|
حکایت یار
|
|
|
شبی خوش است که باشد شب ضیافت یار
خوشا نوای نی و دف خوشا حکایت یار
طواف کعبه نمودم به شوق روی نگار
به شوق دوست بخواندم نماز حاجت یار
میان منبر و محراب خیمه گاه نیاز
سپرده چشم مرا غم کنار خلوت یار
نکرده شکوه نگاهم ز دودمان حجاب
ز پشت پرده رسیدم به بی نهایت یار
کشند پرده به چهره پری رخان زمین
اگر زچهره برافتد نقاب صورت یار
به سرو باغ بگو چشم خود گشای دمی
ببین که در حرم ما چه کرده قامت یار
عجب مکن ز مغنّی که بعد از آن همه عمر
فروخت ساز صبا را به یک عنایت یار
به خانه ی دل من این سرای امن خدا
قیامتی شده بر پا شب ولادت یار
|
|
شنبه 88 مرداد 3 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
دیده خانه ی توست
|
|
|
بیا بیا گل طه، دودیده خانه توست
به جان حضرت زهرا، دودیده خانه توست
به شوق دیدن تو چشم خویش بگشایم
کرم نما و فرود آ، دودیده خانه توست
ز درد هجر تو ای نور دیده دلتنگم
دل است خانه غمها، دودیده خانه توست
به انتظار تو عمریست چشم در راهم
وندبه های فرج را، دودیده خانه توست
شکسته قلب من از داغ از دوریت مولا
قسم به ام ابیها، دودیده خانه توست
دوباره جمعه گذشت و نیامدی آقا
چه کرده ایم مگر ما، دودیده خانه توست
دو دیده ام ز فراغ تو رود طوفانیست
و دامنم شده دریا، دودیده خانه توست
امید وصل تو سرمایه ی حیات من است
بیا بیا گل طه، دودیده خانه توست
|
|
شنبه 88 مرداد 3 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
اشعار عاشقانه
|
|
|
افــــــتاده در ســــرمن افــــکار عــاشقانه
باید ســـــرایم امروز اشـــــعار عـــاشقانه
خـــــال لبی که مارا کــــرده به خود گرفتار
خالی اســـــت پُر ز راز و اســـرار عاشقانه
تا دیــده ام به چشـــــــم بیـــــمار یار افتاد
بیمار گشـــــــته ام من بیـــــمار عاشـقانه
دل را ربــوده از مـــــن دیریســـــت یار زیـبا
افــــــــتاده دل به دام دلـــــــدار عــاشقانه
من روزه ام چه خوب است لب بر لبش گذارم
تا روزه را نمـــــــایم افـــــطار عـــــــاشقانه
با یک اشـــــــاره ی او جان را کنــــم نثارش
تقــــــدیم جـــان نشـــانِ ایـــــثار عاشقانه
روزی که برد از من دلـــــدار عقل و هوشم
هشــــــــیار گشتم آن روز هشیار عاشقانه
عشقم محمّد است و عشقم علی و آلش
روشـــــن وجودم از این انــــوار عاشــــقانه
جز مَـــدحشان نگویم جز راهشــــان نپـویم
چشـــــم امـــــید من بر دیـــدار عــاشقانه
|
|
یکشنبه 87 اسفند 18 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
گل بریزید که مـــــــــــاه ده و چار آمده است
|
|
|
گل بریزید که مـــــــــــاه ده و چار آمده است
شاخه ی سرو به رقص آی که یار آمده است
شد خزان فانی و غــــــم رفت برون از دل ما
موسم خنده ی گل گشت ، بهار آمده است
شب تاریک گذشـــــــت و شده هنگام سحر
روز نو رقـــــص کنان با دف و تار آمــده است
ای که دیریســــــت ز کف رفته ترا صبر و قرار
بی قراری تو مــــــکن چونکه قرار آمده است
ای که یعقوب صفـــــت دیده به در دوخته ای
