اثبات بندگی به اطاعت پذیری است
عبد خدای تو شده ام با ولای تو 

تو تا خدا رسیده ای و من به روی خاک
در فکر طی راه خدا، پا به پای تو

بردار پرده را ز رخ ای ماه فاطمه(س)
تا شام من سپید شود از ضیای تو

حاصل نگشت امر فرج از دعای من
حاصل شود ولی به یقین با دعای تو

یوسف تری ز یوسف و زیباتری ز ماه
ای جان و مال و بود و نبودم فدای تو

یک موی توست کوثر و عالم همه قلیل
باشد بسی گرانتر از اینها بهای تو 

کردم دعا که شاه جهانم کند خدا
کرد استجابت و شده ام من گدای تو

آقای من تلاوت قرآن شنیدنی است
با لحن دلنشین و طنین صدای تو 

کوشیده ام خدا شود از دست من رضا
راضی شود خدا به یقین از رضای تو

آقای من تو شرط بقایی بدون شک
جاوید شیعه ای است که باشد فنای ثو

هرگز صفا نداشت جهان بدون تو
باشد صفای ملک جهان از صفای تو

آقا نشست مرغ سعادت به شانه ام
وقتی اسیر تو شدم و مبتلای تو

آقا بضاعتم همین غزل نصف و نیمه است
 دست من و کرامت و لطف و عطای تو

 که پر از باوری و علم و یقین

زندگی بخش مؤمنان هستی

 دشمن کفر و کافران هستی

حق پرستی و مهدی اممی

جامع العلم و جامع الکلمی

چون خدایت رحیم و غفار است

یاوران تو را مددکار است

عبد هستی و حجت المعبود

کلماتت کلمت المحمود

دوستانت عزیز و با عزّت

دشمنانت ذلیل و در ذلّت

وارث جمله انبیایی تو

خلف خیر اوصیایی تو

کیستی؟ قائمی و منتظَری

عادلی تو، تو عدل مُشتَهَری

ای تو شمشیر برکشیده شده

ماه رخشان و نور دیده شده

شمس تابان تویی و بدر تمام

خرّمی بخش مردم و ایّام

کیستی؟ سیف و صاحب صمصام

حیدر(ع)  دیگری و فالق هام

السّلام ای که دین ماثوری

ای کتابی که پاک و مسطوری

تو به هرجا بقیت اللهی

تو به هر بنده حجت اللهی

انبیاء را تویی امانت دار

اصفیاء را تو صاحب آثار

تو اولی الامری و امین خدا

حجت الله و جانشین خدا

وعده ی حق به اهل دنیایی

جامع گفته های زیبایی

با تو دنیا پر ز عدالت و داد

مؤمنین از غم و بلا آزاد 

می دهم من گواهی ای مولا

تو و اجداد تو به هر دو سرا

 شیعه را یار و مقتدا هستید

سرپرستید و رهنما هستید

ای که محبوب قلب زهرایی

 ببر از من به حق تمنایی

هست اصلاح کار یک خواهش

رفع حاجات و بعد آمرزش

ای خدا تو رحیم و غفاری

مؤمنان را تو یار و غمخواری

بفرست ای خدای عالمیان

حجتت را درود بی پایان

حجتت اوست در تمام بلاد

تا کند اهل این جهان ارشاد

اوست قائم به عدلِ تو مولا

اوست فائز به امرِ تو آقا

سرپرست است مؤمنین را او

می کند نیست کافرین را او

روشنی بخش هر چه تاریکی است

غیر تو فوق او که نوری نیست

سخنش پند و حکمت نیکو

چشم بینای توست الحق او

نگران است و بیم ناک بشر

هادی و ناجی است و نور بصر

شد قبای خلافتش بر تن

تا جهان را کند چو یک گلشن

گیرد او انتقام هر مظلوم

بزداید غم از دل مغموم

صلوات خدای بی همتا

به گل باغ حضرت زهرا(س)

