ترجمان «قاب قوسین» تا به «او ادنی» رسید
شرح الشمس و ضحی و تین و اعطینا رسید
معنی آیات وحی از عالم بالا رسید

روز میلاد محمد(ص) با امام صادق(ص) است
شور و شادی و شعف مهمان قلب عاشق است

می رسد تا روشنی بخشد به راه شیعیان
تا شود الگوی پاکی ها برای مؤمنان
مات و حیرانش همه اهل زمین و آسمان
رحمه للعالمین است او به هر عهد و زمان

بر تمام انبیاء و اولیاء تاج سر است 
رهنمای اهل عالم، آخرین پیغمبر است

می رسد ای مؤمنان تا عدل را معنا کند
هر که جبت و هر که طاغوت است را رسوا کند
می رسد تا پرچم توحید را برپا کند
تا زمین را با صفا چون عالم بالا کند

اهل عالم، او به حق شایسته ی پیغمبری است
سبط او بنیان گزار فقه ناب جعفری است

می رسد تا آورد پیغام از سوی خدا
تا که باشد اهل عالم را دلیل و رهنما
تا شود نام محمد(ص) ورد و تسبیح و دعا
تا که باشد نام او زینت به عرش کبریا

کل هستی را خداوند از برایش آفرید
اهل عالم تهنیت الگوی پاکی ها رسید

می رسد تا سینه ها را پر کند از نور دین
تا برادر باشد او با حیدر(ع) و روح الامین
تا زداید خاک را از لوث کفر و مشرکین
تا که باشد شهر علم و قبله ی اهل یقین

احمد(ص) است او و امین وحی یعنی مصطفی
آمنه در مقدمش شکر خدا آرد به جا

می رسد تا شمس تابان مات و حیرانش شود
تا که جبریل امین مرغ غزل خوانش شود
تا امیر المؤمنین حیدر(ع) مسلمانش شود
تا ملایک سر به سر قاری قرآنش شود

روز ها هم مثل شب ها بود قبل از او  سیاه
اوست بر شام سیاه اهل عالم مثل ماه

می رسد تا بشکند هر جا بتی پیدا شود
می رسد تا تاج فخر مردم دنیا شود
می رسد تا آیه های وحی را معنا شود
می رسد تا مادر او حضرت زهرا(س) شود

خاتم پیغمبران و صاحب خلق عظیم
آمنه مژده که بی همتاست این د?رّ یتیم

می رسد تا الگوی انسان کامل باشد او
می رسد تا شرح توضیح المسائل باشد او
می رسد تا عقل کل، دانا و عاقل باشد او 
تا به هر غرق گناهی مثل ساحل باشد او

خاتم پیغمبران و حضرت خیرالانام
می فرستد حضرت حق دم به دم او را  سلام

اسیر ظلم و تباهی و جور و عصیان شد

از آن مصیبت عظمی جهان پر از غم شد
ز غصه بر تن عالم لباس ماتم شد

ز داغ خاتم پیغمبران(ص) رسول خدا
تمام عالم هستی گرفت رنگ عزا
 
ز دست تا که جهان آخرین پیمبر داد
بلال جای اذان نغمه ی عزا سر داد

روانه تا که محمد(ص) به سوی عقبا شد
ز بار غصه و غم قامت علی(ع) تا شد

قلوب آل عبا(ع) پر شد از غم و اندوه
خمید قامتشان زیر غصه ی چون کوه

به غم نشسته علی(ع) در عزای پیغمبر(ص)
به شور اهل سقیفه به فکر فتنه و شر

علی(ع) است غمزده و گرم کفن و دفن رسول(ص)
سقیفه غاصب حق علی(ع) و حق بتول(س)

