کیستم من؟ مروه ام، رکنم، مقامم ، قبله ی اهل یقینم
کیستم؟ هستم محمد(ص) مونس روح الامینم

باعث ایجاد عالم، ملک هستی را نگینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

آمدم تا از قدومم خاک ها گردد گلستان
آمدم تا عالم هستی بگیرد بوی ایمان

آمدم تا هدیه آرم بر بشر آیات قران
آمدم تا بار دیگر زندگی بخشم به انسان

من همانم که ز حق آمد هزاران آفرینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

مصطفی و انتخاب ویژه ی الله هستم
آفریده حضرت حق این جهان را ناز شستم

سرخوشم من، مست مست از باده ی جام الستم
من ز نسل پاک ابراهیم(ع)هستم حق پرستم

تاج فخر انبیا از اولین تا آخرینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

شاهد ایجاد هر هفت آسمان بودم از اول
معنی و مفهوم قران و اذان بودم از اول

آگه از اسرار حی لامکان بودم از اول
باعث ایجاد هر چه کهکشان بودم از اول

شاهد خلقت منم، من رحمه للعالمینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

می رسد از حضرت حق صبح و ظهر و شب سلامم
من که در عرش خداوندی بسی والا مقامم

جز مدیح حضرت حق نیست حرفی در کلامم
من یتیم مکه اما در جهان پیچیده نامم

در تمام زندگی حق بوده همراه و معینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

می برد خورشید و ماه آسمان رشک از جمالم
صد سخنران عاجز از توصیف یک حرف از کمالم

عالمی حیران و سرگردان و مات و محو خالم
بین زیبا صورتان تا روز محشر بی مثالم

من میان، بهترین های دو عالم بهترینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

هر که را من رهنما هستم علی(ع) هم رهبر اوست
هر که مست از جام من باشد علی(ع) هم ساغر اوست

هر که را من مصطفی هستم علی(ع) هم حیدر اوست
هر که را پیغمبرم من، مرتضی(ع) هم باور اوست

با امیر المومنین حیدر(ع) انیس و همنشینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

حی سبحان کرده از اهل دو عالم انتخابم
احمد مختار(ص) هستم معنی ام الکتابم

من شفیع مذنبین در سختی یوم الحسابم
آمدم تا طرح نو در افکنم با انقلابم

واسط فیض الهی هر زمانی بر زمینم
 کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

امر فرموده خدا تا کوه تعظیمم کند
وسعت خود را زمین یکباره تسلیمم کند

غنچه ها، گلهای خود را باغ تقدیمم کند
عالم هستی مرا با شوق تکریمم کند

من ابوالقاسم محمد(ص)  انبیا را آخرینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

آورم من بهتر از انجیل و تورات و زبور
آورم قران که لبریز است از آیات نور

هست شاگرد کلاس صبرم ایوب صبور
آمدم تا آورم اهل دوعالم را به شور

واقعه، کوثر، محمد(ص)، شمس و الرحمان و تینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

