هرچه نیرنگ کرده اند آنها وعده ها داده شد بدون وفا هر امان نامه ای که شد امضا حاصلش بود ظلم و جور و جفا بگرفتند جان انسانها بشکستند جمله پیمانها هر حلال خدای گشته حرام هر حرامی شده حلال مدام هر چه پهلو که پاره گردیده غنچه هایی که چیده شد چیده استخوانی که گشته بشکسته هر سند، پاره پاره، سر بسته اجتماعی که شد پراکنده دختری که به گور شد زنده بس عزیزی که خوار شد زانها پست و بی اعتبار شد زانها خوارها هم بسی عزیز شدند غوره بودند و چون مویز شدند صاحب حق زحق خود محروم راستگو در مرامشان محکوم حکم حق جلوه یافت وارونه بر بشر ظلم شد دو صد گونه کفر ورزی هر آن که شد صفتش با امام به حق شود مخالفتش داده شد آیه های حق تغییر شان آیات و معنی و تفسیر ترک واجب چو شد پسندیده ریشه باغ دین بخشکیده از پیمبر گلایه ها کردند منع اجرای آیه ها کردند حکم حق بی نتیجه شد زآنها بشکستند عهد و پیمانها ادعا ، ادعای حق گویی راه اما ره ستم جویی این دو سر کرده صف باطل کرده انکار شاهد عادل فکرشان خدعه کارشان نیرنگ با حقیقت، حقیقتاً در جنگ وارد دین بسی خیانت شد بس جفاها که بر دیانت شد نقشه ها بهر قتل پیغمبر (ص) شد بدست دو یار و همسنگر مشکهایی که خشک غلطاندند لغوهایی که بر زبان راندند بس تقلب که زاندو شد ظاهر بس نجاست که خوانده شد طاهر شده تضییع بس وصیتها شوم بوده است هر چه نیتها ای خداوند آگه از اسرار لعن کن آن دو یار را بسیار در تمام لیالی و ایام لعنشان کن خدای من تو مدام لعنتی که نباشدش پایان از خداوند باد بر ایشان هر که یار است و یاور آنها یا که تسلیم باور آنها هر که امداشان نموده دمی رهرو راهشان شده قدمی هر که در سر هوایشان دارد در دلش گر که جایشان دارد مهر این دو هر آن که در دل داشت باغ آتش برای خود می کاشت ای خداوند خالق دو جهان از عذابت به جمعشان بچشان از عذابی که جمله دوزخیان زان عذابند استغاثه کنان لعن کن ای خدای عالمیان هر که با این دو گشت هم پیمان از عذاب الیم و بی پایان دم بدم بر مشامشان بچشان لعن فرما خدا، یکایکشان واز عذابت به جمعشان بچشان
پنج شنبه 97 آبان 24 \| نظر