و به اجداد او درود خدا

که همه رهبرند و راهنما

تا طلوع کواکب و قمری

تا درختان دهند برگ و بری

تا شب و روز گرد هم بدوند

قمریان تا ترانه سر بدهند

نفعمان ده ز لطف و احسانش 

راهمان ده به جمع یارانش

در گروهش نما مرا منظور

و به زیر لوای او محشور

این دعا را تو استجابت کن

شیعه را غرق در سعادت کن

مراد و مقصد من کوی دلبر است هنوز

تمام عمر نشستم به انتظار نگار
غم فراق و جدایی مقدّر است هنوز

چنان اسیر گناه و خطا و تقصیرم
که حال یار ز دستم مکدّر است هنوز

به موج درد و بلاها اسیر هستم اگر
چه غصه چون که مرا دوست لنگر است هنوز

فضای کشور جان از شمیم عطر نگار 
هزار سال دگر هم معطّر است هنوز

خوشم که نام نگار است زیب دفتر من
دلم ز نور جمالش منوّر است هنوز

هزار شکر که ورد لبم ترانه ی اوست
خوشم که نام خوشش روح پرور است هنوز

دل است خانه ی آن دلبر پری چهره
به خانه ی دل من زیب و زیور است هنوز

شب سیاه جدایی اگر چه طولانی است
«مرا به رجعت خورشید باور است هنوز»

اگر که قلب من از مهر یار لبریز است
ز شیر پاک و دعاهای مادر است هنوز

«باور نمی کنم که به خود واگذاری ام»

من را خدا سپرده به دست تو از قدیم
آقا تو هم مرا به خدا می سپاریم

هستم چو در محاصره ی خیل دشمنان
تنها تویی کسی که کند پاسداری ام

ای غایب از نظر، همه دارایی ام تویی
هرگز مباد آن که ز خود باز داری ام

شکر خدا که سایه ی تو هست بر سرم
در سایه ی درخت ولایتمداری ام

گر چه نبوده ام همه ی عمر یار تو
پیوسته دست یاری تو کرده یاری ام

عمری است در فراق تو خون گریه می کنم
بر روی گونه ام بنگر اشک جاری ام

چشمم به راه مانده بیا دیگر از سفر
بس نیست در فراق تو این غمگساری ام؟

لبریز اعتبارم اگر در کنار تو
بی تو فقیر و شهره به بی اعتباری ام

چشمان من کجا و تماشای تو کجا؟
در طول عمر منتظری افتخاری ام

در وقت سر شماری یاران منتظر
من را میان منتظران می شماری ام؟

آقا بیا و پای به چشمان من گذار
بنگر به پای مقدم تو جان نثاری ام 

عمرم تمام گشت و ندیدم جمال تو
من ماندم و فراق تو و شرمساری ام

بگرفته صفا عالم از این نو گل زیبا
تاج سر و مولای همه مردم دنیا
دل برده ز ما این گهر خوش قد و سیما

این نوگل زیبا که تَجَلّی صلات است
در مقدم او ذکر ملائک صلوات است

از خاک نروئیده و باشد همه از نور
در عرشِ خداوند ملائک همه مسرور
از مقدم او شاد به جنت همه ی حور
ما منتظران قدم این گل مهجور

ماه رخ او برده دل از مردم دنیا
الحق که ندارد به جهان ثانی و همتا

آمد به جهان سرور و مولای ملائک
روئیده گل خنده به لبهای ملائک
زیرا که محقق شده رؤیای ملائک
مهدی(عج) شده ورد لب و نجوای ملائک

شادند ملائک همه در مقدم مولا
بر پا شده در عرش خدا جشن تولّا

فصل گل و بلبل شد و هنگام بهار است
قمری به سر شاخه غزل خوان چو هَزار است
جشن و طرب و رقص به هر کوی و گذار است
هر جا گذری نغمه تنبور و سه تار است

لبریز شعف شد دل ما از قدم یار
یارب ز سر لطف بده فرصت دیدار

او ترجمه ی ساده ی قرآن مجید است
او‌ واسطه ی فیض خداوند حمید است
بر اهل جهان پرتو خورشید امید است
امروز به یمن قدمش عید سعید است

از مقدم او عالم هستی شده گلشن
از نور جمالش همه هستی شده روشن

او منتقم فاطمه ی ام ابیهاست
او منجی عالم ز همه شر و بدیهاست
او یار ضعیفان، سپر ظلم غنی هاست
او وارث پیغمبر(ص) و زهرا(س) و علی هاست

از مقدم او غصه ز دل گشته فراری
شد حال و هوای دل ما ناب و بهاری

ای اهل جهان حجت ثانی عشر است او
بر ظلمت شب جلوه ی قرص قمر است او
بر تلخی ایام چو شهد و شکر است او
دیده بگشائید که نور بصر است او