خال من سیمای حیدر(ع) را کند یاد آوری
دخترم زهرا(س) کند قران حق را کوثری

از خدا بر اهل عالم می کنم پیغمبری
جانشینم در رکوعش می دهد انگشتری

من محمد ابن عبدالله(ص) و فخر عالمینم
کیستم؟ الگوی خوبیها و ختم المرسلینم

امام جن و بشر چون شهید شد از زهر
جهان ز غصه سراسر لباس غم پوشید

حسن(ع) ز زهر جفا چون به خویش می پیچید
حسین (ع) ز داغ برادر لباس غم پوشید

طلب نمود حسن (ع)تشت و زینب(س) از غم او
به حال زار و مکدر لباس غم پوشید

نرفت چون که به مسجد امام دین آن روز
ز غصه مسجد و منبر لباس غم پوشید

به عرش حضرت جبریل اشک غم می ریخت
به فرش شیعه حیدر(ع) لباس غم پوشید

زدند سنگ به تابوت آن امام همام
 و بعد زینب مضطر(س) لباس غم پوشید

خبر رسید به جنات عدن و در غم او
ز غصه فاتح خیبر لباس غم پوشید

ز آسمان به زمین سنگ غصه می بارد
دوباره گنبد اخضر لباس غم پوشید

من مست جام باده ی قالو بلی بودم
با رفتنت گویا شکستی جام و ساغر را

خاکم به سر باید کنم پنهان به زیر خاک
حالا من خونین جگر یک کوه زیور را

یک بار دیگر خاک غم شد بر سرم بابا
با رفتن خود تازه کردی داغ مادر را

بابا غم هجران تو آتش به جانم زد
اینک تماشا کن شرار شور و آذر را

اسلام بی تو شد اسیر قهر طوفان ها
از کشتی دین برده ای یک باره لنگر را

بر دخترت ظلم و جفا بی حد شد از دشمن
جمعی به روی دخترت بستند معبر را

قومی هجوم آورد سوی خانه ی زهرا(س)
بستند با ظلم و ستم دستان حیدر(ع) را

از میخ در پهلوی زهرا(س) را بیازردند
آنان که کوبیدند بر پهلوی او در را

سیلی به روی دخترت خورد از عدو بسیار
نشنیده اند آنها مگر حرف پیمبر(ص) را

رفتند روی منبر تو خطبه ها خواندند
با کار خود آلوده بنمودند منبر را

آنها که جمله ننگ و عار دین اسلامند
آزرده اند از ظلم خود آیات کوثر را

قومی که جز تاریکی از آنها نمی بارید
با سنگ کین بشکسته اند خورشید انور را

جمعی منافق، بی خبر از دین و از ایمان  
یکباره پاره کرده اند اوراق دفتر را 

تمام اهل ایمان رستگارند
محمد(ص) مقتدای مومنین است

صفای ملک دین باشد محمد(ص)
محمد(ص) آفرینش را نگین است

به نازش هر دو عالم آفریدند
که او مصداق آیات مبین است

در این عالم کسی بهتر از او نیست
میان بهترین ها بهترین است

همه پیغمبران را سرور است او
محمد(ص) کیست؟ خیرالمرسلین است

محمد کیست؟ او معنای وحی است
ضحی و کوثر و رحمن و تین است

از او هرگز ندیدم راستگوتر
که او صادق ترین صادقین است

تمام محسنین از خادمانش
محمد(ص) تاج فخر محسنین است

شکیبایی است معنای محمد(ص)
که او صابرترین صابرین است

به یمن مبعث خیرالنبیین(ص)
سرور شادی از اهل زمین است

همه کروبیان عشاق اویند
به لبهاشان هزاران آفرین است

همه عالم فدای نام نیکش
که در دل ها از او نور یقین است

کسی که از رهروان راه او شد
به فردا هم از اصحاب یمین است

بخوان کتاب خدا را کتاب عشق است این
به عشق حضرت حق ای که مبتلا هستی

تو ساده ای تو صمیمی تو پاکی و تو زلال
تو مثل آینه اما خدا نما هستی

تمام عالم هستی به ذکر حق مشغول
قسم به عشق که تو روح هر دعا هستی

خدا برای خودش کرده انتخاب تو را
ولی تو مایه ی فخر از برای ما هستی

تو جاودانه ترینی میان مخلوقات
که عاشقانه فقط در خدا فنا هستی

ره تو راه سعادت ره تو راه بهشت
به راه حق و حقیقت تو رهنما هستی

خدا چه لطف بزرگی به اهل عالم کرد
که تو به اهل جهان پیر و مقتدا هستی

تو معدنی ز تمام فضائلی آقا
تو رحمتی و تو احسان، تو با سخا هستی

بهشت بی تو همانا جهنم محض است
تو خود بهشت برینی تو با صفا هستی

تمام عمر مریض تو بوده ام آقا
اگر چه تو به همه درد من دوا هستی

تو اسوه ای تو نمونه تو الگوی بشری
هزار بار سزاوار مرحبا هستی

تا بگیرد حال و روز من صفا
شرح کوتاهی دهم بر مصطفی(ص)