به روی دوش علی(ع) بار غصه و غم هاست
سقیفه در پی غصب خلافت مولاست

علی(ع) ز عدل و عدالت همیشه دم می زد
سقیفه حادثه ی کوچه را رقم می زد

برای غصب فدک بین کوچه بلوا شد
نشان سیلی دشمن عِذار زهرا(س) شد

خدا به آل نبی(ص) احترام می فرمود
به صبح و شام به زهرا(س) سلام می فرمود

ملک اجازه گرفت و به خانه وارد شد
عدو به خانه ولی بی بهانه وارد شد

هجوم برده عدو سوی خانه ی حیدر(ع)
زده ز آتش کینه عدو به در آذر

یکی دوتا نه که سیصد نفر هجوم آورد
به قصد فتنه و آشوب و شر هجوم آورد

به پشت در گل پیغمبر(س) خدا می سوخت
دل تمام خلایق از این بلا می سوخت

فشار داد عدو تا که بشکند در را
شکست شاخه ی زیبا گل پیمبر(س) را

پس از هجوم بیافتاد فاطمه(س) بر خاک
فتاد لرزه از این اتفاق در افلاک

بلند گشت ولی فرصتش نداد عدو
دوباره کرد جسارت عدو به حضرت او

چنان به صورت زهرا(س) عدو زده سیلی
که گشته صورت زهرای مرضیه(س) نیلی

سپس عدو لگد محکمی به زهرا(س) زد
لگد به فاطمه(س)، خنجر به فرق مولا زد

عدو دو دست علی(ع) را به ریسمانی بست
کتاب وحی خدا پاره شد ز هم بگسست

برای بیعت با کفر جمعی از کفار
کشیده اند علی(ع) را به کوچه و بازار

علی(ع) اسیر و مددکار او شده زهرا(س)
نداشت یار دگر غیر فاطمه(س) مولا

در این مصیبت عظمی جهان عزادار است
و تا قیام قیامت به غم گرفتار است

به نقشه های سقیفه شهید شد اسلام
فنا شده است همه جهد انبیاء عظام

ز روز اول و تا وقت حشر و یوم الدین
مدام لعنت و نفرین به هر سقیفه نشین

بخوان بنام خداوند خالق آدم
بخوان بنام خدای پیمبر اعظم(ص)
بخوان کتاب خدا را تو بر همه عالم
بخوان به صوت رسا و به شیوه ای محکم

بخوان بنام خداوند خالق سبحان
بخوان به صوت رسا آیه هائی از قرآن

بخوان بنام خدایت که مصطفی شده ای
تو اسوه ی همگانی و رهنما شده ای
به درد عالمیان دارو و دوا شده ای
به حق برادر و محبوب مرتضی(ع) شده ای
پر از امید و صفا و پر از خدا شده ای

تو برگزیده شدی از میان عالمیان
توئی که رهبری و رهنمای آدمیان

توئی محمد(ص) و ختم پیمبرانی تو
به آیه های خداوند ترجمانی تو
بخوان که تاج سر اهل آسمانی تو
برای اهل زمین مثل سایبانی تو
که ارمغان خداوند مهربانی تو

تو سایه سار سر مردم جهان شده ای
پیام آور دادار مهربان شده ای

بخوان که حضرت حق عاشق تلاوت توست
که جبرئیل امین مات از فصاحت توست
سعادت بشر از پرتو رسالت توست
رضای حضرت حق بسته بر رضایت توست
قیام روز قیامت هم از قیامت توست

مبارک است به اهل جهان نبوّت تو
سلام بر تو و بر خاندان و عترت تو

تو مقتدای تمام پیمبران شده ای
تو رهنمای همه مردم جهان شده ای
محمدی و تو مولای مؤمنان شده ای
به جن و انس و ملائک تو مثل جان شده ای 
اذان و ورد و دعا را تو ترجمان شده ای

به احترام تو پیغمبران به صف شده اند
پر از نشاط و پر از شادی و شعف شده اند

خبر دهید که هنگام بعثت آمده است
برای اهل زمین فصل رحمت آمده است
رسول وحی به صد عزّ و حشمت آمده است
برای دین خدا وقت نصرت آمده است
به شکر سجده نمائید نعمت آمده است

