ای شمع محفلها رضا(ع) ، ای قبله ی دلها رضا(ع)
حلال مشکلها رضا(ع)، جانم به قربانت رضا(ع)

تو نورچشم حیدری(ع) ، سرتا قدم پیغمبری
ای شیعیان را مقتدا، جانم به قربانت رضا(ع)

دردانه موسی (ع)تویی، یاسین تویی طاها تویی
ای بر ضای حق رضا، جانم به قربانت رضا(ع)

جود و کرم فرزند تو، دلها همه در بند تو
روزی خورت شاه و گدا، جانم به قربانت رضا(ع)

بر بام تو پر میزنم ، بر خانه ات در میزنم
دارم ز تو من التجا، جانم به قربانت رضا(ع)

من خار گلزار توام ، آن عبد دربار توام
آن خاک زوار توام ، جانم به قربانت رضا(ع)

ای قبله گاه هفتمین، نور قلوب مومنین
احیا گر دین خدا ، جانم به قربانت رضا(ع)

سلطان طوسی یا رضا(ع)، شمس الشموسی یار رضا (ع)
زیبا گل باغ هدی ، جانم به قربانت رضا(ع)

خورشید محو روی تو، چشم ملائک سوی تو
ای ماهروی والضحی، جانم به قربانت رضا(ع)

ما جمله زوار حرم، آقا نما بر ما کرم
کن استجابت این دعا ، جانم به قربانت رضا(ع)

همه عالم ز مه روی تو شد نورانی
مثل جد و پدرت اختر تابانی تو

مضجعت ملجاء درمانده و درمان خواهان
چون به درد همگان دارو و درمانی تو

زنده با مهر تو شد شیعه اثنی عشری
که به هر شیعه ی اثنی عشری جانی تو

نامت آرامش روح است ، به جانت سوگند
جان فدای قدمت جانی و جانانی تو

مقدمت باد مبارک به همه خلق جهان
بهترین اسوه و الگوی جوانانی تو

لقب حضرت معصومه(س) برازنده توست
و به آیات خداوند نگهبانی تو

شرف دین تویی و دین ز تو بگرفته شرف
ای که لبریز صفا، اسوه ایمانی تو

حرمت قبله ی حاجات همه خلق جهان
باعث فخر همه ملت ایرانی تو  

جانها فدای مقدمت، یا حضرت شمس الشموس
ما جمله جسمیم و تو جان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

خورشید تابان پرتویی از نور انوار شماست
ای آفتاب مهربان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

دل مسکن و ماوای توست ، این خانه آقا جای توست
هستی تو در دل جاودان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

آقا سلامت می کنم ، خود را غلامت می کنم
ای پادشاه انس و جان، ، یا ضامن آهو رضا(ع)

ای دل اسیر نام تو، مستی من از جام تو
محبوب هر پیر و جوان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

ای معنی ام الکتاب، ای شافع روز حساب
وی زینت باغ جنان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

                      چشم امیدم سوی توست، رویم سیه چون موی توست
          کن یاریم ای مهربان ، یا ضامن آهو رضا(ع)