مصطفی(ص) یعنی سراپا اعتدال
بنده حق تا به سر حد کمال

مصطفی(ص) یعنی که اوج برتری
حسن خلق و شیوه ی پیغمبری

انتخاب ناب الله است او
بر شب تاریک ما، ماه است او

مصطفی (ص) یعنی که مردی با شکوه
در طریق وحی ثابت همچو کوه

مصطفی (ص) یعنی که آگاه و بصیر
در میان بهترین ها، بی نظیر

در بلاغت مرد بی همتاست او
جمله هایش، جملگی شیواست او

مصطفی(ص) یعنی تکامل تا خدا
تاج فخر انبیا و اولیا

مصطفی(ص) یعنی حکیم حاکمان
مصطفی(ص) یعنی علیم عالمان

اسوه ی تقوا و پاکی هاست او
آیه ی تطهیر را معناست او

مصطفی(ص) یعنی که اخلاقی عظیم
معنی آیات قران کریم

زهد را معنا و مفهوم است او
با خدا دارد همیشه گفتگو

در شجاعت پهلوانی بی نظیر
مرد میدان است او مانند شیر

معنی صدق و شرافت، مصطفاست
بر تمام اهل عالم رهنماست

سر فرازی را ز کوه آموخته
درس خود را با شکوه آموخته

مصطفی (ص) یعنی که انسان عفیف
رهنمای رهرو راه حنیف

در میان عاقلان عاقلترین
دین او، ایمان او ، کاملترین

افصح الناس است بین فاصحان
مصطفی(ص) معنا و مفهوم اذان

مصطفی(ص) سر تا به پا نور است نور
از سیاهی ها همه دور است دور

هادی اهل زمین و آسمان
پیشوای متقین و موءمنان

قبله گاه اهل ایمان، احمد(ص) است
انتخاب حیّ سبحان، احمد(ص) است

چون قدم بگذاشت بر روی زمین
شاد شد قلب همه اهل یقین

از سر شوق و ارادت جبرئیل
نغمه می خواند به الحانی جمیل

تهنیت گویند بر هم متقین
دست افشان، پای کوبان موءمنین

عید میلاد رسول اعظم(ص) است
شور و شادی در تمام عالم است

یا محمد(ص)، ورد تسبیح من است
بر لبم این ذکر تا جان در تن است

آئینه ی تمام نمای خدا تویی
پاک و زلالتر تویی از قطره های آب

ای رهنما، هر آن که به راه تو زد قدم
پیموده است راه سعادت، ره صواب

ای بهترین نمونه ی تقوا و بندگی
محبوب کردگاری و زهرا و بوتراب

راه سعادت بشریت، طریق توست
جز راه توست هر ره دیگر سوی سراب

ای برگزیده از طرف ذات ذوالجلال
بالد به خویش هر که ترا کرده انتخاب

نام تو را به خط چلیپا نوشته ام
دل هم به این نوشته ی زیباست همچو قاب

شرح فضائل تو نگنجد در این مقال
حتی اگر تمام درختان شود کتاب

از من سلام بر تو و بر خاندان تو
خوش بو کنم دهان خودم را از این گلاب

دستان او به سوی خدا شد بلند، بعد
گلواژه های ذکر و دعا آفریده شد

سر را به سجده برد به تسبیح کردگار
تسبیح و ورد و شکر خدا آفریده شد

بهر هدایت بشریت به لطف حق
در خاک مکه راهنما آفریده شد

پیغمبر خدا(ص) به زمین پا نهاد و بعد
در سینه عشق و مهر و وفا آفریده شد

درمان دردها همه در دست مهر اوست
دردی نماند، چون که دوا آفریده شد

بوی بهشت او بنوازد مشام ما
یا رب سپاس باد صبا آفریده شد

گفتیم یا محمد(ص) و ما جاودان شدیم
دیگر فنا، فناست، بقا آفریده شد

در سایه ی ولایت او زنده ایم ما
یارب تو را سپاس ولا آفریده شد  

علت عالم هستی به روی بستر مرگ
حضرت فاطمه(س) در حال مناجات و دعاست

بسته بار سفر و سوی جنان می رود او
ناله ی اهل زمین در غم او تا به سماست

آسمان اشک غم از دیده ی خود می ریزد
عرشیان بر تنشان تا به ابد رخت سیاست

هست جبریل امین نوحه گر از داغ رسول(ص)
مجلس ختم رسول است که در عرش خداست

ماهی و مرغ و ملائک همگی نوحه گرند
از زمین تا به سما مجلس اندوه به پاست

خلق آشفته و محزون و غم آلوده همه
زانوی غم به بغل ، دیده ی آنها دریاست

سوختیم از غم او در همه ی عمر بسی
چشم امید به لطف و کرمش روز جزاست

مردی ز جنس نور و مناجات نیمه شب
 اشک دوچشم و گوشه ی غار حرا و بعد  

لطف خدا و مرحمتی تازه بر بشر
خیرالبشر به خلق جهان رهنما و بعد

آمد ندا بخوان تو به نام خدای خود
لبخند و شادمانی و اوج رضا و بعد

اهل جهان به خاک نهادند سر به شکر
تابید نور وحی به ام القرا و بعد

یک باره جام خنده به لبهای ما شکفت
ما مست جام باده ی قالوا بلی و بعد

طعن ابی لهب، نشود سد راه دین
زیرا ابی لهب شده « تبّت یدا » و بعد

پیغمبر است احمد(ص) و حیدر(ع) وصی اوست
تا روز حشر بر همگان مقتدا و بعد

احمد(ص) تویی و چون که شدی آفریده تو
گفتا خدای تو به خودش مرحبا و بعد

عید سعید مبعث خیرالبشر رسید
عیش و سرور و غنچه ی لبخند ما و بعد

عمری به جز طریق محمد(ص) نرفته ایم
ما را چه غم ز سختی روز جزا و بعد