مژدگـــــانی بــــده زیرا که نگــــار آمده است
صبح صادق به دو صد شوق کنون پشت در است
موســــم فتح و ظـــــفر موقع کار آمده است
خوش برقصــــید که فصل طرب و عیش رسید
عاشقان دیده گشـــــــایید که یار آمده است
|
|
یکشنبه 87 مرداد 20 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
صبح نزدیک است
|
|
|
بگذرد فصــــــل خزان وانــــگه رســـــد ایام عــــید
از پس تاریکی شــــب می رسد صــــبح سپـــــید
چون که لبریز است عالم از ستم ، از ظلم و جور
منجی عالم امام عصــــــر و دین خواهـد رســـــید
می رســـــد پیــــــغام هر دم از ســـــوی پروردگار
نا امـــــــیدان را بگــو کاورده قاصــــــد صـــــد نوید
«وعـــــده دیدار نزدیک اسـت ای غـــــم دیــدگان»
طــــالب دیدار اگر هســــــتید پس حاضـــــر شوید
چشــــــم های خود بشــــو ای طالــــب دیدار یار
چشـــــــم اگر آلــــوده باشـــد پاک را نتــوان بدید
«آب کمـــــتر جوی ، قدری تشــنگی آور بدسـت»
آب حـــیوان با لــب عطـــشان توان بهتر چشـــــید
می رســــد از راه روزی مهدی صاحب زمان (عج)
بزم شـــــادی می شــود بر پا در آن روز ســــعید
|
|
دوشنبه 87 اردیبهشت 16 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
گل
|
|
|
جمــــعه ای دیگر گذشـت و باز هم مولا نیامد
باز هــــــم آن ســــــیّد و آن مقــتدای ما نیامد
چشـــــمهای پر گـــناه ما به در مـاندند و مولا
یک نگاه ســـــــــردِ معـــــــنا دار کرد امّـا نیامد
حُســـن یوسف را طلب با دِرهم معدود کردیم
چون دراهم بود معدود آن گل زهـرا نیامد
سیرت زیبای او عشق است ، ای عشاق عالم
چون طلـب کردیم صورت ، یار خوش سیما نیامد
بود چون باغ جـــــهان از خار و از خاشــاک لبریز
آن گل بی خــــــــار پروا کرد و در اینــــــجا نیامد
برده دل از مـــــا و ما را کرده او مجنون و شـیدا
آری آن صـــــیاد و دام و دانــه ی دلــــــها نیامد
کودکان گشـــــتند پیر و پیرها هم جان سپردند
جمعه پی در پی گذشــــت و باز هم مولا نیامد
شعر : علی اسماعیلی
|
|
شنبه 87 فروردین 24 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
یار غایب ز نظر
|
|
|
یــــــــار غـــــــایب ز نظر ، منــــــــتظرت را دریــــاب
جاری از چشــــــمه ی چشــــمم ز فراغت سیلاب
بی تو روز و شب من گشته به یک رنگ ای دوست
روز من تار و شـــــــبم نـــــــــیز ندارد مــــــــــــهتاب
چشــــــــــم در راه توام تا کــــــــه بـــیا یی ز سفر
به گشـــــــــــــایی به روی منـــــــتـظرت روزی باب
هر چه گفــــــــتم ز غمت ، طاقت من کمــــــتر شد
بنگر غمـــــــــزده ات را کــــــــــه بود در تـــب و تاب
من مریض غــــــــــــــــم هجران توام مــــــهدی جان
مدتی هســــــــــت زهجر تو ندارم خــــــور و خواب
خواســــــــتم تا که دهـــم شرح غـــــــم هجر تو را
غافل از آنکه نگــــــــنجد غـــم هــــــــجرت به کتاب
یوسف فاطــــــــــمه لطــــــفی کــــن و باز آی دگر