رسید مبعث و هنگام شادمانی شد
هزار شکر که اسلام جاودانی شد

محمدی که همه هست ما به قربانش
شده است واسط فیض خدای رحمانش
به غار وحی شده حبرئیل مهمانش
خوش آن دمی که تلاوت کند ز قرآنش
خوشا کسی که شود مؤمن و مسلمانش

گذشت فصل خزان و بهار جان آمد
برای مردم دنیا قرار جان آمد

می رسد از راه امشب رحمه للعالمین
تا که گلباران شود از آسمان ها تا زمین

مکه می نازد که هستم زادگاه مصطفی(ص)
ارتفاعم می رسد دیگر به عرش کبریا
پر بها تر خاک من از گوهر ناب و طلا
دارم از نام محمد(ص) این همه ارج و بها

می رسد از راه و دنیا را گلستان می کند
جسم بی روح بشر را او پر از جان می کند

 از شعاع نور او عالم منوّر می شود
کشتی نوح نبی را نیز لنگر می شود
بر تمام انبیاء مولا و سرور می شود
از قدومش عالم هستی معطّر می شود 

چهره ی زیبای او حُسن جهان آرا شده
یک گل است اما صفا بخش همه دنیا شده

از برای او خداوند آفرید افلاک را
با قدومش پر بها بنموده احمد(ص) خاک را
یاد او شادی ببخشد سینه ی غمناک را
در مقام او خدا فرموده است «لولاک» را

رحمه للعالمین و واسط فیض خداست
افتخار مسلمین است او و ختم الانبیاست

اوست احمد(ص) او برادر با علی مرتضاست
او ابوالزهراست او سوی سعادت رهنماست
او ابوالقاسم ستون خیمه ی آل عباست
جدّ مولا مهدی صاحب زمان (عج) روحی فداست 

معنی صبر و صلات و قبله ی اهل یقین
روز میلادش مبارک بر تمام مسلمین

ماهی دریا به یمن مقدم او شاد شد
آهوی صحرا به شوق آمد ز غم آزاد شد
طائر قدسی پر از شور و پر از فریاد شد
خانه ی دلهای اهل آسمان آباد شد

ذکر لب های ملائک نام ختم الانبیاست
نام زیبای محمد(ص) زینت عرش خداست

جان به قربانش که باشد رحمه للعالمین
علت ایجاد افلاک است آن مولای دین
اوست مولا و امیر قبله ی اهل یقین 
اوست تاج افتخار و آبروی مسلمین