بیشتر شرح بده، باز بگو متن خبر
گفت شرح خبرم کشته ی از زهر جفاست

کشته ی زهر جفا گفتی و قلبم خون شد
ای منادی نکند قتل شه طوس، رضاست؟

باورم نیست که بی دوست بمانم هرگز
گر بمیرم ز غم دوست سزاوار و بجاست

خاک غم بر سرمان، رخت عزا بر تنمان
خانه ی دل ز غمش خانه ی اندوه و بُکاست

روشنی بخش دل و دیده ی ما رفت زدست
به خدا دار جهان بی رخ او دار فناست

حیدری مذهبم و شیعه ی اثنی عشری
و رضا ورد من و ذکر مناجات و دعاست

خواست خاموش کند اختر او را دشمن
غافل از آن که رضا(ع) جلوه ای از نور خداست

هرجا که بگذری،هرسو که بنگری
بینی هر آن که را، بر داغ مبتلاست

بر هر مناره ای، ورد موذنان
حی علی العزا، حی علی العزاست

هر شهر شهر غم، هر کوی کوی حزن
رخت تن جهان، یک پارچه سیاست

کروبیان همه، در آه و آتشند
آه از نهادشان، آتش به سینه هاست

درعرش گشته است، بزم عزا به پا
جبریل نوحه خوان، در بزم کبریاست

مولای ماشده، دور از وطن شهید
داغ شهادتش، بسیار جانگزاست

گرجان ما زغم از تن برون شود
سوگند می خورم، شایسته و به جاست

یا ثامن الحجج(ع)، ای قبله گاه دل
بزم عزای تو، در هر دلی به پاست

یا ثامن الحج(ع)، دست مرابگیر
چون حجت الهی ، دستت ید خداست

زد بر زمین قدم علی ابن موسی الرضا(ع)
تاویل تازه آمد و تفسیر شد کتاب

افکنده سایه بر سر م ابر کرامتش
ابری که بحر و برّ همه از او شود پر آب  

در های رحمت ار چه همه بسته گشته بود
شد باز بر تمام خلایق هزار باب

ما نو کران حلقه به گوش رضا شدیم
ما بندگان و بنده نواز است آن جناب  

من  زایر رضایم و پا تا سرم گناه
امید آن که شافع من باشد از عذاب

ورد زبان الکن من تا رضا رضاست
بی شک امام من به رضایم دهد جواب

ای قبله ی هفتم تو ای خورشید بی همتای عشق
ای بنده ی پاک خدا، یا ضامن آهو رضا

ای آن که هم جانی و هم جانان هر آزاده ای
خود در ره جانان فدا، یا ضامن آهو رضا

ای نام و یاد تو شفا بخش تمام در دها
کن درد ها را تو دوا، یا ضامن آهو رضا

می سوزد از داغ تو سر تا پای عالم یا رضا
شد شورش محشر به پا، یا ضامن آهو رضا

ریزند بر سر خاکیان خاک عزا در ماتمت
با ناله و سوز و نوا، یا ضامن آهو رضا

هر سینه شد لبریز غم هر دیده ای دریای خون
از داغ جانسوشما، یا ضامن آهو رضا

از بوی عطر مهر تو جانی دوباره یافتم
ای معدن مهر و وفا، یا ضامن آهو رضا

صحن و سرایت یا رضا یک قطعه از جنات عدن
به به از این صحن و سرا، یا ضامن آهو رضا

حصن حصینی و گواه، آورده ام بر تو پناه
من گمرهم تو رهنما، یا ضامن آهو رضا

ای کشته ی زهر جفا، یا ضامن آهو رضا
ای رحمت بی منتها، یا ضامن آهو رضا

در عالم هستی همه کس فانی فانی است
تنـــــهاست رضا(ع) عشـق من و رمز بقایم

او کعبه ی عشـــق اسـت و منم زایر کویش
طوف حـــــرمش گردم و صـــــد شـکر نمایم

در دام گـــــــنه بودم اســـیر ار چه همیـشه
الطــــــاف رضـــا(ع) کـــرده از این دام رهایم

پا تا ســـــر من درد و غـــم و رنج و محن بود
با لطــــف خـــداوند ، رضـــــا(ع) داد شفایم

من می روم امّــــــــا به امـــــیدی که دوباره
توفـــــــیق زیــــــارت کــــــند الله عطــــــایم

گر خلق جـــــهان شیــفته ی باغ و بهارند
من شیـــفته ی خلق خوش و خوی رضایم

سر مستم و دلخوش چو شدم زایر کویش
دلـــــــداده ی آن مــرقد گلــــــبوی رضایم

هر عاشق اگر کشته ی تیزی دو ابروست
من کشــــــته ی صــــــیادی آهوی رضایم

هســـــتم به گنه گــر چه من آلوده سراپا
آن ماهی دریای گـــــــــنه شــــوی رضایم

گر کعبه رود شـــــــیعه ی مستغنی ثروت
من حـــاجی آن طـــــــاق دو ابروی رضایم

من آمـــــــــده ام گـــــــــــرد حریم حرم یار
آن طــــــــــایر بی بال و پر کـــــــوی رضایم