چشـــــم من مانده به در منـــــــــــــتظرت را دریاب
شعر : علی اسماعیلی وردنجانی
|
|
چهارشنبه 87 فروردین 21 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
عشق بازی 18+
|
|
|
عــــــید نوروز آمد و وقـت ســــرور و شــادی است
بر ســـر هر کوی و برزن عشـق بازی عـادی است
آن یکی بوســـه زند بر گـــونه وان دیگــــــــر به لب
گشته اســــــــــتبداد فـــانی ، نــوبت آزادی اسـت
بسکه می ریزد شــــــکر از غنــچه ی لبــــهایشان
لحظه ای پنداشــــــــــتم لبهایـــشـان قـنادی است
در دل ایرانـــــــــیان در یایی از مـــــــهر و وفـــاست
این محــــــبّت در دل مـــا ذرّه ی بنــــــــیادی است
رخت نو پوشـــــــیده در هر رهـــگذر زیـــــــبا وَشی
دام و قلاب و ســــــــلاح و طعمه ی صــیادی است
روز مــــــیلاد محمّــــــــد (ص) هسـت در آغاز سال
بی گمان گمکرده ره را این محمّد(ص) هادی است
گـــــــر در این ســـــال نکـو توفــــــــیق یار مــا شود
سال نعــــمت ، سال رحمت ،موســم آبادی است
بسکه شیرین است اشعارم هرآنکس خواند گفت :
دفتر شـــعر تو دیوان نیـــــــست ! یک قنادی است
نوش جانت باد این اشــــــــــعار شـــــــیرین تر زقند
موسم رقص و طرب ، کی فرصــــــت نقّادی است
شعر: علی اسماعیلی
|
|
چهارشنبه 86 اسفند 29 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
عشق بی پایان
|
|
|
امشب ســـــــراپا غصـــــــه و اندوه و آهم
آری تماشــــــایی اســــت اندوه از نـگاهم
دیگر ندارم شور و حـــــــالی در ســــر خود
گم کرده راهــــــی مانده در بــین دو راهم
یارب اســــــیر دام طوفـــــــان بــــــــــلایم
در دام طوفــــــــــــان بلا من بی پناهم
امشـــــب به زنـدان غم و غصّـــــه اسیرم
عشق است کارم ، عاشقی باشد گناهم
در ظــــــــلمت این شـــام تاریک و غم افزا
هم دلغــــمین هم سوگوار نــــــــور مــاهم
بنوشـــــته ام ای عشق بی پایان رضا جان
با رنگ ســــــــبز عشق بر رخت ســــیاهم
او در غریبی جون کفن پوشـــــــــیده بر تن
یارب ســــــــــــراپا غصّـــــه و اندوه و آهم
شعر : علی اسماعیلی
|
|
پنج شنبه 86 اسفند 16 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
|
یارم باش
|
|
|
امشب ای اشک بصر مونس و غمخوارم باش
دستــــگیر مـــن و دلــــدار من و یــــارم باش
شب تاریک و خـــــرابه چقدر و حشـت زاست
اشک چشمــــم تو بیا شـــمع شب تارم باش
سیل خون گشـــــت روان از غـــم یاران ز بصر
اشــک من یاور این دیـــــده ی خونــــبارم باش
مدتی هســـــت که خواب اسـت برایــــم رؤیا
اشک من هـــمدم این دیده ی بـــــیدارم باش
من پرســـــــتارم اگر چه ، تو بـــــیا ای اشکم
هــــــمدم و مونس و غمخوار و پرستارم باش
باغ من سـوخت در آتش ، دمی ای اشک بصر
چون که گل نیـــست بیا گلشن و گلزارم باش
بی برادر شــــدم و نیــــــسـت مددکــــار مرا
پس تو ای اشـــــــک بصر یار و مدد کارم باش
شعر: علی اسماعیلی
|
|
سه شنبه 86 اسفند 7 |
نظر بدهید
|
|
|
| |