بر گوش رسد صوت قشنگش ز مصلی
با نغمه ی داودی خود برده دل از ما

با آمدنش لب به قرائت بگشاید
بر مردم دنیا در رحمت بگشاید
بر شیعه ره و رسم سعادت  بگشاید
از پای بشر بند اسارت بگشاید

او کعبه و ما حاجی خال لب اوئیم
ما تشنه ی یک قطره نماز شب اوئیم

هر جا که هست سوی اینجا سفر کند دوست

عمریست ما اسیر زنجیر ظلم و جوریم
باید ز بند ظلمت ما را به در کند دوست

 ترسی به دل نداریم از ظلم و از سیاهی
زیرا به وقت ظلمت کار قمر کند دوست

شام سیاه ظلمت پایان نمی پذیرد
باید شب سیه را بر ما سحر کند دوست

بهر رهایی خود کوشیده ایم عمریست
پس اهتمام ما را کی پر ثمر کند دوست؟

سعی و تلاش ما چون مانده است بی نتیجه
بهر رهایی ما باید هنر کند دوست

بر خیز تا بگیرد مولا دو دست ما را
تا رهنمون به سوی فتح و ظفر کند دوست

عالم اگر که باشد لبریز فتنه و شر
غم نیست چون که از ما صد دفع شر کند دوست

راه سعادت ما دارد اگر خطر ها
امیدوارم از ما رفع خطر کند دوست

اوقات ما اگر چه تلخ است و ناخوشایند
اوقات تلخ ما را شهد و شکر کند دوست

غمگین مباش اگر او یادی نکرده از ما
شاید به کوی ما هم روزی گذر کند دوست

فقط امید تماشای یار کافی نیست

اگر که منتظری تو، وظایفی داری
بیان کنم همه را تا به یاد بسپاری

اگر که منتظری، از گناه دوری کن
به جای خشم و تغیّر، کمی صبوری کن

بپوی راه حقیقت، مرو ره باطل
نمی شود ره باطل به منتظَر واصل

اگر که منتظر صاحب الزمان(عج) هستی
تمام عمر تو در حال امتحان هستی

اگر که معتقدی یار غایبی داری
برای یاری ایشان بکن تو هم کاری

اگر که منتظری بد سخن مگو هرگز
به جز طریق هدایت رهی مپو هرگز

دروغ در خور شأن شما نمی باشد
خدا ز بنده ی کاذب رضا نمی باشد

اگر که منتظری افترا زدن ممنوع
قدم به غیر طریق خدا زدن ممنوع

خلوص پیشه کن و از ریا مبرّا باش
اگر که منتظری از خطا مبرّا باش

بدان که ناظر اعمال توست مولایت
بکوش تا که نرنجد امام و آقایت

اگر که منتظری حُسن خُلق باید داشت
به جای کینه، به دل تخم مِهر باید کاشت

وفا به عهد یکی از شروط ایمان است
هر آن که منتظر است، او فقط مسلمان است

تمام منتظران آمر به معروفند
فقط به شرط رضای اله مشعوفند

مزن به هیچ کسی حقه و کلک ای دوست
که راستی و صداقت فقط تو را نیکوست

بدان که واژه ی غیبت، کلام مطرود است
و اهل غیبت و تهمت همیشه مردود است

نماز ویژگی چشم انتظاران است
عبادتی است که نص کتاب قرآن است

اگر که شیعه ای و  سر سپرده ی قرآن
همیشه بر پدر و مادرت بکن  احسان

نزاده مادر گیتی حنیف منتظری
که دشمنی نکند با مخالفان علی(ع)

برائت است یکی از صفات منتظران
دل تهی ز برائت، تهی است از ایمان

اگر که منتظری پیرو ولایت باش
علی(ع) است رهبر ما، تابع عدالت باش

اگر که منتظر صاحب الزمان هست
بگیر تو ز فقیر و ز بی نوا دستی

اگر که منتظری، دوری از تکبّر کن
دل از خضوع و خشوع و فروتنی پر کن

فروع دین ده و اصل الاصول دین پنج است
برای منتظران بهتر از دو صد گنج است

خدا، نبوت و عدل و امامت و روز معاد
نماز و روزه و خمس و زکات و حج و جهاد

و بعد امر به معروف و نهی از منکر
تولّی است و تبرّی هم آن دو تای دگر

گر عامل فروع و اگر معتقد توئی به اصول
توئی ز منتظران ظهور پور بتول(س)

