کاش می شد در کنار قبر ها خون گریه کرد
چشمه از اشک روانی داشت قبرهای بی ضریح

کاش می شد سجده ای بر خاک زد در آن دیار  
کاشکی جای اذانی داشت قبرهای بی ضریح

هشتم شوال ویران شد قبور اهل بیت(ع)
کاش قبه یا نشانی داشت قبرهای بی ضریح

غربت آنجا می زند موج از جفای دشمنان
کاش هر شب زائرانی داشت قبرهای بی ضریح

گرچه لبریز است دل از حب آل مصطفی(ص)
کاش بر سر عاشقانی داشت قبرهای بی ضریح

گرد غربت را چه می شد می زدود از قبرها
کاشکی خانه تکانی داشت قبرهای بی ضریح

دم به دم شوق زیارت شعله ور در جان ماست
کاش هر دم کاروانی داشت قبرهای بی ضریح