نور باران شد به یمن مقدمش هفت آسمان
روز میلادش مبارک بر همه اهل جهان

گفته هایت یک به یک آیات قرآن کریم
گشته جاری از لسانت خوشترین گفتارها

بر تو و بر خاندانت دم به دم از ما درود
جان تازه سهم ما از این چنین تکرارها

هیچکس قدر تو را نشناخت ای مولای عشق
ارتفاعت تا خدا و نارسا پندارها

باغ دین را پرورش دادی و بعد از رفتنت
از برای حفظ دین بسیار شد ایثارها

خورد سیلی فاطمه(س) از دست نامردی پلید
پهلویش هم شد شکسته از در و دیوارها

چون فشار در مضاعف شد به روی سینه اش
شد فرو در سینه ی زهرای تو مسمارها

بود پاداش رسالت دوستی با اهل بیت(ع)
هتک حرمت شد ولی از خاندانت بارها

حیدر(ع) و زهرا(س) اگر یاری ندیدند از کسی
دیده اند اما فراوان رنج ها،  آزارها

در سقیفه غصب شد حق امیرالمؤمنین(ع)
تا نبیند روز خوش دنیا در این اعصار ها

تا بگیرند از امیرالمؤمنین(ع) بیعت به زور
قلب او آزرده شد بسیار از اجبارها

چون که سیلی خورده زهرای بتول(س) از دشمنان
مانده روی صورتش ای وای من آثارها

شعله ور شد آتش کینه به دست ناکسان
سوخت آن آتش تمام گلشن و گلزارها

کشته شد در راه دین مقداد و سلمان بی شمار
دیده آزار فراوان میثم تمّارها

بس ستم ها شد روا بر شیعیان اهل بیت(ع)
ظلم ها شد بر ابوذر ها و بر عمّارها

سوخت بال و پر فراوان از کبوترهای عشق
در امان ماندند اما جغدها و سارها

سر جدا شد از تن فرزند مظلومت حسین(ع)
روز عاشورا به دست جمعی از کفتارها

خیمه ها آتش گرفت از آتش نا مردمان
در درون خیمه حتی بود اگر بیمارها

پا برهنه آل طه را اسارت برده اند
پای اطفال حرم آزرده شد از خارها

کار اهل کاروان پیوسته آه و ناله بود
بر سر نی بود وای من سر سردارها

همچو زهرا(س) خورده اند بسیار سیلی کودکان
گشته نیلی رنگ از این ضربه ها رخسارها 

خطبه ای را خواند دخت مرتضی در شهر شام
مات گفتارش تمام قافله سالارها

او پیام کربلا را بر همه عالم رساند
درس ایثار و شهادت داد بر احرارها

چشم عالَم را ربوده خواب غفلت سال هاست
سر جدا شد بارها چون از تن انوارها

کاش خورشید هدایت باز بنماید طلوع
صبح روشن، روز نو، حال خوش بیدارها

صبح نزدیک است و می آید امام عاشقان
تا شود تجدید با مولای ما دیدارها

اشهد ان لا اله الا خداوند احد
اشهد انّ محمّد سیّد المختارها

تمام لشکر حق، «پنج تن» عازم به میدانند
صفا بخشیده اند این پنج تن پهنای میدان را

سپاه کشور اسلام و سربازان راه دین
لباس رزمشان بر تن، تماشا کن دلیران را

علمدارش علی(ع)، فرمانده لشکر رسول الله(ص)
خدا هم حامی است آن لشکر و آن تیپ و گردان را

حسین(ع) است و حسن(ع) با مادر خود حضرت زهرا(س)
که سربازان اسلام و ستون هستند ایمان را

به میدان آمدند این پنج نور لشکر اسلام
که هر یک بود صد لشکر، خدای حیِّ سبحان را

محمد(ص) با خودش آورده محبوب دل خود را
همان آل عبا(ع)، یعنی که انواری درخشان را

به میدان شد روانه لشکری از پای تا سر نور
هراس افکنده در دلها مسیحی های نجران را

به یک اخمش امیر المؤمنین شیر خدا حیدر(ع)
ز هم پاشید از اصحاب شیطان جمله ارکان را

به نص آیه قرآن شده حزب خدا پیروز
در این عرصه تماشا کن شکست حزب شیطان را

خدا را شکر پیروزی نصیب اهل ایمان شد
خدا یک بار دیگر کرد یاری حق پرستان را

مسلمانان عالم سخت محتاج مدد هستند
به حق پنج تن یارب مدد فرما مسلمان را

خطاب آمد که یا احمد(ص) بخوان آیات قرآن را
محمد(ص) لب گشود و خواند آیاتی ز قرآنش

شد از صوت دل انگیزش ملائک یک به یک مدهوش
و جبریل امین هم محو سیمای درخشانش

پر از ایمان و باور بود قلب و جان پیغمبر(ص)
که تحسین ملائک را برانگیزید ایمانش

ز چشمان محمد(ص) شوق بی وصفش نمایان بود
ملائک در شگفت از این همه شوق فراوانش

محمد(ص) با خدا روز ازل عهد مودت بست
و بودی مرد و مردانه سر این عهد و پیمانش

محمد(ص) شد پیام آور و ابلاغ رسالت کرد
علی(ع) و فاطمه(س)هم یا علی گویان  مسلمانش

کسی را که خدایش رحمه للعالمین نامید
گلستان جهان سرسبز و خرم شد ز بارانش

اگر سلمان مسلمانش شد و محبوب او گردید
بده توفیق یارب تا که ما باشیم سلمانش

تا خاتم انبیاء برانگیخته شد
در ساغر ما عشق و صفا ریخته شد
تا خورد لب ما به لب ساغر عشق
با جان بشر عشق در آمیخته شد