روشنگر طریق هدایت خوش آمدی

زیباترین نماد عدالت خوش آمدی
ای کوی تو سرای سعادت خوش آمدی
عمری است شیعیان همه در انتظارتان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

تو آمدی و تاج سر انبیاء شدی
تو آمدی و فخر همه اولیاء شدی
تو آمدی و زینت عرش خدا شدی
تو آمدی و مثل علی(ع) پر بها شدی
از مقدم تو شاد دل مردم جهان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

از مقدم تو مکتب اسلام جان گرفت
از مقدم تو دین الهی توان گرفت
در زیر سایه سار تو شیعه امان گرفت
مهرت درون سینه ی شیعه مکان گرفت
بگرفته مرغ دل سر کوی تو آشیان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

از قلب شیعیان تو زداینده ی غمی 
شرح و بیان و معنی آیات محکمی
بر درد و رنج و ناخوشی شیعه مرهمی
قرآن ناطقی تو و دین مجسّمی
بالای پشت بام کعبه تو کی می دهی اذان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

یوسف تری ز یوسف و عیساتر از مسیح
شیعه به پیش پای تو قربانی و ذبیح
شیرین تری ز قند و پری چهره و ملیح
وقت سخن کلام تو بی پرده و صریح
دست دعا برای ظهورت به آسمان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

تسبیح و ذکر و ورد مناجات شیعه ای 
اوج نیاز و قبله ی حاجات شیعه ای
صوم و صلات و شوق عبادات شیعه ای
سر منشاء تمام حکایات شیعه ای
مائیم جسم و تو به تن ما شبیه جان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

جشن ولادت تو به عرش خدا بپاست
روح الامین به مدح تو در شور و در نواست
نام تو ذکر جمله ملائک و انبیاست
نور تو زینت همه ی عرش کبریاست
شادند مؤمنان همه از پیر تا جوان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

حلال مشکلاتی و حل المسائلی
شیرین تر از نباتی و نقل محافلی
مثل علی(ع) و فاطمه(س) انسان کاملی
از زنده بودن بدون تو ما را چه حاصلی
شد از غم فراق تو قدها همه کمان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

باز آ ببین که فرش رهت دیدگان ماست
باز آ ببین که نام تو اوج اذان ماست
فصل فراق روی تو فصل خزان ماست
تنها دعا برای فرج در توان ماست
آقا دعای شیعه شد الغوث و الامان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

جشن ولادت تو به جنّت بپا شده
مداح جشن تو علی مرتضی(ع) شده
زهرا(س) به شکر دست به سوی خدا شده
نام تو ورد و ذکر لب مصطفی(ص) شده
ای پنج تن برای تو هر یک ترانه خوان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

رکن و مقام و کعبه و سعی و صفا توئی
بر کشتی نجات بشر ناخدا توئی
 آئینه ی قلوب بشر را جلا توئی
ما از مسیم، حضرت مولا طلا توئی
ما جملگی فنا و تو باقی و جاودان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

ای ندبه های جمعه همه در فراق تو
چشمان شیعیان همه در اشتیاق تو
اوج حجاز ما همه شور عراق تو
شادی ماست در گرو اتفاق تو
هر شیعه از فراق تو پیوسته ندبه خوان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

باید که او را جستجو بین دعاها کرد

گر چند روزی نیست توفیق تماشایش
باید که با درد فراق او مدارا کرد

وقتی که از هجران او جان ها به تنگ آمد
امر فرج را از خدا باید تقاضا کرد

وقتی که روح آدمی در قبر تن مرده است
باید که با امداد حق کار مسیحا کرد

گاهی به مسجد می روم گاهی به میخانه
کی می شود دلدار را این گونه پیدا کرد؟

محرومم از دیدار دلبر تا گنه کارم
باید که از جرم و گنه خود را مبرّا کرد

وقتی که گشته خانه ی دل مسکن اغیار
دیگر چگونه می توان با یار نجوا کرد

باید که ابراز برائت کرد از دشمن
با اهل بیت(ع) آنگاه اعلام تولّا کرد

شرط حضور یار وقتی که فراهم نیست
باید شرایط را برای او مهیّا کرد

دلدار ما اینجاست، ما او را نمی بینیم
باید که چشم جسم و جان را خوب بینا کرد

باید که اشک چشم خود را در تمام عمر
نذر قدمهای شریف پور زهرا(س) کرد

لطف خدا شد شامل حال من ای یاران
زیرا که این ابیات را توشیح و امضا کرد