2

ما بندگان خاص خداوند سرمدیم
ما شیعیان خاص علی(ع) و محمدیم
روز نخست شیعه ی حیدر(ع) شدیم ما
تا روز حشر جمله مسلمان احمدیم

3

یتیم مکه میدان دار عشق است
محمد(ص) دیده ی بیدار عشق است
شده او انتخاب ناب الله
محمد(ص)نقطه ی پرگار عشق است

4

جبریل به فرمان خدا می آید
آسیمه سر و برهنه پا می آید
او حامل پیغام نبوت باشد
بر اهل جهان راهنما می آید

5

به نام نامی زهرا(س) و مصطفی(ص) صلوات
به عشق ام ابیها و مرتضی صلوات
به افتخار محمّد(ص) که انتخاب خداست
به برگزیده شده از سوی خدا صلوات

6

او احمد(ص) است و افسر و تاج سر همه
مولا و رهنما و هدایتگر همه
خورشید راه کوی سعادت محمد(ص) است
شد انتخاب تا که شود رهبر همه

7

آفتاب حسنی و خورشید راه مؤمنان
برده ای دل از تمام خاکیان و قدسیان
انتخاب ویژه ی الله، خیرالمرسلین 
نام تو ورد مناجات همه افلاکیان

8

مژده مژده بهار شد یاران
همه جا خرّم است و گل باران
مبعث خاتم النبیین(ص) است
داده حق را خدا به حق داران

9

مبعث خاتم النبیین(ص) است
نفطه ی اوج رویش دین است
جبرئیل است میهمان رسول(ص)
این ضیافت چه خوب و شیرین است

ای آب و آینه چه جمال تو دیدنی است
قرآن بخوان که صوت رسایت شنیدنی است

چیدی از آسمان گل مهتاب یا رسول(ص)
مهتاب شد ز عشق تو شاداب یا رسول(ص)

ای پاره کرده پرده ی شب را ز نور خویش
موسی صفت تو عازم سینای طور خویش

نوح نبی است محو تماشای روی تو
عطر بهشت شمه ای از عطر و بوی تو

ای روی تو سپیده ی صبح بهشتیان
خال لبت پرنده ی زیبا در آسمان

ای خلقت زمین و زمان از برای تو
جان تمام عالم و آدم فدای تو

باران گیسوان تو باران رحمت است
خاک قدوم تو همه احسان و نعمت است

جبریل تا به روی چو ماهت نظر نمود
از شوق آسمان و زمین را خبر نمود

قرآن بخوان که وقت تلاوت رسیده است
قرآن بخوان همای سعادت رسیده است 

وقت است تا به حرف تو ایمان بیاوریم
یعنی یقین به سنت و قرآن بیاوریم

مهتاب عاشقانه تماشگرت شده
خورشید محو صورت چون اخترت شده

بگشای لب بگو سخن ای یار مهربان
قرآن بخوان و دل ببر از اهل آسمان

قرآن بخوان که عاشق لحنت خود خداست
صوت رسای تو چقدر خوب و دل رباست

اصل الاصول و علت ایجاد خلقتی
تو احمد(ص) و محمد(ص) و ختم نبوتی

حالا بخوان به نام خدایت کتاب را
لطفی کن و نشان بده راه صواب را

روح الامین ز باده ی جام تو گشته مست
حق آفریده بهر تو هر آنچه را که هست

ای قبله گاه اهل یقین ایها الرسول
خورشید راه اهل زمین ایها الرسول

کمتر برای حضرت جبریل ناز کن
او را تو میهمان نوای حجاز کن

آوای توست فوق تمام تصورات
با صوت خویش،دل ببر از کل کائنات

روح الامین به شوق تماشا کند تو را
روح القدس عطیه ی زهرا(س) کند تو را

پیغمبری و معنی قرآن خود توئی
روشنگری و شمع فروزان خود توئی

ای ترجمان هرچه دعاهای مستجاب
ای مطلع تمام غزلهای شعر ناب

ای مطلع تمام غزلهای آب دار
دل برده ای ز خیل ملائک تو بی شمار

چون جبرئیل مژده رحمت به یاس گفت
حیدر(ع) به سجده رفت و خدا را سپاس گفت

تا سر به سجده برد علی(ع) انقلاب شد
از خاک پای مقدم تو بوتراب شد

قرآن بخوان که محشر عظمی بپا کنی
قرآن بخوان که دلبری از ما سوا کنی

خاندان مصطفی (ص) هستند ما را تاج سر 
روشنایی بخش راه و رهنمایان بشر 

جملگی هستند آنان سابقون السابقون
یک به یک هستند آنان صادقون الناطقون 

جملگی هستند ما را تا سعادت رهنمون 
خیمه ی اسلام را هر یک از آنان چون ستون 

چون شده واجب ز حق ما را ولای اهل بیت(ع) 
ای بشر باید روی زیر لوای اهل بیت(ع) 

راه آنان راه حق است و رسد تا کوی یار
 راه آنان را برو تا آن که باشی رستگار 

کُف پیغمبر(ص)، علی(ع) و کُف حیدر (ع) فاطمه(س) 
اهل بیت مصطفی(ص) اسلام و دین را قائمه  

فاطمه(س) صدیقه و شویش علی(ع) صدیق بود 
دشمن زهرا(س) و حیدر(ع) ملحد و زندیق بود 

خاندان مصطفی(ص) پاکند از هر نقص و عیب
 با خبر هستند آنها از همه اسرار غیب  

ساکنان عرش حقّ هستند آل مصطفی(ع) 
ترجمان آیه ی تطهیر شد آل عبا 

حجت الله و ولی الله وقتی مرتضاست
سرپرست احمد(ص) و زهرا(س) و حیدر(ع) هم خداست 

مهر زهرا(س) هست وقتی خمسی از کل زمین 
هست داماد پیمبر(ص) مالک خلد برین  

می درخشد چهره ی آل علی(ع) چون آفتاب 
حیدر(ع) از باغ بهشت آورده است عطر و گلاب 

دوستی با آل احمد(ع) فرض شد بر مسلمین 
نام شیعه ثبت شد در زمره ی اهل یقین  

شاخه ی طوبی هر آنچه داشت روی شاخسار
 از سر شوق و ارادت کرده بر زهرا(س) نثار 

چون که پاداش رسالت مهرورزی با علی(ع) است
تا نفس دارم مرا بر لب نوای یاعلی(ع) است 

حیدر(ع) و زهرا(س) و پیغمبر(ص) درختی واحدند
 بر همه اعمال انسان های عالم شاهدند

حضرت جبریل آورده است از سوی خدا
آیه ی تطهیر را در شان آل مصطفی(ص)

نام آل مصطفی(ص) زینت به عرش کبریاست
عرش می بالد به خود چون مسکن آل عباست

شرح آیات خدا هستند آل مصطفی(ص)
معنی شوق و رضا هستند آل مصطفی(ص)

جملگی هستند معنای صراط المستقیم
تا سعادت می رسد این راه از عهد قدیم 

بر شب تاریک ما هستند آنها همچو ماه
نور آنها ظلمت شب را کند همچون پگاه

شافع روز جزا هستند چون این خاندان
آفرین بر انتخاب نابتان ای شیعیان

شکر یارب بر لبم جاریست نام اهل بیت(ع)
کاش بودم خادم قنبر غلام اهل بیت(ع)